Top-5 Καλύτερες ταινίες για στερέψεις από δάκρυα

1. Dracula(Francis Ford Coppola 1992): Από τη στιγμή που ο γελοίος Keanu Reeves και ο ακόμη ποιο γελοίος Van Helsing (σαν χαρακτήρας, τον Hopkins τον λατρεύω) άρχισαν να τον ψάχνουν με τις δάδες στα χέρια σαν εξαγριωμένοι χωρικοί μέχρι το τέλος (ειδικά τότε!) έλιωσα στο κλάμα.Γενικά ένα κόλλημα με τους "αταίριαστους" έρωτες (δεν υπάρχει αταίριαστος έρωτας!)που μένουν ανεκπλήρωτοι το έχω.Συνδύασε το με το μεγαλύτερο κόλλημα που έχω με τα βαμπίρ(τα πιο ερωτικά πλάσματα που έχει γεννήσει η ανθρώπινη φαντασία) και καταλαβαίνεις τι συμφορά με βρήκε!
2. Edward Scissorhands(Tim Burton 1990): Τι να λέμε τώρα; Δεν φτάνει που ο δύστυχος έχει να αντιμετωπίσει την κατακραυγή του κόσμου, δεν φτάνει που πρέπει να προσαρμοστεί τον αφήνει κι αυτή μόνο του στον πύργο στο τέλος και συνεχίζει τη ζωούλα της!!Ο καημένος ο Johnny..
3. Chrouching Tiger,Hidden Dragon(Ang Lee 2000): Εκεί να δεις κλάμα...Δύο άνθρωποι που αγαπιούνται τρελά να είναι χώρια από σεβασμό στο νεκρό άντρα της (αυτός ήταν ο καλύτερος φίλος του άντρα της)!Και το πρώτο τους φιλί το δίνουν αφού αυτός έχει πεθάνει. Και σε όλο αυτό το δράμα προστίθενται και μερικά ακόμη δραματικά γεγονότα που το κάνουν ακόμη πιο δραματικό(δράμα η κατάσταση).
4. Blow(Ted Demme 2001): Κι άλλη ταινία με το J.Depp που πλάνταξα! Μεγαλέμπορος ναρκωτικών παθαίνει διάφορα και στο τέλος καταλήγει στη φυλακή να φαντάζεται την κόρη του κ.λ.π.!Έκλαιγα γιατί είχε χάσει την ελευθερία του, έκλαιγα γιατί δεν έβλεπε το παιδί του, έκλαιγα γιατί ήταν ολομόναχος, έκλαιγα και γιατί είχε κάνει ο Θεός μια μπυροκοιλιά 3 χιλιόμετρα...Έκλαιγα γενικώς!
5. Sleepless in Seattle(Nora Ephron 1993): Η μόνη ρομαντική κομεντί που έκλαψα τόσο. Συνήθως με τέτοιου είδους ταινίες βαριέμαι αφόρητα(εκτός αν είναι Κυριακάτικο μεσημέρι μετά το φαΐ που αράζεις στον καναπέ και δεν έχεις κουράγιο ούτε το τηλεκοντρόλ να πιάσεις). Μπορεί επειδή το είχα δει πολύ μικρή.Δεν ξέρω γιατί αλλά έκλαψα.