Λοιπόν αν τα όνειρα μου τα έκανα σενάρια θα είχα χεστεί στο τάληρο!

Γιατί το λέω αυτό; Ορίστε τι όνειρο είδα χτες βράδυ...

Ξεκινούσε από το τέλος του 2ου μέρους μιας τριλογίας επιστημονικής φαντασίας. Το 1ο μέρος δεν το χω δει αλλά υποσυνείδητα ήξερα τι είχε συμβεί. Στο όνειρο μου πολεμούσα με κάτι εξωγήινους που είχαν επιτεθεί στη Γη. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Στο πρώτο μέρος της τριλογίας αυτοί είχαν ξανάρθει το 1995 και είχαν προσπαθήσει να μας κατακτήσουν με έναν ιό που μετέτρεπε τους ανθρώπους σε εξωγήινα ζόμπι. Αλλά τους είχαμε νικήσει εκ των έσω. Στο τέλος αυτοί είχαν απαγάγει έναν πρωταγωνιστή και είχαν φύγει.

Στο παρόν τώρα είχαν ξανάρθει και τους πολεμούσαμε πάλι. Είχαμε έρθει σε επαφή με τον πρωταγωνιστή που είχαν απαγάγει και που τώρα δούλευε ως βοθρατζής στο εξωγήινο πλοίο (;;;;) και τους νικήσαμε εκ των έσω ξανά. Κάναμε κάτι μάχες έτσι για τη δράση (και για κάποιο λόγο με βοηθούσαν τα παιδιά από το Yukan Club... wtf?) και μετά αυτοί οι παλιοεξωγήινοι ξεκουμπήστηκαν τσαντισμένοι.

Τώρα άρχιζε το 3ο μέρος. Πανηγυρίζαμε με τον Προέδρο της Αμερικής πάνω σε ένα ελικόπτερο που πέταγε πάνω από το λιμάνι της πόλης (μη ρωτάτε ποια πόλη ήταν δεν ξέρω). Πάντα σε αυτές τις ταινίες... εεεε όνειρα πρέπει να έχουμε και τον Πλανητάρχη μαζί. Είναι σαν αξεσουάρ. Από κάτω ήταν μια θαλαμηγός που πανηγύριζαν κάτι πλούσιοι. Όλοι χαιρόμασταν που διώξαμε τους εξωγήινους. Από ένα λάθος χειρισμό το ελικόπτερο πλησίασε πολύ τη θαλαμηγό και ο καπετάνιος της πανικοβλήθηκε και τη στούκαρε ο βλαξ πάνω σε μια οικοδομή στην άκρη του λιμανιού! Από την πρόσκρουση έπεσαν από την οικοδομή κάτι γυαλιά και έκαναν τους πλούσιους κομματάκια. Τότε όμως εγώ πρόσεξα πως τα γυαλιά αντί να βουλιάξουν στο νερό έλιωσαν. Και τότε κατάλαβα πως οι εξωγήινοι μας έστησαν κομπίνα! Αυτά τα γυαλιά ήταν στ' αλήθεια μια πιο εξελιγμένη μορφή του ιού-ζόμπι και τώρα ο ιός ήταν ελεύθερος στη θάλασσα! Οι εξωγήινοι θα ξαναγύριζαν να μας σκλαβώσουν αφού μας έκαναν ζόμπι.

Προσγειωθήκαμε λοιπόν και μαζί με τον Πρόεδρο και τους σωματοφύλακες του προσπαθούσαμε να προειδοποιήσουμε τον κόσμο. Αλλά οι περισσότεροι πανηγύριζαν τη νίκη ενάντια στους εξωγήινους και χωρίς να μας δίνουν σημασία πέφταν στη θάλασσα από τη χαρά τους! Μάταια εγώ φώναζα "Ρε βλαμμένοι! Μη πάτε στη θάλασσα! Θα γίνετε ζόμπι!" Στο τέλος παραιτήθηκα και έλεγα "Όσοι θέλετε ακολουθήστε με! Για τους άλλους χέστηκα!" Τελικά ήρθαν μαζί μου καμιά 70ρα άτομα, ανάμεσα τους τα παιδιά από το Yukan Club (o Bidou ήταν τόσο λαμπερός) και μια τύπισσα με φριζαρισμένο μαλλί και παρανοϊκό βλέμμα που ήταν πρωταγωνίστρια στο 1ο μέρος και οι εξωγήινοι της είχαν σκοτώσει το παιδί. Α ναι και ο Τζακ Μπάουερ! Κλειστήκαμε στο σπίτι μου (το οποίο είχε μεγαλώσει για να χωράει τον κόσμο) και ψάχναμε να βρούμε τρόπο να νικήσουμε. Τότε ακούστηκε φασαρία από το δρόμο και άρχισαν να έρχονται τα ζόμπι!

Κάπου εκεί με ξύπνησε και η αδερφή μου γιατί είχε πάει 2 η ώρα και έπρεπε να φάω μεσημεριανό! Πάντως αυτό είναι ένα από τα πολλά περιέργα όνειρα που έχω δει κατά καιρούς. Μπορεί κάποια στιγμή να γράψω και για κάποιο παλαιότερο. Μερικά είναι πολύ τρομακτικά! Άλλα πάλι έιναι σαν αυτό: έξυπνα σαν ιδέες, γελοία στην εκτέλεση!

Σας αφήνω τώρα γιατί πάω να δω το επόμενο επεισόδιο μιας παλιάς ιαπωνικής σειράς. Το έκοψα με τον πρωταγωνιστή να έχει μαχαιρώσει τον πατέρα του αφού εκείνος προσπάθησε να βιάσει την κοπελιά του και του είπε ότι δεν είναι γιος του αλλά γιος του πατέρα του κολλητού του! Τρέχα γύρευε! Αν δε δώ τη συνέχεια θα σκάσω! Ciao!