Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009

Η νύχτα έπεσε στην παραλιακή (15)

Μικρό κεφάλαιο αλλά πολύ αστείο!

-------------------------------------

O πρώτος που πρόσεξε ότι η Αρσινόη έλειπε ήταν ο Τζιν. Ήξερε ότι είχε ρεπό εκείνο το απόγευμα (θα έπιανε δουλειά μετά τις 10) και είπε να περάσει από το σπίτι της να δούνε καμιά ταινία, να πιουν τίποτα και ό,τι προκύψει. Χτύπησε το κουδούνι κατά τις 6 αλλά δεν του απάντησε κανείς. Πήρε τηλέφωνο μπας και ήταν έξω αλλά του απάντησε η γνωστή φωνή: «Ο συνδρομητής που καλέσατε…»
Αποφάσισε να βάλει μπρος τα μεγάλα μέσα. Μόνο για περιπτώσεις ανάγκης είχε δεύτερο κλειδί για το σπίτι της (και η Αρσινόη για το δικό του) οπότε είπε να το χρησιμοποιήσει. Αν και ήξερε ότι θα έτρωγε ξύλο αν τον έβρισκε έτσι απροειδοποίητα μέσα.
Μόλις μπήκε πρόσεξε σχεδόν αμέσως ότι έλειπαν 2 όπλα από την προθήκη με τη συλλογή. Χρόνια στο τρίψιμο είχε μάθει τα πάντα απ’ έξω. Πίστεψε ότι έλειπε σε κάποια έκτακτη δουλειά.
«Ας κάτσω να περιμένω.» είπε και έβαλε να δει μια κουτσομπολίστικη εκπομπή στην τηλεόραση.
Δεύτερη το πήρε χαμπάρι η Στελίνα, όταν η Αρσινόη δεν εμφανίστηκε στο κέντρο στις 10. Την κάλεσε στο κινητό μα εις μάτην. Άρχισε να ανησυχεί γιατί δεν ποτέ δεν είχε ξανακάνει κάτι τέτοιο. Ζήτησε από την Μάκι και την Μάο να πάνε στο διαμέρισμα της να δουν αν είναι εκεί.
Αλλά και στο ΙΒ ο Χελώνας, που ήθελε για μια δουλειά τον Κόκι, δεν τον έβρισκε στο κινητό. Ήταν ασυνήθιστο, μιας και ο Κόκι είχε αυτό τον αριθμό αποκλειστικά για το Χελώνα και ήταν πάντα ανοιχτός. Άρχισε και αυτός να ανησυχεί αλλά δεν είχε δυνατότητα να τον εντοπίσει καθώς δεν ήξερε καν που μένει. Κανείς δεν ήξερε. Ο Κόκι ζούσε όπως πρέπει να ζει ο κάθε δολοφόνος που σέβεται το επάγγελμα του.
Η Ζωή και ο Γιούγιας αλλά και ο Μασάκης παρατηρούσαν τάχα μου αδιάφοροι την προφανή αναστάτωση που είχε προκαλέσει η ξαφνική εξαφάνιση των αρχιεκτελεστών. Στην πραγματικότητα όμως καίγονταν να μάθουν αν το σχέδιο τους δούλεψε. Ο Μασάκης κάπου το είχε μετανιώσει αλλά η Ζωή πολύ το ευχαριστιόταν. Ένα από τα αφεντικά είχε βγει από τη μέση…
Ο Τζιν στο διαμέρισμα είχε αποκοιμηθεί μπροστά από την τηλεόραση όταν χτύπησαν την πόρτα η Μάκι με τη Μάο. Πετάχτηκε έντρομος και πήγε να δει ποιος ήταν από το ματάκι. Μόλις είδε τα κορίτσια των Bondage Queens πήρε μια τρομάρα. Αν τον ανακάλυπταν εκεί η Αρσινόη θα τον σκότωνε.
«Αρχηγέ! Είσαι εκεί;» ρώτησε η Μάο. Η Αρσινόη είχε αυτό το παρατσούκλι γιατί ήταν η αρχηγός του εκτελεστικού αποσπάσματος της συμμορίας. Όλες τις «χειρωνακτικές» εργασίες εκείνη της διεκπεραίωνε.
«Γιατί δεν απαντάς στο κινητό; Πού έχεις χαθεί; Το αφεντικό ανησυχεί!» είπε η Μάκι.
Ο Τζιν ανησύχησε και ο ίδιος με ότι άκουσε αλλά έπρεπε πρώτα να βρει έναν τρόπο να ξεφύγει. Έκανε τη φωνή του ψιλή, πολύ ψιλή.
«Αχ κοπελιές μου. Η εγγονή μου δεν έχει πάει στη δουλειά; Αχ! Αυτό το κορίτσι. Γυρίστε στο αφεντικό σας και πείτε της ότι θα έρθει και απλά την πήρε ο ύπνος. Πριν λίγο έφυγε! Μόλις τη χάσατε!»
Οι 2 κοπέλες κοιτάχτηκαν απορημένες. Η Αρσινόη ζούσε με τη γιαγιά της; Πρώτη φορά το άκουγαν. Νόμιζαν πως δεν είχε οικογένεια.
«Γιαγιάκα αλήθεια λες; Καλά τότε. Γιατί όμως δεν μας ανοίγεις;» ρώτησε καχύποπτα η Μάκι.
«Γιατί αχ κοπέλα μου! Είμαι άρρωστη γκουχ γκουχ! Νομίζω έχω γρίπη! Από τότε που γύρισα από το Μεξικό βήχω!» είπε ο Τζιν πολύ θεατρικά.
Η Μάκι και η Μάο τρομοκρατήθηκαν. Από το Μεξικό; Γρίπη; Ο σώζων εαυτώ σωθείτο!
«Εμ γιαγιά… Εμείς πρέπει να φύγουμε… Καλύτερα να πας να σε δει κανάς γιατρός οκ;» είπε η Μάο και μαζί με τη Μάκι έφυγαν σφαίρα για να γυρίσουν στο κέντρο.
Στα μέσα της διαδρομής προς το κέντρο βέβαια κατάλαβαν ότι τις είχαν καροϊδέψει. Αλλιώς και η Αρσινόη θα είχε κολλήσει τη γρίπη εδώ και καιρό. Βέβαια ως τότε ο Τζιν ήταν φευγάτος. Και η Στελίνα έξαλλη.
«Αν έπαθε τίποτα η Αρσινόη εσείς θα φταίτε που αφήσατε τον άγνωστο στο διαμέρισμα της και φύγατε! Ακούς εκεί γιαγιά που έχει τη γρίπη των χοίρων!» άστραψε και βρόντηξε.
Ο Τζιν έφτασε σπίτι του αναπνέοντας με ανακούφιση. Αλλά από την άλλη είχε ανησυχήσει με την εξαφάνιση της παιδικής του φίλης. Μα που χάθηκε; Αν το ίδιο το αφεντικό της δεν ήξερε που είναι τότε τι;

Δεν υπάρχουν σχόλια: