Τετάρτη 20 Μαΐου 2009
Angels and Demons
Πήγα πριν μερικές μέρες να δω το blockbuster του μήνα, έχοντας διαβάσει φυσικά το φοβερό βιβλίο. Ο βασικός λόγος που πήγαμε ήταν για να ξαναδούμε τη Ρώμη, οπότε αναλωθήκαμε στο να δείχνουμε κάθε τρεις και λίγο την οθόνη και να φωνάζουμε "εκεί είναι αυτό, εκεί κάναμε το άλλο" σπάζοντας τα νεύρα τις παρέας!
Σαν ταινία μου άρεσε και ήταν κλάσεις ανώτερη από τη μπούρδα το Da Vinci(όπως και το βιβλίο άλλωστε) στο οποίο δεν προλάβαινες ούτε να ανοιγοκλείσεις τα μάτια γιατί έχανες έναν τόνο από καινούρια δεδομένα και πληροφορίες. Το καλό με τα βιβλία του Brown είναι ότι η δράση και οι ρυθμοί είναι γρήγοροι, έτσι και οι ταινίες δεν σου αφήνουν περιθώρια να βαρεθείς. Σε αντίθεση με το Da Vinci, εδώ δεν αγχώνεσαι, προλαβαίνεις να αναπνεύσεις και το τρέξιμο το αφήνεις αποκλειστικά στον Tom Hanks που καλά να πάθει τέτοιος εκνευριστικός που είναι.
Ο Πάπας πέθανε και το κονκλάβιο πρέπει να εκλέξει καινούριο. Οι τέσσερις preferitti όμως απήχθησαν, ενώ μία βόμβα από αντιύλη θα κάνει σε λίγες ώρες το Βατικανό σφηνοτουβλάκια. Ο καθηγητής Λάνγκτον (που ανάθεμα σε όποιον διάλεξε τον Hanks και μου γκρέμισε τη φαντασίωση) λύνει τον ένα γρίφο μετά τον άλλο, κάνει καφρίλες στο αρχείο του Βατικανού(που απορώ με τι καρδιά μπόρεσε να το γράψει αυτό ο Brown) και τρέχει πανικόβλητος να σώσει τους παππούδες. Βρίσκει χρόνο να πλακωθεί με τους διάφορους του Βατικανού και να πουλήσει μούρη ότι είναι επιστήμονας και δεν τα χάφτει εύκολα αυτά που του πουλάνε οι συντηρητικοί καθολικοί.
Σκηνοθεσία ικανοποιητική, μουσική απίστευτη και φωτογραφία το ίδιο. Δεν θέλει και ταλέντο άλλωστε όταν τα γυρίσματα γίνονται στη Ρώμη. Τρομερές διαφορές από το βιβλίο δεν έχει, αν και για μια στιγμή φοβήθηκα ότι μπορεί να το άλλαξαν. Τζάμπα γκρίνιαζαν οι καθολικοί και δεν άφηναν να γίνουν τα γυρίσματα καθώς κατά τη γνώμη μου παραήταν church friendly(υπάρχει ο όρος ή τον κατοχυρώνω;).
Πάντως το βιβλίο προσφέρονταν για να γίνει ταινία(πολύ περισσότερο από το Da Vinci) και μου άρεσε που όσα φανταζόμουν έγιναν εικόνες. Όπως και το βιβλίο ήταν ευκολοδιάβαστο (από τους καλύτερους συγγραφείς βιβλίων παραλίας ο Brown) έτσι και η ταινία βλέπεται πολύ εύκολα και χαλαρά χωρίς να σε βάζει σε σκέψεις και να κουράζει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου