Η Νύχτα έπεσε στην Παραλιακή (38)

Μετά τα Χριστούγεννα με νέο κεφάλαιο!

------------------------------------------------

Η Άννα είχε δώσει ευκαιρίες στο Θωμά να της αποδείξει ότι δεν φοβόταν. Την πήγε σε μια ταινία τρόμου και τσίριξε μόνο 3 φορές. Στα πιο κρίσιμα σημεία, όπως της είπε. Μετά επιχείρησε να κάνει bunjee jumping. Μαζί τους είχε τύχει να είναι και ο Μάρου από το κέντρο.
«Και συ για πήδημα;» τον ρώτησε.
«Ναι… Εσύ γιατί;»
«Ένα στοίχημα με τον Τάτσουγια.» είπε ο Μάρου δείχνοντας τον Τάτσουγια που τον χαιρετούσε από κάτω από την πλατφόρμα που στέκονταν. Δίπλα του η Άννα περίμενε να δει τι άλλη μαλακία θα έκανε που δεν είχε καμία σχέση με αυτό που ζητούσε από εκείνον.
Πρώτος πήγε ο Μάρου. Το ζόρισε από δω, το ζόρισε από κει και μετά από κανά μισάωρο αποφάσισε πως δεν θα πηδούσε.
«Είναι μεγάλο πήδημα! Έχω συνηθίσει τα μικρά!» φώναξε.
«Τι καημένες τις γκόμενες σου! Μικρά πηδήματα ε;» του απάντησε ο Τάτσουγιας από κάτω κάνοντας τα χέρια του χωνί.
«Άντε χάσου νεραϊδοπαρμένε!» του αντιγύρισε ο καλός μας ο Γλάστρας και κατέβηκε από την πλατφόρμα.
Μετά ήταν η σειρά του Θωμά. Κάθισε και το ζύγισε λίγη ώρα και μετά αποφάσισε να πηδήξει. Τι το θέλε όμως! Κάπως μπλέχτηκε το σχοινί και άρχισε να τσιρίζει σαν κοπέλα. Ο Τάτσουγιας και ο Μάρου έσκασαν στα γέλια. Η Άννα έκρυψε το πρόσωπο της στις παλάμες της.
«Θωμά μου… Όταν είπες να μου αποδείξεις ότι δεν είσαι χέστης, αυτό εννοούσες;» τον ρώτησε όταν με το καλό είχε κατέβει.
«Ε ναι; Τι άλλο; Οι άντρες δεν κωλώνουν σε τέτοια. Μην κοιτάς που μπλέχτηκε το σχοινί… Κανονικά αυτά τα παίζω στα δάχτυλα.»
Η Άννα ήθελε να ανοίξει η γη να την καταπιεί. Τελικά ο Θωμάς ήταν μάλλον μυς και καθόλου μυαλό. Έπιασε τον εαυτό της άθελα της να σκέφτεται το Τζιν.
Η Ζωή στο μεταξύ άρχισε να παρατηρεί μια αλλαγή στην ποιότητα της ζωής της με το Νίνο. Τα λεφτά που πήρε ο Νίνο ως προκαταβολή από την υπογραφή του συμβολαίου επενδύθηκαν σε όμορφα έπιπλα που έντυσαν τη γύμνια του φτωχικού σπιτικού τους. Τώρα η Ζωή έψηνε κουλουράκια για τον πασά της στο νέο τους φούρνο και τραγουδούσε.
«Πλάθω κουλουράκια για τον πασά μου, θα του τα ταΐσω γιατί είναι χαρά μου!» έλεγε και έκανε αυτοσχέδια χορευτικά καθώς ανακάτευε τη ζύμη.
Ο Νίνο την είδε να δουλεύει και πήγε κρυφά από πίσω της και την αγκάλιασε. Η Ζωή ξαφνιάστηκε και άρχισε να γελάει. Αυτό ήταν η ευτυχία που κυνηγούσε τόσο καιρό. Ξαφνικά θυμήθηκε όμως πως και ο Πης την είχε αγκαλιάσει έτσι και σκοτείνιασε.
«Ζωή το σκεφτόμουν, μιας και τώρα έχω υπογράψει συμβόλαιο και έχουμε πλεόν μια κάποια άνεση, δεν είναι ανάγκη να δουλεύεις δύο δουλειές. Δε σου λέω να σταματήσεις τη δουλειά στο κέντρο. Ούτε εγώ σκοπεύω να παραιτηθώ σύντομα, μέχρι να καταξιωθώ αρκετά. Αλλά να… μπορείς πλέον να σταματήσεις να εργάζεσαι ως καθαρίστρια στον Πη.»
Τη Ζωή την έλουσε κρύος ιδρώτας. Πολύ θα το ήθελε να ξεμπέρδευε μια και καλή με τον Πη αλλά έλα μου που δεν την άφηνε. Την είχε εκεί που ήθελε. Τι θα έλεγε στο Νίνο γι αυτό;
«Εμ ναι πασά μου αλλά ξέρεις… δεν είναι εύκολο. Έκανα ένα εεε συμβόλαιο και με δεσμεύει για 3 ακόμα μήνες. Δεν μπορώ να φύγω έτσι…»
Ο Νίνο κούνησε το κεφάλι του με κατανόηση. Η Ζωή το είχε σώσει για 3 μήνες ακόμη. Μετά θα έβλεπε τι θα έκανε.
Πάνω στην ώρα χτύπησε το κουδούνι ο Γιούγιας. Από τότε που το διαμέρισμα τους αναβαθμίστηκε από στάβλο σε σπίτι, όλο εκεί σύχναζε το κακόμοιρο. Τρώγαν μίσο μαζί με τη Ζωή και κατέστρωναν τα σχέδια τους με τους Β6. Ο Νίνο πήγε να ανοίξει. Τον χαιρέτησε και έφυγε για τη δισκογραφική.
«Α! Με ειδοποίησε ο Μορίτας να πάμε να αλλάξουμε τη μπαταρία στις συσκευές παρακολούθησης στο γραφείο. Λέει κάνουν καλά τη δουλειά τους!» είπε ο Γιούγιας καθώς δοκίμαζε ένα από τα φρεσκοψημένα κουλουράκια της Ζωής.
«Πολύ χαίρομαι! Άντε να τους καταστρέψουμε να έχω το κεφάλι μου ήσυχο!» είπε θριαμβευτικά η Ζωή για να προσθέσει χαμηλόφωνα: «Για να δω τι θα κάνω με τον Πη…»
«Τι είπες;»
«Τίποτα! Σου αρέσουν; Με πορτοκάλι τα έφτιαξα!»
Ο Τζιν από την πλευρά του ήταν περιχαρής γιατί η Αρσινόη του κουβαλήθηκε και του ανακοίνωσε πως ήθελε να μείνει στο σπίτι του μέχρι νεωτέρας.
«Δηλαδή θες να συζήσουμε;» είπε χαρωπά.
«Ναι… Τι; Ε! Όχι! Απλά με βολεύει το σπίτι σου γιατί είναι πιο κοντά στο κέντρο και τώρα με τους Β6 πρέπει να είμαι σε επιφυλακή και…» άρχισε να λέει η Αρσινόη κατακόκκινη.
«Κατάλαβα κατάλαβα! Αλλά έχω μόνο ένα κρεβάτι.»
«Λες και αυτό με εμπόδισε ποτέ βλάκα!» είπε η Αρσινόη και τον αγγάρεψε να της κουβαλήσει τις βαλίτσες μέχρι το δωμάτιο.
«Ουφ! Πολύ βαριές είναι! Τι έχεις μέσα;» τη ρώτησε αγκομαχώντας.
«Όπλα. Και ρούχα φυσικά. Τι ήθελες; Να σου κουβαληθώ γυμνή;»
«Δε θα με χάλαγε καθόοολου!» είπε ο Τζιν για να φάει μια ξεγυρισμένη στο κεφάλι.