Πάει καιρός από τότε που έβαλα νέο κεφάλαιο...
-------------------------------------------------
Μια από τις επόμενες μέρες ο Μασάκης έφτιαχνε τα πανέρια στο κέντρο όταν έλαβε ένα τηλεφώνημα. Από τον Κεν Μιγιάκε. Οι Β6 επανεμφανίστηκαν! Είχαν χαθεί για να ανασυσταθούν και να δυναμώσουν στρατολογώντας περισσότερα μέλη. Τώρα, σύμφωνα με το Μιγιάκε, είχαν στη διάθεση τους τουλάχιστον 200 στρατιώτες.
Ο Μασάκης άκουσε αυτά που του είπε ο Μιγιάκες. Θα του έδινε μια συσκευή παρακολούθησης που θα την τοποθετούσε στο γραφείο του Χελώνα. Οι Β6 άλλαξαν τακτική. Αντί να κάνουν ντου και να ανατινάξουν μια και καλή τα πάντα, αποφάσισαν να το πάνε εκ του ασφαλούς, καταστρέφοντας τις συμμορίες εκ των έσω.
Φυσικά έπρεπε να γίνει το ίδιο και στην SM Νεράιδα. Αλλά αφού η Ζωή και ο Γιούγιας δεν είχαν κινητό, έπρεπε να έρθει ο Μορίτας να τους βρει αυτοπροσώπως. Χρησιμοποίησε την Άγια ως δικαιολογία και τους πλεύρισε να τους δώσει τη συσκευή.
Μετά γύρισε να τσιλιμπουρδήσει με το μωρό του. Πάνω στην ώρα μπήκε η Αρσινόη στο κέντρο. Μόλις είδε το Μορίτα σκοτείνιασε. Της φαίνονταν απίστευτα ύποπτος. Και είχε ραντάρ σε κάτι τέτοια. Δεν ήθελε να ρωτήσει την Άγια βέβαια μην καρφωθεί. Θα έβαζε τη Μάκι να την ψαρέψει. Αν η διαίσθηση της ήταν σωστή μπορεί να έβρισκε κάτι σε σχέση με τους Β6 από αυτό.
Εξάλλου η ανησυχίες της σχετικά με πιθανή επανεμφάνιση τους είχαν πληθύνει. Και ο Κόκι της είχε εκφράσει τις υποψίες του για το επόμενο τους χτύπημα. Έπρεπε να είναι σε επιφυλακή.
Φυσικά εκτός από αυτές τις σκοτούρες είχε να αντιμετωπίσει και το Τζιν που, από εκείνο το βράδυ που τον έκλεισε στο ΙΒ με την Άννα, της είχε κολλήσει και της δικαιολογούνταν συνεχώς.
«Γιατί το κάνεις αυτό; Όταν είσαι με τις άλλες δεν δικαιολογείσαι! Και εξάλλου εγώ στην πάσαρα την Άννα!» του είπε μια μέρα που ήταν σπίτι της.
«Μα γιατί; Εγώ…»
Η Αρσινόη σταμάτησε και γύρισε να τον κοιτάξει. Ξεφύσηξε απελπισμένη.
«Τζιν! Ξεκόλλα επιτέλους! Δεν αντέχω άλλο!»
«Ώστε έχεις ξεχάσει την υπόσχεση που είχαμε δώσει ε;»
«Ποια υπόσχεση;»
Ο Τζιν μούτρωσε και σταύρωσε τα χέρια του. «Να παντρευτούμε όταν σταθούμε στα πόδια μας.»
Η Αρσινόη κοκκίνισε. «Ήμασταν μικρά τότε! Δεν πιστεύω ότι ακόμα το θυμάσαι αυτό!»
«Αμέ! Λοιπόν τι έχεις να πεις;»
Η Αρσινόη έπεσε πάνω του και τον φίλησε.
«Αυτό… Σκάσε και ξέχνα την υπόσχεση. Αλλιώς πάρε πόδι!»
Ο Τζιν κούνησε καταφατικά το κεφάλι του αλλά φυσικά δεν είχε σκοπό να ξεχάσει τίποτα. Το μυαλό του πήγε στιγμιαία στην Άννα και σκέφτηκε ότι μπορούσε να τη χρησιμοποιήσει για να κερδίσει πίσω την Αρσινόη…
Η Ζωή συνέχισε τη λάντζα στον Πη. Ο οποίος γίνονταν όλο και πιο επιθετικός απέναντι της. Την στρίμωχνε στις γωνίες και τη βασάνιζε συνεχώς. Η Ζωή από τη μια τον καταριόταν και από την άλλη ψιλογούσταρε. Είχε βλέπετε έντονη μαζοχιστική φύση.
Μια μέρα αφού γύρισε στο διαμέρισμα της αφού είχε καθαρίσει το σπίτι του, και βρήκε το Νίνο να κάθεται προβληματισμένος στο τραπέζι. Είχε βγει νωρίτερα το πρωί να πάει στη δισκογραφική του Γιόκο και μόλις που είχε γυρίσει.
«Τι έχεις πασά μου;» τον ρώτησε.
«Άσε ρε Ζωή… Έχουμε πρόβλημα.» απάντησε ο Νίνο.
«Τι πρόβλημα;»
«Ο πρόεδρος της δισκογραφικής μόλις μου είπε γιατί δεν υπογράφουμε ακόμα συμβόλαιο. Μπορεί τελικά να αποβεί πολύ δύσκολο…»
«Και ποια είναι η αιτία;» έκανε η Ζωή καθώς κάθονταν απέναντι του για να τον ακούσει.
«Κυνηγάνε να υπογράψουν με έναν καλλιτέχνη. Και όχι όποιον και όποιον… Με τον σπιτονοικοκύρη μας, τον Τομοχίσα!»
«Τον Πη;;;» Η Ζωή γούρλωσε τα μάτια της από την έκπληξη.
«Ναι και αν δεν τον πάρουν δεν πρόκειται να δω συμβόλαιο σύντομα.» είπε ο Νίνο απογοητευμένος και έκρυψε το πρόσωπο του πίσω από τις παλάμες του. «Και όπως δείχνει δεν είναι διατεθειμένος να αποφασίσει…»
Η Ζωή έμεινε να συλλογίζεται τα όσα της είπε ο Νίνο. Δεν περίμενε με τίποτα ο σιχαμένος ο Πης να ήταν η αιτία που ο Νίνο της δεν είχε ανοίξει ακόμα τα φτερά του. Αποφάσισε την επόμενη κιόλας μέρα να του μιλήσει ευθέως για το θέμα. Τίποτε δεν θα την εμπόδιζε! Ούτε καν διαταγές από τους Β6.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου