Τρίτη 4 Αυγούστου 2009

Η νύχτα έπεσε στην παραλιακή (19)

Και το επόμενο κεφάλαιο...

-----------------------------------------------------

Και ήρθε επιτέλους το Σάββατο. Τα κέντρα έκαναν τις καθιερωμένες πυρετώδεις τους ετοιμασίες για την ορδή των μπουζουκόφιλων που θα έσκαγε το βράδυ. Η Ζωή και ο Γιούγιας επιδείκνυαν μάλιστα πρωτόγνωρο ζήλο. Η Ζωή έτριβε με μανία τα τραπέζια να βγάλει όλους τους λεκέδες και ο Γιούγιας γυάλιζε τα ποτήρια με ταχύτητα αστραπή.
Και στο ΙΒ ο Μασάκης ετοίμαζε μόνος του τα πανέρια χωρίς καμία βοήθεια. Η Άννα προσφέρθηκε να βοηθήσει αλλά αρνήθηκε. Βρήκε ευκαιρία να πάει στο Θωμά στην πόρτα. Πιάστηκαν στα χέρια και άρχισαν να γυρνάνε γύρω γύρω χαρωπά.
«Αχ Άννα είσαι πολύ όμορφη σήμερα!» της έκανε κοπλιμάν ο Θωμάς.
«Αχ! Ευχαριστώ! Και συ Θωμά είσαι τόσο όμορφο παλικάρι!» είπε η Άννα απαστράπτουσα.
Η χαρά και η ζεστασιά διακόπηκαν απότομα όταν η Άννα ένιωσε ένα κρύο ρεύμα αέρα να τη διαπερνά… Ήταν ο Τζιν.
«Αννούλα! Γιατί δεν είσαι στο πόστο σου να φτιάχνεις τα πανέρια;» ρώτησε ο Τζιν παγερά.
«Γιατί ο σένπαι το κάνει μόνος του και με έδιωξε.» δικαιολογήθηκε αμέσως η Άννα.
«Α καλά. Τότε έλα που σε θέλω λιγάκι…» είπε ο Τζιν και πήγε να τη βουτήξει μπροστά στο Θωμά, ο οποίος δεν αντιδρούσε.
Και ενώ ήταν έτοιμος να τη σύρει μέσα στο μαγαζί, ο Τζούνος βγήκε από μέσα και του είπε πως ο Χελώνας τον ζητούσε. Απογοητευμένος άφησε την Άννα και μπήκε μόνος μέσα. Η Άννα μόνο πάρτι δεν έκανε. Αρκέστηκε στο αθώο φλερτ με το Θωμά.
Στο σπίτι του Κόκι η Αρσινόη ήταν έτοιμη να φύγει. Είχαν συμφωνήσει να γυρίσουν γρήγορα στα κέντρα. Αν οι Β6 έκαναν πράγματι, όπως υποψιάζονταν, κίνηση εκείνο το βράδυ μόνο εκείνοι θα μπορούσαν να τους σταματήσουν.
Ήταν έτοιμη να βγει από την πόρτα όταν σταμάτησε. Θυμήθηκε αυτό που είχαν συμφωνήσει: Να ξαναγίνουν εχθροί μόλις έφευγε. Γύρισε και τον κοίταξε.
«Ευχαριστώ για όλα. Ευχαριστώ που με έσωσες και βρήκες τους εχθρούς του αφεντικού μου. Τελικά δεν είσαι και τόσο αντιπαθητικός. Μακάρι να γνωριζόμασταν υπό άλλες συνθήκες.» είπε.
Ο Κόκι απλά έγνεψε σιωπηλά. Και αυτός εύχονταν το ίδιο πράγμα. Η Αρσινόη έκανε ένα βήμα και σχεδόν βγήκε έξω. Αλλά σταμάτησε ξανά. Και τότε η ένταση και τα συναισθήματα που συγκρατούσε όλες αυτές τις μέρες (είπαμε είναι επαγγελματίας) ξεχείλισαν και έκανε απότομη μεταβολή, έπεσε στην αγκαλιά του και τον φίλησε. Δεν χρειάστηκε να πουν τίποτα. Απλά άλλαξαν την υπόσχεση τους. Δεν μπορούσαν να είναι πλέον εχθροί! Duh!
Βράδιασε για τα καλά και τα δύο κέντρα άνοιξαν τις πόρτες τους για να υποδεχτούν τον κόσμο. Αλλά ο Νίνο δεν μπορούσε να εμφανιστεί στο πάλκο. Η Ζωή των είχε ταΐσει νωρίτερα με σάπια σουτζουκάκια και τον έπιασε το καθιερωμένο κόψιμο. Για να αποφύγει χειρότερα πήρε αναρρωτική και γύρισε σπίτι. Αυτός ήταν όμως ο σκοπός της. Να τον απομακρύνει από το κέντρο που σε λίγο θα γίνονταν επικίνδυνο.
Αλλά ενώ η ίδια και ο Γιούγιας έκαναν τις τελικές ετοιμασίες για την επίθεση, η πόρτα του κέντρου άνοιξε και μπήκε μέσα ποιος άλλος; Η εξαφανισμένη Αρσινόη! Πάγωσαν μόλις την είδαν και το ίδιο έκανε όλο το προσωπικό του κέντρου. Η Αρσινόη χωρίς να χάσει καιρό πήγε στη Μάκι που στέκονταν σα στήλη άλατος και της ζήτησε να ψάξει όλο το κέντρο απ’ άκρη σ’ άκρη για ύποπτα αντικείμενα.
Η Μάκι υπάκουσε αμέσως και η Αρσινόη μπήκε στο γραφείο της Στελίνας η οποία τρόμαξε γιατί νόμιζε ότι είδε φάντασμα.
«Αφεντικό συγνώμη για την καθυστέρηση. Επέστρεψα!» είπε και χαμογέλασε. «Αλλά το κέντρο μπορεί να κινδυνεύει. Γι αυτό μη ρωτάς πολλά και άκουσε με!»
Η Στελίνα έπιασε αμέσως τα vibes και έκατσε σιωπηλή για να ακούσει την υπαρχηγό της.
Όμοια στο ΙΒ ο Μασάκης κόντεψε να πάθει καρδιακό μόλις είδε τον Κόκι να εμφανίζεται από το πουθενά και να λεει στο Μάρου και το Τζούνο να ψάξουν όλο το κέντρο. Βγήκε διακριτικά έξω και τηλεφώνησε στους Β6.
«Πρέπει να ακυρώσουμε το σχέδιο!» είπε έντρομος.
«Γιατί; Τι συμβαίνει;» ρώτησε ο Μιγιάκες από την άλλη άκρη της γραμμής.
«Ο αρχιεκτελεστής του Χελώνα επέστρεψε! Είναι ζωντανός! Και μάλλον μάντεψε το σχέδιο!»
«Πώς; ……….. Άκου καλά θα κάνεις να απομακρύνεις τους μηχανισμούς όσο το δυνατόν πιο σύντομα!»
«Δε γίνεται! Τους ψάχνει ήδη! Δε μπορώ να το ρισκάρω!» είπε ο Μασάκης.
«Τότε φρόντισε να μη σε καταλάβουν.» είπε κοφτά ο Μιγιάκες και έκλεισε το τηλέφωνο.
Άρχισε να ανησυχεί. Αν έγινε κάτι τέτοιο αυτό σήμαινε ότι και στην SM Νεράιδα θα γίνονταν το ίδιο. Ανάθεμα τους φτωχομπινέδες που δεν είχαν κινητά να τον ειδοποιήσουν!
Η Ζωή και ο Γιούγιας έπρεπε να δράσουν γρήγορα. Ο Γιούγιας θυμήθηκε πως ένας από τους μηχανισμούς είχε αποδείξεις ότι ήταν δικός του. Αυτός στην κάβα! Ήταν ο μόνος με πρόσβαση! Έπρεπε να τον πάρουν από κει και γρήγορα. Η Ζωή ανέλαβε να καθυστερήσει τη Μάκι και εκείνος κατέβηκε γρήγορα στην κάβα να τον μαζέψει.
«Καλά τι έπαθες; Φαίνεσαι χλωμή!» έκανε η Ζωή στη Μάκι και της εμπόδιζε το δρόμο.
«Άσε με να περάσω!» έκανε η Μάκι αλλά η Ζωή επέμενε.
Τελικά η Μάκι έριξε μια μπουνιά στη Ζωή και την έριξε αναίσθητη (γιατί σιγά μην άντεχε από την αδυναμία) και πήγε στην κάβα. Ευτυχώς ο Γιούγιας ξεγλίστρησε σα χέλι με το μηχανισμό και τη γλίτωσαν. Όμως εκτός από εκεί βρέθηκαν διάφοροι άλλοι εκρηκτικοί μηχανισμοί διάσπαρτοι στο κέντρο. Τους εξουδετέρωσαν εύκολα και κανείς δεν έπαθε τίποτα.
Η Αρσινόη πήρε έναν στα χέρια της και τον επεξεργάστηκε. Βρέθηκε στα παρασκήνια.
«Κάποιος που δουλεύει εδώ και έχει πρόσβαση στο κέντρο όταν είναι κλειστό είναι μέλος των Β6.» μουρμούρισε.
Αλλά δεν θα του έκανε το χατήρι. Ανακοίνωσε στη συμμορία πως κάποιος μπήκε προφανώς κρυφά στο κέντρο και έστησε τους μηχανισμούς. Θα τους άφηνε να πιστεύουν ότι δεν κατάλαβε πως ένας προδότης ήταν ανάμεσα τους. Θα τον εντόπιζε πιο εύκολα έτσι. Η μόνη που θα το μάθαινε θα ήταν η Στελίνα.

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

το θεϊκοτερο ολων ηταν η φαση με τον Τζιν. :-P