Cul de sac

Δύο κακοποιοί ψάχνουν καταφύγιο σε έναν απομονωμένο πύργο. Ο ένας, τραυματισμένος δεν θα τα καταφέρει όμως ο άλλος θα φτάσει ως εκεί και θα κρατήσει ομήρους το περίεργο ζευγάρι κατοίκων.


Ο George αρχίζει να συνέρχεται από την κρίση μέσης ηλικίας που τον έκανε να κλείσει το εργοστάσιο, να χωρίσει τη γυναίκα του και να παντρευτεί μία πολύ νεώτερή του, η οποία δεν χάνει ευκαιρία να τον υποτιμά και να του θυμίζει πως δεν είναι όσο άντρας θα ήθελε. Εκείνος υπομένει στωικά όσα του κάνει ή του λέει είτε γιατί την αγαπάει είτε γιατί δεν ξέρει πως να αντιδράσει.


Δύο άνθρωποι που φανερά έχουν βαρεθεί και κουραστεί αλλά ακόμη ο ένας δεν το έχει συνειδητοποιήσει ενώ η άλλη δεν θέλει ίσως να το παραδεχτεί. Και σε αυτό το σημείο τους βρίσκει ο Dickie. Σκληροτράχηλος και άγριος δεν είναι δύσκολο γι΄αυτόν να κουμαντάρει τον George. Όχι όμως και την Teresa, η οποία όμως διασκεδάζει πολύ. Το ζευγάρι θα μπορούσε εύκολα να ξεφύγει της ομηρίας του. Όμως δεν κάνει παρά μόνο κάποιες καταδικασμένες στην αποτυχία απόπειρες. Γιατί παραμένουν δέσμιοι του άγνωστου αυτού άντρα; Ο μεν George φοβάται. Θέλει να μείνει ψύχραιμος και να περιμένει να τελειώσει όλο αυτό. Η δε Teresa το βλέπει σαν μια διέξοδο στην ανία της. Επιτέλους έγινε κάτι ενδιαφέρον και είναι αποφασισμένη να το διασκεδάσει.


Η ταινία καταβάθος είναι κωμωδία. Υποβόσκει παντού το τρομερό χιούμορ που πάντα είχε ο Πολάνσκι. Ταυτόχρονα σαρκάζει την αστική τάξη και παίζει όπως μόνο αυτός ξέρει με τους χώρους δημιουργώντας μια μοναδική ατμόσφαιρα. Εξωτερικοί και εσωτερικοί χώροι μπερδεύονται, ένα κτίσμα αλλόκοτο όπως οι κάτοικοί του (και οι νυν και ο πρώην) όπου το μέσα από το έξω σχεδόν δεν ξεχωρίζει. Φυλακισμένοι σε μια φυλακή με ορθάνοιχτες πόρτες οι πρωταγωνιστές, τόσο φυσικά από τον Dickie όσο και ψυχικά σε μια κατάσταση που μόνοι τους επέλεξαν αλλά δεν τους ικανοποιεί!


Όπως συνηθίζει ο Polanski απομονώνει τους πρωταγωνιστές του και αφήνει την ένταση και την κλειστοφοβία να κάνουν τα υπόλοιπα! Δουλεύει επιδέξια την κάμερα και τους φακούς και καδράρει υπέροχα τους τρεις χαρακτήρες. Υπέροχη τελική σκηνή, σχεδόν σπαρακτική, μπορεί να μη είναι ευχάριστη ή ακριβώς αναμενόμενη όμως με έναν πολύ παράξενο τρόπο σε λυτρώνει σαν θεατή.