Τελικά ο ελληνικός κινηματογράφος έχει μέλλον! Τρία στα τρία είχα με τις ελληνικές ταινίες που είδα αυτούς τους μήνες... Σειρά είχε το Στρέλλα για το οποίο μόνο καλά άκουγα και δικαίως!
Μόλις αποφυλακίζεται ο Γιώργος γνωρίζει την τρανσέξουαλ Στρέλλα και την ερωτεύεται. Και από εκεί και πέρα η ιστορία απλά προχωράει χτίζοντας γερούς χαρακτήρες, τόσο καλά που στο τέλος κατανοείς όλες τις αντιδράσεις τους.
Η ταινία βασίζεται σε ένα πολύ καλό σενάριο και μία πολύ δυνατή και σταθερή αφήγηση. Δύσκολη ιστορία με εμφανείς καταβολές στην αρχαία τραγωδία σε σοκάρει, σε ταράζει αλλά στο τέλος σε αφήνει ήρεμο!
Παρουσιάζει έναν κόσμο μίζερο, πλευρές τις πόλης που συνήθως δεν "διαφημίζονται" και μια ζωή ξένη κι όμως τόσο κοντά μας. Κι εκεί κάνει τη διαφορά σπάζοντας την κατεστημένη μιζέρια και κλάψα του ελληνικού δραματικού, "ποιοτικού" κινηματογράφου, μας κλείνει το μάτι και μας γεμίζει αισιοδοξία.
Είναι η αγάπη τόσο δυνατή τελικά; Μήπως τα ταμπού είναι απλά μια δικαιολογία για να γίνουμε ακόμη πιο δυστυχισμένοι; Ή απλά στο τέλος όλα είναι στο μυαλό μας και αρκεί να αλλάξουμε οπτική γωνία;
Δύο χαρακτήρες δέσμιοι των επιλογών τους, που έχουν πονέσει οδυνηρά, τόσο ίδιοι και τόσο διαφορετικοί ταυτόχρονα... Η Στρέλλα κλέβει εύκολα την παράσταση και σαν χαρακτήρας και λόγω της ερμηνείας της Μίνας Ορφανού. Ανθρώπινη, ρεαλιστική, σε μαστιγώνει με τα λόγια αποκαλύπτοντας αλήθειες που δεν θέλεις να παραδεχτείς ή να πιστέψεις!
Πραγματικά μου άρεσε η ταινία, πέρασα υπέροχα και μακάρι να δούμε κι άλλες τόσο καλές στο μέλλον!
6 σχόλια:
δεν ξέρεις ποσο θέλω να το δω αυτό!!!
ίσως πιο πολύ και από τον κυνόδοντα...μακάρι να με αρέσει τόσο.
άντε και χρονια πολλά κοπελια:P
{έχω βαρεθεί να λέω χρονια πολλά σήμερα:}}
α και οι pics που έβαλες από την ταινία...είναι υπέροχες!!!
Η Μίνα Ορφανού, είναι Μίνα ή Μινάς;;; :P :/ :/ :/
Ο Κυνόδοντας μου άρεσε πιο πολύ πάντως.
Καλή χρονιά Aldo, καλά μυαλά και ότι επιθυμείς :)
Jack το σχολιάκι είναι λίγο ρατσιστικό; Πάντως αν ρωτάς αν είναι πραγματική τρανσέξουαλ, ναι είναι.
Όντως άλλη μια σημαντική ταινία του ελληνικού κινηματογράφου!
Απ' την αρχή σε χώνει πολύ βαθιά στα ταμπού που υιοθετούμε συλλογικά. Νομίζω το φινάλε το φοβάται λίγο ο Κούτρας. Καταλήγει εύκολα και πανυγηρικά σ' έναν χαρωπό προορισμό.
Δεν ξέρω αν ένα πιο σκληρό φινάλε θα το άντεχε το κοινό. Π.χ. Προσωπικά θα προτιμούσα ένα τέλος σαν αυτό του Gaspar Noe στο Μόνος Εναντίον Όλων. Αλλά όπως και να 'χει ο Κούτρας έκανε μαι πολύ σημαντική ταινία! Και πολύ ισορροπημένη. Και σεναριακά και κινηματογραφικά! Εκληκτική η Μίνα. Πολλά μπράβο!
Α, και που είσαι;
Κάποιος μου είπε πως άλλαξε ο χρόνος! Αν ναι, και αν αυτό σημαίνει κάτι, να ευχηθώ τα καλύτερα όπως τα επιθυμείς!
Καλό βράδυ!
Kioy εμένα το τέλος μου άρεσε. Περίμενα τόσο πολύ κάτι κακό να γίνει που όταν το είδα εξεπλάγην ευχάριστα. Το είδα και λίγο ειρωνικά...
Εύχομαι και σε σένα τα καλύτερα :)
Δημοσίευση σχολίου