Η νύχτα έπεσε στην παραλιακή (23)

Και τι θα κάνουν οι ήρωες μας στη συνέχεια;

---------------------------------------------------

Η Αρσινόη, αφού είδε ότι το άγχος κατέτρωγε τη Στελίνα, αποφάσισε να βρει μια λύση. Καθόταν λοιπόν με τον Κόκι στο διαμέρισμα του και έβλεπαν την εκπομπή «Θα γίνει των Κογιασίγκε» όταν της ήρθε φλασιά.
«Το βρήκα! Να τους τα ξαναφτιάξουμε!» πέταξε από το πουθενά.
«Τι λες; Σε ποιους;» έκανε ο Κόκι που ήταν απορροφημένος να κοιτάει το ρεπορτάζ για τις μίνι φούστες.
«Στο Αφεντικό και το Χελώνα φυσικά! Αν τα φτιάξουν δε θα έχουν πρόβλημα!»
«Ξεχνάς ότι μισιούνται θανάσιμα; Και ότι το αφεντικό έχει τη Μέισα;»
«Λεπτομέρειες! Και αν μισιούνται λογικά θα έχουν ακόμα την παλιά σπίθα μέσα τους! Το χουμε λέμε! ΤΟ ΧΟΥΜΕ!»
Και άρχισε να τρίβει τα χέρια της με χαρά. Ο Κόκι συνέχισε να βλέπει την εκπομπή σκασμένος στα γέλια.
Η Αρσινόη έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιο από την επόμενη κιόλας μέρα. Άρχισε να ρωτάει τη Στελίνα για την εποχή που τα είχε με το Χελώνα. Έπρεπε να μαζέψει πληροφορίες για το τι της άρεσε πάνω του, τι έκαναν μαζί και άλλα για να οργανωθεί καλύτερα. Η Στελίνα το έβρισκε ενοχλητικό αλλά της έλεγε για να μην την πρήζει. Η Αρσινόη τα σημείωνε. Τη ρώτησε επίσης αν έχει τίποτα οπτικά ντοκουμέντα από εκείνη την εποχή. Η Στελίνα απάντησε πως ναι αλλά δεν θα της τα έδειχνε. Η Αρσινόη δεν ενοχλήθηκε. Μπορούσε άνετα να τα κλέψει από το διαμέρισμα της.
Ακόμα και ο Τζιν αναγκάστηκε να συνεργαστεί μαζί της όταν τον αγκάρεψε να μάθει την άποψη του Χελώνα για τη Στελίνα. Και να κλέψει ντοκουμέντα φυσικά.
«Και τι σκοπεύεις να κάνεις με όλα αυτά;» τη ρώταγε.
«Καλύτερα να μην ξέρεις! Θα δεις!» είπε η Αρσινόη η οποία είχε αρχίσει να γελά σαν τρελός επιστήμονας που κάνει σχέδια παγκόσμιας κυριαρχίας.
«Εγώ πάντως κάνω όλη τη βρωμοδουλειά για σένα και δεν παίρνω ανταμοιβή!» παραπονέθηκε.
«Και τι ανταμοιβή θες;» ρώτησε αδιάφορα η Αρσινόη.
«… Ξέρεις εσύ.»
Πριν καλά καλά προλάβει να τελειώσει τη φράση του η Αρσινόη βρέθηκε πάνω του. Του ψιθύρισε στ’ αυτί. «Έχεις δίκιο. Σε έχω παραμελήσει…» Ο Τζιν χαμογέλασε.
Πίσω στο διαμέρισμα της, και πριν πάει στο κέντρο με τον πασά της, η Ζωή αναρωτιόταν τι θα έκανε την επόμενη μέρα. Ήταν τα γενέθλια του Νίνο και δεν είχε ούτε φράγκο για να του πάρει δώρο, πόσο μάλλον για να κάνει πάρτι. Τι θα έκανε; Ήταν αργά να ληστέψει μια τράπεζα. Ίσως ένα ζαχαροπλαστείο;
Φώναξε το Γιούγια και προσπάθησαν να σκεφτούν μαζί ένα σχέδιο. Ο Γιούγιας πρότεινε το απλό. Ο Νίνο ήταν υπάλληλος της SM Νεράιδας. Οι υπάλληλοι μπορούν να έχουν ένα πάρτι δωρεάν από τους συναδέλφους τους. Αν το έλεγαν στο αφεντικό κάτι θα γίνονταν.
«Πφφφφ σιγά μην δεχτεί αυτή η τσιγκούνα!» έκανε η Ζωή.
«Θα δεχτεί. Οι θαμώνες τα λατρεύουν αυτά. Αλλά αφού είναι αύριο τα γενέθλια θα τα κάνουμε σήμερα. Πρέπει να βιαστούμε! Ας πάμε νωρίτερα!» είπε ο Γιούγιας και σηκώθηκε να ετοιμαστεί να φύγει.
Όντως όταν έφτασαν στο κέντρο η Στελίνα δέχτηκε να κάνει το τζερτζελέ και αγγάρεψε μάλιστα και τη Μάο να φέρει μια τούρτα. Η Ζωή ήταν ενθουσιασμένη. Έκλεψε κάτι χαρτοπετσέτες μάλιστα και έφτιαξε ένα μπουκέτο χαρτοπετσετένια τριαντάφυλλα. Αυτό θα ήταν το δώρο της σε εκείνον.
Ο Νίνο ανυποψίαστος ξεκίνησε τη δουλειά του όταν το κέντρο άνοιξε. Όταν στην πίστα ήταν ο Ώονος (ήδη μετά τα μεσάνυχτα) τα φώτα έσβησαν ξαφνικά. Όλοι άρχισαν να ψιθυρίζουν ανήσυχοι. Τότε ένας προβολέας φώτισε τον Ώονο, ο οποίος με χάρη άρχισε να λεει:
«Σήμερα είναι τα γενέθλια ενός ξεχωριστού ανθρώπου και συναδέλφου. Κάθε βράδι μας διασκεδάζει με τις τρομερές πενιές του! Κυρίες και κύριοι ας ευχηθούμε όλοι τα χρόνια πολλά!»
Και ο προβολέας έπεσε στο Νίνο, ο οποίος ξαφνιάστηκε πολύ. Η υπόλοιπη ορχήστρα έπαιζε το Happy Birthday (των NewS, όχι το γνωστό) και ο Ώονος τους τραγούδησε. Από κάτω ήρθε η Ζωή με την τούρτα με τα κεράκια και το χαρτοπετσετένιο μπουκέτο και τον αγκάλιασε μόλις τα έσβησε. Όλο το κέντρο χειροκροτούσε με συγκίνηση.
«Ζωή δε σε πιστεύω! Που το θυμήθηκες;» είπε ο Νίνο καθώς την κρατούσε στην αγκαλιά του.
«Δεν υπήρχε περίπτωση να το ξεχάσω!» είπε εκείνη χαμογελώντας.
Και μετά τα φιλιούνται και αγκαλιάζονται επέστρεψαν στις δουλειές τους και τη μιζέρια τους αμφότεροι. Πάντως το πάρτι (ο Θεός να το κάνει) θα το θυμόντουσαν και θα χόρταιναν με τις αναμνήσεις για καιρό.
Η Αρσινόη ξύπνησε δίπλα από το Τζιν στο διαμέρισμα της εκείνο το πρωί. Δεν είχε πάει καθόλου στο κέντρο το προηγούμενο βράδυ. Αλλιώς δεν θα άφηνε μάλλον να γίνουν τα γενέθλια του φτωχομπινέ μπουζουκοπαίχτη.
Ο Τζιν δίπλα της κοιμόταν ακόμα οπότε βρήκε ευκαιρία να κοιτάξει κρυφά το κινητό του. Αυτό το έκανε από παλιά γιατί ο Τζιν συνήθιζε να κρατάει αρχείο φωτογραφιών με τις κατακτήσεις του και η Αρσινόη τις τσέκαρε να δει τι σόι κομμάτια ήταν. Είδε ένα φάκελο που ονομάζονταν ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ. Πρώτη φορά έβλεπε κάτι τέτοιο. Υπήρχε γκόμενα που δεν του κάθονταν; Όλο περιέργεια άνοιξε να δει.
Είδε πολλές φωτογραφίες της Άννας από διάφορες γωνίες. Μόνη της, με τα πανέρια της, με το Θωμά. Χαμογέλασε.
«Χμ. Για να μην του κάθεται πάει να πει ότι το αξίζει. Πρέπει να μάθω ποια είναι και να τους τα φτιάξω οπωσδήποτε!» σκέφτηκε.
Άφησε το κινητό γρήγορα γιατί ο Τζιν δίπλα της ξύπνησε.
«Καλημέρα!» είπε αναμαλλιασμένος (πως ήταν στο Anego ένα πράμα).
«Καλημέρα!» απάντησε εκείνη χαρωπά.
«Προς τι η χαρά; Τόσο πολύ καλός ήμουν;»
«Χαχα! Ναι whatever! Να σου πω… μην ξεχάσεις ότι σου ζήτησα ε;»
«Όχι με τίποτα!» είπε ο Τζιν ο οποίος άρχισε να ψάχνει τα ρούχα του.
«Α! Και επί τη ευκαιρία. Μιας και συνεργαζόμαστε πια… Θα ήθελα να περάσω μια από το ΙΒ. Έτσι να δω το κέντρο, τον Κόκι και… τους εργαζόμενους.» πέταξε.
Ο Τζιν ήταν ανυποψίαστος για τις πραγματικές της προθέσεις. Νόμιζε ότι ήθελε να δει τον Κόκι και τσαντίστηκε. Η Αρσινόη σταύρωσε τα χέρια της και στράβωσε το στόμα της.
«Α για να σου πω Τζινάκο. Όλα κι όλα! Με εσένα έχω μια περίεργη σχέση αλλά δεν τα χουμε κιόλας! Επιπλέον ο Κόκι είναι αυτός που αγαπάω. Αποδέξου το! Αλλιώς κομμένα όλα!» είπε.
Ο Τζιν το βούλωσε και έκανε ότι του είπε. Ειλικρινά όταν την αντιμετώπιζε οι αντιστάσεις του έπεφταν στον μηδέν.