Η νύχτα έπεσε στην παραλιακή (25)

Και η συνέχεια προβλέπεται ξεκαρδιστική!

---------------------------------------------------------------

Όταν η Αρσινόη γύρισε στο διαμέρισμα της παρέα με τον Κόκι αποφάσισαν να δουν τις κασέτες της Στελίνας και του Χελώνα. Έκατσαν στον καναπέ και η Αρσινόη έφερε ποπ κορν.
«Γιατί καλέ;» απόρησε ο Κόκι.
«Γιατί κάτι μου λέει ότι θα το διασκεδάσουμε πολύ! Έννοια σου.» είπε η Αρσινόη πατώντας το Play.
Είδαν μια παραλία. Πρέπει να ταν ακόμα χειμώνας γιατί δε φαίνονταν κανείς και η θάλασσα ήταν αγριεμένη. Ακούστηκε η φωνή της Στελίνας.
«Κάζου! Τραβάει!»
Η φωνή της ακούγονταν φρέσκια και πολύ νεανική. Καμία σχέση με ότι ήξεραν για τη σιδηρά κυρία της νύχτας. Το πλάνο άνοιξε κάπως και φάνηκε ο Χελώνας με ένα σκύλο να τρέχουν και να παίζουν. Ο Χελώνας φαίνονταν τόσο μικρός και αθώος!
«Βρε για κοίτα το αφεντικό» είπε ο Κόκι ο οποίος έβρισκε ήδη την ιδέα των ποπ κορν εξαιρετική.
«Είναι τόσο gravure αυτό το βίντεο! Τι άλλο θα δούμε ακόμα!» είπε η Αρσινόη που ρούφαγε μια λεμονάδα.
Αφού ο Χελώνας έτρεξε και έπαιξε ανέμελα στράφηκε προς τη Στελίνα.
«Στελίνα! Φέρε την κάμερα!»
Και την πήρε από τα χέρια της για να την τραβήξει και κείνη στο βίντεο. Η Αρσινόη προς μεγάλη της έκπληξη αντίκρισε μια Στελίνα να φοράει… ροζ! Αν είναι δυνατόν! Ποτέ δεν την είχε δει να φοράει αυτό το χρώμα. Ήταν λίγο τραυματικό εδώ που τα λέμε.
«Αχ σε παρακαλώ Κάζου! Μη με τραβάς! Ντρέπομαι!» είπε κοκκινίζοντας.
«Έλα τώρα! Αφού είσαι τόσο χαριτωμένη! Πες αυτό που μου έλεγες πριν!»
«Όχι! Ντρέπομαι σου είπα!»
«Μισή ντροπή δική σου μισή δική μου!»
«…Καλά. Κάζου σε λατρεύω! Είσαι το φως και η ζωή μου!»
Και έσκασε ένα φιλί στην κάμερα κλείνοντας χαριτωμένα το μάτι. Αυτό έκανε την Αρσινόη και τον Κόκι να πέσουν από τον καναπέ και να κυλιούνται στο πάτωμα από τα γέλια.
Μετά το πλάνο άλλαξε αλλά ήταν πάλι στην ίδια παραλία. Η κάμερα φαίνονταν σταθερή. Η Στελίνα στέκονταν ήδη μπροστά της πλέκοντας τα χέρια της ανυπόμονα. Ο Χελώνας πήγε γρήγορα κοντά της και την αγκάλιασε. Πήραν πόζα για φωτογραφία. Και περίμεναν.
«… Γιατί δεν τραβάει;» ρώτησε ο Χελώνας.
«Λες να την έβαλες να τραβάει βίντεο;» έκανε η Στελίνα.
«Ωχ! Ναι! Αυτό νομίζω πως έκανα!» είπε ο Χελώνας γελώντας.
Η Στελίνα τον έσπρωξε χαδιάρικα. «Χαζούλη Κάζου! (Kazu no baka!)»
Άρχισαν να σπρώχνουν ο ένας τον άλλο γελώντας σα μικρά παιδιά. Στον καναπέ η Αρσινόη και ο Κόκι έκαναν το ίδιο γελώντας σαν κάφροι.
«Πω ρε φίλε! Τα σπάνε αυτά τα βίντεο! Κάτσε να βάλω άλλο!» είπε η Αρσινόη σκουπίζοντας τα δάκρυα της.
«Άλλαξα γνώμη για το αφεντικό απόψε τ’ ορκίζομαι!» έκανε ο Κόκι και πήγε να πάρει και άλλα ποπ κορν.
Και είδαν πολλά τα μάτια τους εκείνο το απόγευμα. Ραντεβού στο λούνα παρκ, βόλτα στη λίμνη, ρομαντικό ξενύχτι στην παραλία. Το καλύτερο βέβαια ήταν το ραντεβού στο ανθισμένο λιβάδι. Ο Χελώνας έφτιαξε ένα στεφάνι λουλούδια και το έβαλε στο κεφάλι της Στελίνας και άρχισε να της τραγουδά. Η Στελίνα είχε πλεγμένα τα μαλλιά της και φόραγε άσπρο φόρεμα. Είχε ξαπλώσει στα γόνατα του και απολάμβανε το τραγούδι και τη λιακάδα.
Η Αρσινόη έκανε αναπαράσταση ξαπλώνοντας στα γόνατα του Κόκι απολαμβάνοντας το ποπ κορν και ακούγοντας τον να ραπάρει. Μετά έσκασαν στα γέλια πάλι.
«Λοιπόν δεν το ήξερα πως ήταν τόσο ρομαντική.» είπε. «Έχω μια τέλεια ιδέα!»
«Για λέγε!» είπε ο Κόκι ο οποίος ήταν πρόθυμος να βοηθήσει, αν μη τι άλλο επειδή το έβρισκε άκρως διασκεδαστικό.
Στην SM Νεράιδα η Στελίνα φταρνίστηκε. Κάποιος τη μελετούσε. Δεν έδωσε όμως πολύ σημασία και βάλθηκε να μιλάει με τον καλεσμένο της. Ήταν παλιός και καλός της φίλος.
Δούλευε ως γυμναστής σε ένα ελίτ σχολείο. Και απόψε είχε έρθει με το γιο του στην SM Νεράιδα. Ο γιος του ήταν φαν του Ώονου. Ναι ήταν ο μπαμπάς του Τσίνεν.
«Ο γιος σου βλέπω έρχεται συχνά!» έλεγε.
«Ναι! Γενικά δεν θα τον άφηνα αλλά ξέρω πως είναι ασφαλής στο κέντρο σου!»
«Μα φυσικά! Κάνουμε καθαρές δουλειές εδώ μέσα!»
«Γιατί τις βρώμικες τις κάνετε απ’ έξω!»
Γέλασαν και οι δύο με το αστείο. Η Στελίνα πάντα πρόσεχε το μικρό Τσίνεν. Είχε τα φόντα να γίνει το νέο μεγάλο αστέρι που θα προωθούσε. Αν μεγάλωνε κανά δυό χρόνια θα τον έβαζε να τραγουδά στο κέντρο. Είχε επιβεβαιωμένα καλή φωνή.
Το πρόγραμμα στο μαγαζί είχε αρχίσει και ο Ώονος βρίσκονταν ήδη στην πίστα. Χόρευε μια ζεμπεκιά άλλο πράγμα. Ο Νίνο έκανε τρομερή σολιά με το μπουζούκι. Ο Τσίνεν και η Ζωή κοίταζαν τις λατρείες τους με καρδούλες στα μάτια όπως πάντα. Ο μικρός μάλιστα ανέβηκε στο τραπέζι να χορέψει.
Χωρίς να το ξέρει όμως στα πίσω πίσω τραπέζια τον παρακολουθούσε μια σκιά. Ήταν η Μαριλένα, η οποία είχε έρθει μεταμφιεσμένη ινκόγκνιτο στο κέντρο να δει το αμόρε της κόρης της και το αντίπαλο πρόγραμμα συνάμα. Δεν ήταν κακό… Ανταγωνίζονταν άξια το ΙΒ. Αλλά ο μικρός την εκνεύριζε πολύ. Ήταν πολύ λίγος για την κόρη της κατά τη γνώμη της. Είχε ένα άλλο παιδί υπόψη της κιόλας. Κάποιον Ριόσουκε Γιαμάντα, που ήταν και πλούσιος.
Έπρεπε να δράσει γρήγορα. Ήξερε πως η μικρή είχε κλείσει ραντεβού με τον Τσίνεν στο πάρκο πίσω από το σχολείο την επόμενη εβδομάδα. Φυσικά θα ήταν εκεί για τη χαλάστρα. Χεχεχεχεχε!