Και τι να κάνουν άραγε ο αδερφός της Άννας και η Μαριλένα;
-------------------------------------------------------------
Η Στελίνα είχε ειδοποιηθεί από την Αρσινόη να μην πλησιάζει το γραφείο της γιατί είχε κάτι υποψίες ότι οι Β6 είχαν στήσει κοριούς. Παράλληλα θα τους τροφοδοτούσαν με ψεύτικες πληροφορίες για να τους αποσυντονίσουν. Το ίδιο θα έκανε και ο Χελώνας. Παρόλα αυτά οι Β6 είχαν κάνει πολλά βήματα μπροστά. Είχαν καταφέρει να στρέψουν σχεδόν όλες τις άλλες συμμορίες εναντίον τους.
«Μπάμπη τι εννοείς δεν μπορείς να μας υποστηρίζεις πια;» φώναζε έξαλλη στο κινητό της από το σπίτι της.
«Λυπάμαι…» είπε με τη γλοιώδη του φωνή ο σιχαμένος ο Μπάμπης και της το έκλεισε.
Η Στελίνα φουρκισμένη πήρε το μαστίγιο της και πήγε να βγάλει το θυμό της στο κατοικίδιο της, το Ριουχέι που ικέτευε καιρό για ένα καλό μαστίγωμα. Έπρεπε να συσπειρώσει τη συμμορία της με αυτή του Χελώνα αν ήθελε να νικήσει αυτή τη μάχη.
Η Ζωή στο μεταξύ προσπαθούσε να ξεχάσει τις τύψεις που είχε από το κέρατο που φόραγε στον Νίνο κάνοντας θελήματα στους Β6. Συνεργάζονταν με ζήλο με άλλα μέλη της οργάνωσης και έρχονταν σε επαφή με άλλες συμμορίες. Μια από τις φορές που μόλις είχε τελειώσει την αποστολή της, έπιασε κουβέντα με τον τύπο που συνεργάζονταν εκείνη τη φορά.
«Δεν μπορώ να καταλάβω. Όταν ξεκίνησα να δουλεύω για τους Β6 είχαν το ιδεώδες της πάταξης του οργανωμένου εγκλήματος. Τώρα γιατί συνεργαζόμαστε με αυτούς που θέλαμε να καταστρέψουμε;» τον ρώτησε.
Εκείνος ανασήκωσε τους ώμους του. Ένα απλό τσιράκι ήταν, τι να ήξερε;
«Δεν έχω ιδέα! Είναι πολλά για τους Β6 που δεν ξέρω. Για παράδειγμα ξέρεις που είναι το κρησφύγετο τους; Άκουσα ότι είναι τεράστιο και βρίσκεται κάτω από τη γη.»
Η Ζωή παραξενεύτηκε. Οι Β6 είχαν αρχίσει να την τρομάζουν τελευταία αλλά πίστευε ακόμα στο σκοπό τους. Αλλά τα νέα για το κρησφύγετο την ανησύχησαν κάπως. Πού στο καλό βρίσκονταν και τι ήταν αν ήταν τόσο τεράστιο;
Η Αρσινόη από την πλευρά της είχε δεχθεί στενό μαρκάρισμα από τον Πη για να τον μπάσει στη συμμορία. Κάθονταν μόνη της και αναρωτιόταν, τρώγοντας παγωτό από ένα μπολ, τι να κάνει όταν ήρθε ο Τζιν.
«Τι έχεις;» ρώτησε καθώς κάθονταν δίπλα της.
Η Αρσινόη γύρισε απότομα και μόνο που δεν του έφερε το κουτάλι στη μούρη. Του το κούνησε μπροστά από το πρόσωπό του και είπε.
«Άσε! Έχω βρεθεί σε δίλημμα! Από τη μια είναι που δεν δεχόμαστε αγόρια από την άλλη μου φαίνεται καλός και δεν ξέρω τι να κάνω!»
«Ο ποιος; Τι;» ρώτησε ο Τζιν πιο παραξενεμένος.
«Ο Πης! Με γυροφέρνει συνεχώς!»
Ο Τζιν τα πήρε. Ο Πης τη γυρόφερνε;
«ΘΑ ΤΟΥ ΚΑΝΩ ΤΗ ΜΟΥΡΗ ΚΡΕΑΣ! ΚΙΜΑ! ΛΟΥΚΑΝΙΚΑ!» φώναξε.
Η Αρσινόη τον μπούκωσε με το παγωτό για να σκάσει.
«Τι λες καλέ; Το παρεξήγησες! Θέλει να μπει στη συμμορία και με έχει πρήξει. Αλλά μου φαίνεται ότι μπορώ να τον χρησιμοποιήσω για τη δουλειά που θέλω. Πήρα χαμπάρι πως έχει πάρε δώσε με αυτήν που υποψιάζομαι για κατάσκοπο των Β6…»
«Ε τότε γιατί δεν το εκμεταλλεύεσαι; Θέλω να ξεμπερδεύουμε με αυτή την ιστορία.» της απάντησε βγάζοντας το κουτάλι από το στόμα του.
«Και εγώ. Θα τον κάνω υποτακτικό μου ή κάτι τέτοιο. Αν μου αποδείξει ότι αξίζει θα τον μπάσω επίσημα στη συμμορία… Λέμε τώρα!» είπε η Αρσινόη γελώντας σατανικά.
Ο Τζιν ξάπλωσε πίσω στον καναπέ και άνοιξε την τηλεόραση να δουν την εκπομπή των Κογιασίγκε. Ξαφνικά η Αρσινόη θυμήθηκε ότι την έβλεπε παρέα με τον Κόκι αλλά της πέρασε γρήγορα της ξεδιάντροπης.
Η Άννα από την πλευρά της ήταν στο σπίτι της και σκέφτονταν τρόπους να κάνει το Θωμά άντρα. Ο Τζιν την είχε αφήσει ξεκρέμαστη από τότε που του κουβαλήθηκε η Αρσινόη στο σπίτι και είχε μείνει να κάνει σχέδια σαν την καλαμιά στον κάμπο.
«Για bunjee με πήγε, στο λούνα παρκ με πήγε, για αναρρίχηση με πήγε και τι κατάλαβε; Σκατά με κέτσαπ! Είναι βλάκας! Πρέπει να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου…» μονολογούσε.
Για να περάσει λίγο την ώρα της είπε να διαβάσει το νέο γράμμα του αδερφού της. Είδε πως το έστελνε από Λαπωνία.
«ΑΓΑΠΗΤΗ ΑΝΝΑ,
ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΙ Η ΘΡΥΛΟΥΡΑ ΕΣΚΙΣΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΞΩΤΙΚΩΝ ΤΟΥ. ΛΟΓΙΚΟ ΒΕΒΑΙΑ! ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΗΤΑΝ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ! ΗΠΙΑΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΑΙ ΒΓΑΛΑΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΑΡΑΝΔΟΥΣ! ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ! ΕΣΥ ΠΩΣ ΤΑ ΠΑΣ; ΒΛΕΠΩ ΒΓΑΖΕΙΣ ΛΕΦΤΑ ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕ ΘΑ ΜΟΥ ΕΣΤΕΛΝΕΣ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΙΣΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΣΙΒΗΡΙΑ. ΠΟΛΥ ΣΤΑ ΚΡΥΑ ΠΑΙΖΕΙ Η ΘΡΥΛΟΥΡΑ ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΕ ΧΑΛΑΕΙ. ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΑΝΤΩΣ Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΗ ΣΥΓΓΡΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ!
ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ,
Ο ΑΔΕΡΦΟΥΛΗΣ ΣΟΥ
ΥΓ ΝΑ ΨΟΦΗΣΟΥΝ ΤΑ ΒΑΖΕΛΙΑ!»
Η Άννα ένιωσε ανακουφισμένη διαβάζοντας τα τρυφερά λόγια του αδερφού της. Πάντα της έφτιαχνε το κέφι. Μερικές φορές ευχόταν να ήταν εκεί μαζί της. Να έβριζαν Βάζελους παρέα. Και επέστρεψε στις σκέψεις της.
Και η Μαριλένα όμως είχε κάτσει κάτω και σκεφτόταν τρόπους να νικήσει στον αγώνα ενάντια στο Γιόκο. Ήθελε επιμονή και υπομονή. Και καλή στρατηγική. Επίσης, ακόμα είχε έναν άσο στο μανίκι της.
Εκεί που το βασάνιζε χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν ο σωφέρ της.
«Ναι; Κυρία Μαριλένα!»
«Τι θες;» ρώτησε εκνευρισμένη εκείνη. Δεν της άρεσε να τη διακόπτουν όταν σκεφτόταν σοβαρά.
«Να… πήρα να σας ενημερώσω ότι η κόρη σας πάλι βγήκε ραντεβού με τον αχαΐρευτο. Τι να κάνω;»
Η Μαριλένα εκείνη τη στιγμή δε νοιάζονταν καν για το αν η Ευγενία χαζολογούσε με τον Τσίνεν. Είχε αφήσει τα πάντα στα χέρια του σωφέρ της ούτως ή άλλως.
«Να βάλεις σε εφαρμογή το σχέδιο Α και αν δεν πετύχει το Β.» είπε και το έκλεισε.
Και γύρισε στα σχέδια της. Τα σατανικά της σχέδια. Μουαχαχαχαχαααααα!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου