Μυθιστόρημα Part 5

Η συνέχεια.... (Προηγούμενα μέρη: Εδώ)

---------------------------------------------------------------------------------
Κεφάλαιο 2

Το πρωί βρήκε την Άρτεμις στον καναπέ μπροστά από το τζάκι. Είχε κλάψει πολύ και τώρα η όψη της θύμιζε ερείπειο που είχε βομβαρδιστεί από τους Γερμανούς στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σηκώθηκε και ανακάθησε. Στο μυαλό της παίζονταν και ξαναπαίζονταν, σαν ελληνική σειρά σε επανάληψη, η χθεσινή σκηνή που γκρέμισε συθέμελα στη σχέση της με τον Ερμόλαο. Δεν μπορούσε να το χωρέσει ο νους της. Ποτέ δεν έδειξε τέτοια σημάδια... Το αγαπημένο του χρώμα ήταν το λιλά και η αγαπημένη του ταινία το "Mean Girls". Αντρίκεια πράγματα...
Πήρε στα χέρια της το κινητό της και το άνοιξε διστακτικά. Έγινε αυτό που περίμενε: 20 αναπάντητες και 1 μήνυμα. Όλα από τον Ερμόλαο. Το μήνυμα έγραφε "Πρέπει να μιλήσουμε. Στις 6 το απόγευμα στη Glamorous. Θα περιμένω....". Η αγαπημένη του καφετέρια... Η Άρτεμις βασανίστηκε πολύ πριν πάρει την απόφαση να τον συναντήσει. Αν ήταν να πάει στον πάτο, σαν τον αδικοβυθισμένο Τιτανικό, τουλάχιστον θα πήγαινε με αξιοπρέπεια.
Ντύθηκε και καλλωπίστηκε όσο καλύτερα μπορούσε κυρίως για να υπενθυμίσει στον Ερμόλαο τι έχανε, και βαθιά μέσα στο χαώδη λαβύρινθο της ψυχής της ήξερε ότι ήταν μάταιο. Δεν μπορούσε να ξεπεράσει τον θερμό, Λατίνο εραστή Pablo.
Έφτασε στην ώρα της στο ραντεβού. Ο Ερμόλαος ήταν ήδη εκεί πίνωντας ένα freddoccino. Στο λαιμό του φορούσε ένα πουά φουλάρι για να προστατεύεται από το κρύο. Η Άρτεμις κάθισε απέναντι του και τον κάρφωσε με ένα βλέμμα προσπαθώντας να κρύψει την απελπισία και τη θλίψη που την κυρίευσε βλέποντας τον άντρα της να φοράει ένα αξεσουάρ, το οποίο ήταν σίγουρη πως είχε αγοράσει για τον εαυτό της καιρό πριν. Παράγγειλε έναν καφέ πικρότερο και απ' τη ζωή της και γύρισε να αντιμετωπίσει τον άντρα της.
-Γιατί ήθελες να συναντηθούμε;
-Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα.
Ο ψυχρός τόνος στη φωνή του δε θύμιζε σε τίποτα την χθεσινή τρομοκρατιμένη του συμπεριφορά.
-Τι εννοείς;
-Θέλω διαζύγιο. Όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Οι λέξεις που βγήκαν από τα χείλη του τη χτύπησαν σαν δηλητηριώδη βέλη και διαπέρασαν την καρδιά της πέρα ως πέρα.
-Μα γιατί; Τόσο...τόσο γρήγορα.
Κάπου μέσα της ήλπιζε σε ένα θαύμα...
-Σκοπεύουμε να πάμε στην Ολλανδία με τον Pablo για να παντρευτούμε.
Η Άρτεμις νόμιζε ότι ονειρεύονταν. Ότι έβλεπε ένα κακό όνειρο. Οι λέξεις της ακούγονταν απόμακρες. "Ολλανδία...Pablo...παντρευτούμε..."Μια σκοτεινή τρύπα είχε ανοίξει κάτω από τα πόδια της και ρούφαγε κάθε πόντο της, κάθε μόριο ύπαρξης της. Γι' αυτό και δεν αναγνώρισε τον ίδιο της τον εαυτό όταν του απάντησε εντελώς αμυντικά.
-Πολύ καλά... Αλλά να ξέρεις... Εγώ φεύγω με την αδερφή μου για το εξωτερικό σε 5 μέρες.

------------------------------------------------------------------

Ουφ! Μεγάλο ε; Είχα έμπνευση (και γκαντεμιά) σήμερα!