The first rule of Fight Club is: You do not talk about Fight Club...

Δεν το περίμενα ποτέ από τον ANT1 αλλά τις Κυριακές βάζει καλά εργάκια... Ευκαιρία να ξαναδώ το θεϊκό Fight Club. Αυτό το post βέβαια δεν έπρεπε να το κάνω εγώ αλλά η Nortonοχτυπημένη exMrsAbramovich αλλά μάλλον κρύβεται μέχρι να κάνει κάτι καλό ο ΠΑΟ(ευκαιρία βρε με τον Πανθρακικό, έχετε ελπίδες)!


Ότι και να πει κανείς γι' αυτή την ταινία είναι λίγο. Προσωπικά πάντα με εντυπωσίαζε το εξαιρετικό σενάριο. Και κυρίως σαν ιδέα. Είναι καταιγιστικό και σε συνεπαίρνει από την πρώτη σκηνή. Εξαιρετική η πρώτη σκηνή ε; Ο Edward να ψωνίζει μανιωδώς έπιπλα μαζικής παραγωγής και να ανακαλύπτει τον επικότερο τρόπο αντιμετώπισης της αϋπνίας! Ουσιαστικά καταγγέλλει το σύγχρονο τρόπο ζωής και σιγά σιγά μας προετοιμάζει για την εμφάνιση του Tyler Durden.


Ο cool Tyler Durden! Ο Tyler Durden που σε κάνει να νιώθεις τύψεις επειδή συμβιβάζεσαι με το κατεστημένο. Ο Tyler Durden που προσωπικά με έκανε να εκτιμήσω τις υποκριτικές ικανότητες του Brad Pitt. Γενικά οι χαρακτήρες είναι πολύ καλά δουλεμένοι και όσο περνάει η ώρα τόσο γίνεσαι μέρος τους. Και οι ερμηνείες κάτι παραπάνω από εξαιρετικές. Δεν θα σταθώ στον Edward. Ούτε όμως και στον Brad Pitt. Έρχεται άλλωστε το Inglorious Bastards και κάτι μου λέει πως εκεί θα δώσει την καλύτερή του ερμηνεία. Θα σταθώ όμως στη φοβερή Helena Bonam Carter.Που για μια ακόμη φορά είναι θεά. Είναι φοβερή ηθοποιός(από τις καλύτερες της γενιάς της) και κατά τη γνώμη μου υποτιμημένη.


Οι εικόνες που ακολουθούν μετά τη γνωριμία με τον Tyler Durden είναι αρκετά δυνατές. Κυρίως οι σκηνές μέσα στο Fight Club. Σου αποτυπώνονται αυτό είναι σίγουρο. Ίσως όχι για πάντα όπως συμβαίνει με άλλες ταινίες αλλά τις κρατάς μέσα σου αρκετό καιρό. Οι ανατροπές που έρχονται φυσικά σε εκπλήσσουν αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός τους. Είναι μέρος της ταινίας γιατί έτσι έπρεπε να είναι και όχι για να σε αφήσουν με ανοιχτό το στόμα.


Τέλος δεν πρόκειται να σταθώ στη βία. Το κάνουν άλλοι και το κάνουν καλά. Για ποιον ακριβώς ηλίθιο λόγο το κάνουν δεν θα το καταλάβω ποτέ αλλά θα αρπάξω την ευκαιρία από τα μαλλιά για να παραθέσω ατάκα του καλού μου:
Violent films don't turn children into violent people. They may turn them into violent filmmakers but that's another matter altogether...