Εν αναμονή του Inglourious Basterds...

Ο πόλεμος ενέπνεε, εμπνέει και θα εμπνέει κάθε μορφή τέχνης. Οπότε τι λογικότερο από το να αποτυπωθεί και στο μεγάλο πανί. Ο κινηματογράφος έχει ασχοληθεί με τον πόλεμο ουκ ολίγες φορές. Ταινίες όλων των ειδών, το χρησιμοποιούν ως κύριο θέμα ή ως background. Όλοι οι πόλεμοι τις ανθρώπινης ιστορίας έχουν αποδοθεί στον κινηματογράφο. Από χλαμύδες, σανδάλια και ακόντια μέχρι βομβαρδισμοί από αέρος και πυρηνικές βόμβες. Η ιστορία άλλοτε παραποιείται, άλλοτε όχι. Πότε στόχος είναι το καθαρό fun και πότε οι δακρυγόνοι αδένες μας. Τα θύματα και οι θύτες αλλάζουν από ταινία σε ταινία και όλα δείχνουν να συμφωνούν στο εξής πράγμα: ο πόλεμος πουλάει...

Όταν οι ήρωες φορούσαν μίνι
Αρχαίοι Έλληνες, Ρωμαίοι και λοιποί πολιτισμοί μαθαίνουν εκ των υστέρων την αξία της αποτρίχωσης πριν ριχθούν με μένος στη μάχη. Οι ταινίες αυτές κάνουν τους ιστορικούς να χαμογελούν ειρωνικά, τους Ελληναράδες(ή τους αντίστοιχους τέτοιους άλλων χωρών) να φρίττουν με τις υπόνοιες για τις σεξουαλικές προτιμήσεις κάποιου δικού τους ενώ οι γυναίκες χoρταίνουν τόνοyς κοιλιακών και συνήθως κάποιος αρχαίο romance την ώρα που οι άντρες πορώνονται με τς μάχες.


Η εποχή της παγκοσμιοποίησης
Τα χρόνια πέρασαν. Ο πόλεμος άλλαξε μορφή, η τεχνολογία απέκτησε ισχυρή θέση στη γραμμή του πυρός και πλέον δεν είναι ανάγκη να αντιμετωπίσεις τον εχθρό κατά μέτωπο. Έρχεται και το ολοκαύτωμα και δίνει τροφή για νέες ταινίες, συγκινήσεις και δράση. Κι εδώ έχουμε την εξής κατηγορία: Επικά χολιγουντιανά αριστουργήματα, made for Oscars και λοιπές διακρίσεις. Αυτά δεν θα τα δεις για τη δράση. Εξάλλου είναι και λίγο ντροπή να γελάς με ακρωτηριασμούς από οβίδες και τέτοια. Αν χαμογελάσεις και σκεφτείς "πάρτα μα@@κα", αμέσως ο χτυπημένος αρχίζει να βάζει πάλι μέσα ότι εντόσθιο έχει χυθεί, έτσι, για να σε γεμίσει τύψεις. Σε αυτή την κατηγορία φυσικά εμπίπτει ο ανεκδιήγητος στρατιώτης Ράιαν, αλλά και πραγματικά αριστουργηματικές ταινίες όπως το Πλατούν, το Αποκάλυψη Τώρα και φυσικά η λίστα του Σίντλερ που ακόμη αναρωτιέμαι αν είναι κινηματογραφικό ποίημα ή υπερεκτιμημένη προπαγάνδα.


It is a men's world
Οι αγαπημένες μου men on a mission ταινίες. Ο πόλεμος στην αληθινή του διάσταση. Αντρική, κάφρικη υπόθεση. Το χιούμορ σε πρώτο πλάνο. Είναι γεγονός πως όσο πιο μακάβριο το γεγονός, τόσο πιο πετυχημένα τα αστεία(όλοι μας δεν έχουμε ρίξει τρομερό γέλιο σε κηδείες;). Εδώ κάπου χώνεται και η μαστόρισσα στο genre cinema Ιταλία να δώσει κάποια διαμαντάκια σε μορφή macaroni combat. Βέβαια οι Αμερικάνοι κάνουν τη διαφορά με τα Dirty Dozen, Kelly's Heros, Great Escape και άλλα υπέροχα(με τα οποία θα ασχοληθώ εκτενέστερα) να αποτελούν ότι καλύτερο σε ταινία με πόλεμο έχουμε δει ποτέ!


Η τελευταία λέξη της μόδας
Ο πόλεμος γίνεται από μακριά. Βομβαρδισμοί, Χιροσίμες, Περλ Χάρμπορ και τα ρέστα. Κατά τη γνώμη μου ο πόλεμος έχει φλωρέψει πολύ και καλύτερα τα κράτη να λύνουν τις διαφορές του με παρτίδες σκάκι, μήπως και δούμε τίποτα πιο ενδιαφέρον στον κινηματογράφο...