Ein! Zwei! Die!

Το Νορβηγικό Død Snø το είχα προαναγγείλλει από τότε που βγήκε στο teaser των ελάχιστων δευτερολέπτων. Μετά όμως το ξέχασα και τελικά άργησα πολύ να το δω. Και έκανα πολύ πολύ κακώς!

Αξίωμα: Σε ταινία με ζόμπι δεν υπάρχει περίπτωση να μην περάσεις καλά.

Είτε θα είναι καλή και διασκεδαστική, είτε θα είναι τόσο αποτυχημένη που θα πέφτεις στο πάτωμα από τα γελοία που θα βλέπεις. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μία κλασσική, αξιοπρεπέστατη ζομποταινία, με όλα της τα κλισέ και σχετικά ενδιαφέρουσα σκηνοθετική άποψη.


Νορβηγοπούλες και νορβηγόπουλα, φοιτητές ιατρικής πάνε για πασχαλινές διακοπές σε καλύβα στο βουνό. Η καλύβα βρίσκεται κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά. Το κατάλευκο χιόνι που καλύπτει τα πάντα το κάνει ακόμη πιο πουθενά. Το πρώτο βράδυ τους επισκέπτεται περίεργος ντόπιος. Προσβάλλει τον καφέ τους, πίνει τη μπύρα τους, πιάνει κι έναν από αυτούς από το λαιμό πριν τους μιλήσει για το κακό που τριγυρνάει στην περιοχή.

Ζόμπι Ναζί...

Οι Ναζί διοικητές της περιοχής, την περίοδο του Β'Παγκοσμίου πολέμου έκαναν κόλαση τη ζωή των κατοίκων. Ώσπου μια μέρα εκείνοι τους έστησαν παγίδα και τους σκότωσαν με όποιο μέσο είχαν. Κάποιοι από τους Ναζί κατάφεραν να το σκάσουν στα παγωμένα βουνά μαζί με όσο χρυσό μπόρεσαν να πάρουν. Δεν τους βρήκαν ποτέ.

Και snowmobile! Πόσο πιο γαμάτη θα μπορούσε να είναι;

Και τώρα ο υπέροχος χορός των κλισέ αρχίζει. Αυτοί που κάνουν sex θα πεθάνουν πρώτοι. Θα αποφασίσουν σαν ηλίθιοι που είναι να χωριστούν στις πιο απίθανες ομάδες. Α και φυσικά θα πολιορκηθούν από τα ζόμπι στην καλύβα. Εδώ έχουμε ένα εκπληκτικό άνοιγμα κρανίου που αν και εξαιρετικά ψεύτικο έχει γέλιο.


Τα υπόλοιπα ακόμη πιο κλασσικά. Κυνηγητό στο χιόνι, πολύ αίμα που κάνει και αντίθεση με το άσπρο, το παρεάκι λιγοστεύει επικίνδυνα και μερικές αστείες σκηνές... Αλλά αυτή η ταινία δεν θα ήταν όσο cult είναι αν δεν υπήρχε μια συγκεκριμένη στιγμή. Ο Πίτερ Τζάκσον δημιούργησε σχολή. Από την εποχή του Braindead και μετά αν μια ταινία περιλαμβάνει εντεράκι ως βασικό στοιχείο του σεναρίου αναδεικνύεται σε instant cult! Πόσο μάλλον όταν το εντεράκι αυτό σώζει(για λίγο φυσικά) τη ζωή ενός από τους πρωταγωνιστές.

Η ταινία θα είναι υποψήφια στα αγαπημένα μου Scream Awards στην κατηγορία Best Horror Movie!

Εδώ είδαμε τι ήταν αυτό που λάμπει... Και ήταν χρυσός!

Πρωτοτυπία: 6/10 Δεν ξεφεύγει από τα κλισέ(πράγμα καλό) παρά μόνο στην ταχύτητα των ζόμπι που εδώ τρέχουν σαν τον Μπολτ(πράγμα κακό). Αλλά και πάλι ΖΟΜΠΙ ΝΑΖΙ. Δεν είναι αρκετά πρωτότυπο;
Γέλιο: 9/10 Αρκετές αστείες σκηνές και φυσικά σκηνές που ξεκαρδίζεσαι αν και δεν προορίζονταν για αστείες.
Αίμα: 7/10 Χωρούσε κι άλλο. Στο χιόνι δείχνει ωραία. Αρκετά σπλατεράκι όμως, φλερτάρει με την αηδία(με την καλή έννοια)!
Καλτίλα: 6/10 Έχει όλα τα προσόντα. Εγω την συμπάθησα και την συνιστώ!