Ακόμα γίνονται συσκέψεις για τον τίτλο

Σήμερα ξεκινάει η απόπειρα συγγραφής ενός μυθιστορήματος(δεν γελάμε ακόμη έρχονται και καλύτερα στη συνέχεια...). Δεν θα γραφτεί από ένα άτομο, θα συμβάλλουμε περισσότεροι ώστε να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα... Ο στόχος δεν είναι να γίνει το super best seller, ούτε να καταξιωθούμε διεθνώς αλλά ν' αποτελέσουμε κι εμείς μία από τις διαφημίσεις του ALTER(γι' αυτό άλλωστε το μεγαλειώδες αυτό έργο θα έχει ανάλογο ύφος και στυλ). Το έργο που έχουμε μπροστά μας είναι δύσκολο αλλά με επιμονή, προσπαθεί και κυρίως έμπνευση θα τα καταφέρουμε...

__________________________________________________________

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1


Ήταν ένα υγρό, κρύο, σκοτεινό χειμωνιάτικο βράδυ... Η Άρτεμις καθόταν στον βελούδινο, μπορντό καναπέ του σαλονιού και χάζευε πότε τις σταγόνες τις βροχής που κυλούσαν αδιάκοπα στο τζάμι και πότε τη φωτιά που σιγόκαιγε στο τζάκι. Της θύμιζε τα παιδικά της χρόνια όταν κάθονταν με την αδερφή της μπροστά από τη φωτιά και συζητούσαν για γκόμενους και ρούχα... Ένιωθε τόσο μόνη, σαν σουσάμι που έπεσε από το κουλούρι και έμεινε μόνο του πάνω στο δρύινο τραπέζι... Κοίταξε την πολυθρόνα δίπλα της. Ο Ερμόλαος κάθονταν ήσυχα, βυθισμένος στις σκέψεις του και διάβαζε το βιβλίο του πίνοντας νωχελικά τη μαργαρίτα του.
-Τι διαβάζεις;
-Το αγόρι που δεν έγινε άντρας.
-Και; Έχει ενδιαφέρον;
-Μμ
Τα δύο τελευταία χρόνια η επικοινωνία τους είχε περιοριστεί στα βασικά.Κάτι είχε αλλάξει...Δεν ήταν ο άντρας που παντρεύτηκε αλλά δεν μπορούσε να καταλάβει τι. Ένιωθε τόσο μόνη...
____________________________________________________________

Αυτά από μένα και καλή συνέχεια... Περισσότερα επίθετα δεν μπορούσα να βάλω (λυπάμαι αλλά δεν είμαι πολύ συνηθισμένη). Ελπίζω να το έπιασα το νόημα αλλά και να μην το έπιασα (καθότι totally άσχετη με το θέμα) η προσπάθεια νομίζω ότι αξίζει μόνο και μόνο για την παρομοίωση με το σουσάμι...
Επίσης μετά από κανένα δυο post προτείνω να βάλουμε ψηφοφορία για τον τίτλο