Halloween VS Halloween

Halloween (John Carpenter-1978)

Ατμοσφαιρικό, κλειστοφοβικό, κλασσικό θρίλερ. Δεν αναλύει τον χαρακτήρα του Μάικλ Μάγιερς καθώς έτσι τον καθιστά τρομακτικό. Εξαιρετικό μοντάζ με αποκορύφωμα τις τρομακτικές σκηνές όπου μιλάμε για αριστούργημα του είδους. Δεν είναι ότι θα τρομάξεις, αν βλέπεις θρίλερ δεν υπάρχει περίπτωση, αλλά ότι σε κάποιες φάσεις θα αγριευτείς είναι δεδομένο.


Ο ψυχίατρος του Μάικλ είναι ο μόνος που γνωρίζει τη φύση του Μάικλ και κατά συνέπεια πόσο επικίνδυνος είναι. Είναι αυτός που θυσίασε τη ζωή του στη μελέτη του Μάικλ και που αν χρειαστεί θα το κάνει και κυριολεκτικά. Είναι η κλασική φιγούρα σε ταινίες τρόμου(όπως και το παιδάκι-πάντα υπάρχει ένα τέτοιο-) που προειδοποιεί τους υπόλοιπους για όσα θα έλθουν αλλά κανείς δεν του δίνει πολύ σημασία.


Η μουσική συμβάλλει τα μέγιστα στη δημιουργία μιας σκοτεινής ατμόσφαιρας όπως και η φιγούρα του Μάικλ. Δεν μιλάει κάνοντας τον ακόμη πιο τρομακτικό. Δεν θα δικαιολογηθεί για τις πράξεις του, δεν θα εκτοξεύσει απειλές, δεν θα φωνάξει... Απλά στέκεται εκεί, απειλητικός!


Ο Carpenter είναι μανούλα σε κάτι τέτοια το γνωρίζουμε όλοι. Η ταινία είναι πάρα πολύ καλή και με την κατάλληλη ατμόσφαιρα τη δουλειά της την κάνει...

Halloween (Rob Zombie-2007)

Εδώ βλέπουμε την παιδική ζωή του Μάικλ αλλά και τα χρόνια στο ψυχιατρείο. Θα δούμε τι τον οδήγησε σε αυτές τις πράξεις. Πως ο κοινωνικός του περίγυρος ουσιαστικά τον ώθησε να γίνει το τέρας με τις μάσκες. Ως θεατής σχεδόν νιώθεις συμπόνια και κατανόηση.


Από την άλλη ο ψυχίατρος έχει βγάλει λεφτά γράφοντας για τον Μάικλ. Τα κίνητρά του δεν είναι τόσο ηθικά. Κι εδώ όμως είναι έτοιμος να μπει μπροστά στο μαχαίρι αν αυτό χρειαστεί.


Δεν είναι κακή ταινία. Δεν είναι όμως και ριμέικ. Υπάρχουν ελάχιστες κοινές σκηνές(πολύ κατώτερες από τις αντίστοιχες καρπεντερικές), οπότε ουσιαστικά μιλάμε για μια τελείως διαφορετική ταινία. Η τόση ανάλυση όμως του Μάικλ σε κάνει αν όχι να τον συμπαθήσεις, σίγουρα να τον καταλάβεις. Στο πρωτότυπο αυτό που τρομάζει είναι το μυστήριο πίσω από το πρόσωπο του Μάικλ, το ότι δεν τον έχουμε ακούσει να μιλάει, πράγματα που εδώ έχουν διαλυθεί από την πρώτη κιόλας σκηνή.


Ενώ είναι τύπος που θα μπορούσα να γουστάρω τρελά ο Rob Zombie μου είναι εξαιρετικά αντιπαθής. Δεν ξέρω γιατί αλλά ποτέ δεν μου έκατσε καλά. Δεν είναι ότι δεν έχει ταλέντο (καλά κι αυτό δεν του περισσεύει) αλλά το στυλάκι του είναι πολύ ενοχλητικό(όπως και τα αμέτρητα κοντινά στον κώλο της γυναίκας του).