Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008
As far back as I can remember, I've always wanted to be a gangster...
Λατρεύω μαφιόζους! Και φυσικά τρελαίνομαι για μαφιόζικες ταινίες. Είναι τόσο cool. Μιλάω για την παλιά σχολή κι όχι για την καινούρια που άνοιξε με την μάλλον ταινιάρα "Gomorra". Το μάλλον το λέω γιατί δεν την έχω δει ακόμη. Επιβάλλεται λοιπόν κοστουμάκι, ελαφρώς κιτς αισθητική που συναντάται στη διακόσμηση εσωτερικών χώρων και στο μαλλί, κοσμήματα, μπαράκια με χαμηλό φωτισμό και ατμοσφαιρική μουσική. Ξέχασα κάτι; Robert De Niro! Ω ναι φυσικά!
Έπιασα που έπιασα τον Scorsese και τον De Niro ας πιάσω και το Goodfellas που λατρεύω. Βλέπουμε πως ο Henry Hill μπαίνει σιγά σιγά στον κύκλο των gangsters. Ξεκινάει από πιτσιρίκος κάνοντας απλά τα βασικά και σιγά σιγά κερδίζει την εμπιστοσύνη των υπόλοιπων και αναλαμβάνει όλο και μεγαλύτερες υποχρεώσεις.
Και το να ανεβαίνεις στους κύκλους της μαφίας σημαίνει εξουσία. Αυτό συνεπάγεται απληστία, διαφθορά και άλλα όμορφα που ο πρωταγωνιστής μας δεν θα αποφύγει. Και θα έρθει και μια τεράστια ληστεία που θα φέρει τελικά την αρχή του τέλους.
Ο Henry θα ανακατευτεί με πράγματα και ανθρώπους που δεν πρέπει. Θα πέσει γρήγορα στα βαθιά αλλά ευτυχώς γι' αυτόν μαθαίνει γρήγορα να κολυμπάει... ή τουλάχιστον να κρατάει το κεφάλι του έξω από το νερό.
Εξαιρετική σκηνοθεσία, πλάνα μοναδικά, πολύ καλή μουσική. Κατά τη γνώμη μου όμως το Goodfellas δεν θα ήταν αυτό που είναι χωρίς τις μοναδικές ερμηνείες. Για τον De Niro δεν θα πω τίποτα. Αναμφίβολα είναι πολύ καλός ηθοποιός, εδώ όμως αυτός που ξεχωρίζει(και που πρέπει να ξεχωρίσει λόγω ρόλου) είναι ο Ray Liotta. Όσο προχωράει η ταινία τόσο καλύτερος γίνεται. Η αγωνία του χαρακτήρα προς το τέλος αποδίδεται εξαιρετικά.
Και φυσικά ο Joe Pesci. Μοναδικός. Σε έναν ρόλο που εύκολα μπορεί να γίνει καρικατούρα παραδίδει μαθήματα υποκριτικής! Βέβαια το καταπληκτικό σενάριο του το έκαναν αρκετά εύκολο καθώς οι ατάκες του είναι από τις καλύτερες αλλά και πάλι δεν μπορούμε να μην του το αναγνωρίσουμε. Εξάλλου κάνει τόσο συμπαθή έναν χαρακτήρα που υπό άλλες συνθήκες θα μισούσαμε...
Για μένα το Goodfellas είναι τρία ονόματα: Liotta, Scorsese, De Niro. Με αυτή τη σειρά αλλά πολύ μικρή διαφορά στους δύο πρώτους. Βέβαια δεν θα μπορούσε να λείπει κάποιος από τους τρεις. Είναι ένας μοναδικός συνδυασμός που μόνο σε αριστούργημα μπορούσε να οδηγήσει!
Τα φινάλε των ταινιών του Scorsese τα αναλύσαμε και με το παραπάνω στον Ταξιτζή, οπότε δεν θα ξαναπώ για την ειρωνεία που κι εδώ είναι παραπάνω από εμφανής(περισσότερο από τον Ταξιτζή). Μιλάει άλλωστε η αγωνία στο πρόσωπο του Henry που από εκεί που είχε τα πάντα βρίσκεται ξαφνικά ένα βήμα πριν το τέλος εξαιτίας των επιλογών του.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
You know how to tell the story...you're "f-annie"
Χε χε! Καλό.
Σ' ευχαριστώ :)
my favorite movie! ever
what do you mean i'm funny?
like a clown?
like i fucking amuse you?
what's so fucking funny about meeeee?
[priceless]
Οι διάλογοι είναι τρομεροί! Έχω ρίξει πολύ γέλιο σε κάποιες φάσεις. Και δίνουν έναν φοβερό ρυθμό στην ταινία κάνοντας την ξεκούραστη παρά τη μεγάλη διάρκεια.
Δημοσίευση σχολίου