Roman Holiday

Ρομαντικές κομεντί. Παρεξηγημένο είδος ή ότι πιο διεστραμμένο γέννησε η ανθρώπινη φαντασία; Νομίζω και τα δύο. Ενώ θεωρείται γυναικείο είδος και όντως μόνο γυναίκες τις βλέπουν, πιστεύω πως πρόκειται για αντρική συνωμοσία. Τα γυναικεία πρότυπα που προβάλλονται είναι τουλάχιστον πλασματικά και τα πλέον βολικά για έναν άντρα. Στην πλειοψηφία πάντα όχι σε όλες τις περιπτώσεις.


Βέβαια όλο το θεματάκι πλασάρεται με τρόπο που μια γυναίκα θα την αγγίξει, θα την κάνει να ταυτιστεί με την εκάστοτε ηρωίδα και πολλές φορές ίσως και να πιστεύει ότι από τη ζωή είναι βγαλμένα τα τέρατα που βλέπει.

Γιούχου κοπελιά σε πιο πλανήτη ζεις; Προσωπικά έχω σχέση αγάπης-μίσους με αυτές τις ταινίες. Τις χαζεύω καμιά φορά με πολύ ευχαρίστηση ενώ άλλες φορές προτιμώ να δω το Cheerleader Autopsy (όσοι έχουν δει έστω και δίλεπτο καταλαβαίνουν). Σε κάτι στιγμές είναι ιδανικές για να περάσεις την ώρα σου. Κυριακή μεσημέρι μετά ή πριν τα φιλαράκια ας πούμε. Επίσης η ίδια ρομαντική κομεντί τη μια φορά μπορεί να μου αρέσει, την άλλη όχι. Βέβαια υπάρχει και αυτή η Μπρίτζετ Τζόουνς που μου φέρνει αναγούλα και τυχαία για μισό δευτερόλεπτο να πέσω πάνω της. Πόσο βλαμμένη ταινία.


Παραδέχομαι ότι το guilty pleasure που με κυνηγάει αποτελεί ρομαντική κομεντί. Είναι το "Head Over Heels" και την είχα νοικιάσει τυχαία. Ε την είδα τρεις φορές απανωτές για αρχή. Δεν θυμάμαι πόσες φορές τη έχω δει από τότε. Είναι ότι πιο βλακώδες, παίζει ο Freddie Prinze Jr. κι όμως τη λατρεύω.


Πάντως επιμένω ότι οι ρομαντικές κομεντί μπορεί να είναι υπέροχες, αστείες, γλυκιές αλλά όχι γλυκανάλατες. Μπορεί όσες επαληθεύουν το παραπάνω να είναι λίγες και συνήθως παλιές αλλά είναι αυθόρμητα αστείες και απολαυστικές. Μία τέτοια είναι και το Διακοπές στη Ρώμη που βγήκε σε επανέκδοση και είναι τέλειο για θερινό.


Έχω ξαναπεί ότι όταν βλέπεις κάτι και σε κάνει να γελάς δυνατά, είναι τουλάχιστον καλή. Ε με αυτή την ταινία γέλασα με την ψυχή μου πολύ δυνατά και το ευχαριστήθηκα. Πριγκίπισσα άγνωστου κράτους ολοκληρώνει την ευρωπαϊκή της περιοδεία στη Ρώμη. Ένα βράδυ και υπό την επήρεια υπνωτικού το σκάει και αρχίζει να τριγυρνάει στους δρόμους της αιώνιας πόλης.


Τη βρίσκει ένας δημοσιογράφος και μαζί θα περάσουν μια τέλεια μέρα σε μια τέλεια πόλη. Η Audrey Hepburn είναι χάρμα οφθαλμών. Πολλές φορές αναρωτιόμασταν αν είναι δυνατόν να είναι τόσο όμορφη. Σε κάθε κοντινό λάμπει όλο το πλάνο. Εννοείται πως σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της, είναι γλυκιά, ανεπιτήδευτη και διασκεδαστική. Μια πρώιμη Holly Golightly που ταλαιπωρεί τον Gregory Peck. Άλλος τρελά γοητευτικός από' κει.


Απίθανες ατάκες, σκηνές απείρου κάλλους και ένα πρωταγωνιστικό ζευγάρι με τρομερή χημεία. Και ΔΕΝ ζουν happilly ever after! Αυτό κι αν ήταν έκπληξη... Δεν πλασάρει δήθεν μηνύματα για τη δύναμη της αγάπης και τέτοιες μπούρδες. Ξεκούραστη, αισθητικά άψογη και ξεκαρδιστική!