The scariest comedy of all time!

Αν κάτι ξέρει καλά να κάνει ο Mel Brooks, αυτό είναι να σε κάνει να γελάς. Ίσως η "αγαπημένη" μου από τις ταινίες του είναι το Young Frankenstein. Μια απίθανη παρωδία των monster movies με τραγελαφικές καταστάσεις.


Παρακολουθούμε έναν επιστήμονα που απαρνούμενος τις ρίζες του επιμένει ότι το επώνυμο του προφέρεται "φρονκοστιν" αλλά τελικά θα υποκύψει κάτω από το βάρος της επιστημονικής περιέργειας. Είναι ο μόνος χαρακτήρας που δεν βρίσκεται εκεί για να βγάλει γέλιο. Ανεπτυγμένος στο έπακρο, παρουσιάζει εξαιρετικά το ταξίδι αυτό του ανθρώπου. Από την αμφισβήτηση και την άρνηση της δουλειάς του παππού του, στην ελπίδα ότι όντως θα μπορούσε να πετύχει το πείραμα και να δώσει ζωή σε κάτι άψυχο, από το θαυμασμό για το δημιούργημα στην απογοήτευση και τη μετάνοια και τέλος στη θυσία(που μεταξύ μας δεν του βγήκε και σε πολύ κακό).


Βέβαια επειδή πρόκειται για καθαρόαιμη σπαρταριστή κωμωδία δεν θα σε μπερδέψει με "φιλοσοφικές" αναζητήσεις, για το τι ηθικά επιτρέπεται και τι όχι στην επιστήμη, ποια η σχέση δημιουργού-δημιουργήματος και άλλα τέτοια βαθυστόχαστα. Θα σε κάνει να ξεκαρδιστείς με εξωφρενικές καταστάσεις και απίθανες ατάκες! Από τις πιο αγαπημένες μου κωμικές σκηνές ever: Werewolf? There wolf, there castle!!! Classic λέμε! Ή η άλλη επική σκηνή στην καλύβα του τυφλού με το τερατάκι μας να φεύγει τρέχοντας από απόγνωση. Αχ τα θυμάμαι ένα ένα και γελάω μόνη μου σα βλάκας!


Οι χαρακτήρες είναι απίθανοι και οι ερμηνείες ντελιριακές. Εύκολα ξεχωρίζει ο Marty Feldman στο ρόλο του βοηθού με τη μετακινούμενη καμπούρα που αν και χαζός ξεχειλίζει από ειρωνεία και πανέξυπνες μπηχτές! "Well, why isn't it "Froaderick Fronkensteen"?".


Ευφυέστατη παρωδία, από τις καλύτερες του είδους! Η καλύτερη ίσως στιγμή του Mel Brooks, προσφέρεται για εκατομμύρια επαναλήψεις...