The question is not when's he gonna stop, but who is gonna stop him...

Ακόμη ουσιαστικά το καλοκαίρι δεν έχει τελειώσει. Ακόμη είναι υπέροχο να ανοίξεις τα παράθυρα αργά το βράδυ όταν η φασαρία του δρόμου έχει κοπάσει, ν' αράξεις στον καναπέ και παρέα με μια παγωμένη μπύρα να δεις μια καθαρά ψυχαγωγικά ταινία. Από αυτές που στα σημεία που κορυφώνεται η δράση θες να φωνάξεις στους πρωταγωνιστές, από αυτές που στο τέλος δεν θα σου έχουν αφήσει τίποτα άλλο παρά ένα αίσθημα ότι χόρτασες θέαμα, απ' αυτές που λες "ναι ρε φίλε δράση ήταν αυτό που μου έλειπε απόψε"...

Και κάποια στιγμή καταλαβαίνεις ότι οι χολιγουντιανές, στιλιζαρισμένες παραγωγές των τελευταίων ετών δεν σου προσφέρουν αυτό το συναίσθημα. Είναι πολύ θορυβώδεις και σε κάνουν να μονολογείς κάθε πέντε λεπτά "δεν γίνονται αυτά"! Και τότε είναι που θα ζητήσεις κάτι παλιό, κάτι αυθεντικό, κάτι που μυρίζει καμένο λάστιχο και χώμα. Τότε είναι που θα ξεθάψεις το "Vanishing Point", το "Gone in 60 seconds"(το παλιό όχι τη μαλακία με την Angelina Jolie!!!) ή το "Smokey and the Bandit". Έτσι κι εγώ ξέθαψα το υπέροχο Vanishing Point...


Ο Kowalski πρέπει να οδηγήσει ένα αυτοκίνητο από το Colorado στο Frisco σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Αυτό προϋποθέτει ταχύτητα που με τη σειρά της οδηγεί την αστυνομία να καταδιώξει τον Kowalski. And that's it!!! Όλη η ταινία είναι μία καταδίωξη. Ρυθμός, γκάζια και μια Dodge Challenger να γουργουρίζει σαν καλοταϊσμένο γατί!


Δεν διστάζει να την βγάλει ακόμη και από το δρόμο και να την τρέξει στην έρημο προκειμένου να ξεφύγει. Θα φτάσει κι αυτή μαζί με αυτόν στα όρια της αλλά ένα τέτοιο αμάξι δεν σε προδίδει σε καμία περίπτωση! Η περιπέτεια του Kowalski όμως τον οδηγεί και σε πολλές(σουρεαλιστικές θα έλεγα) συναντήσεις. Ένα gay ζευγάρι που μόλις παντρεύτηκε και μια γυμνή γκόμενα σε μηχανή(που ξέρει και από μηχανολογικά) είναι κάποιοι από αυτούς! Οι περισσότεροι θέλουν να τον βοηθήσουν. Έχει εξάλλου ανακηρυχθεί σε τοπικό ήρωα και όλοι περιμένουν με αγωνία τα νέα του.


Σε όλο αυτό ο Kowalski έχει την στήριξη ενός τυφλού ραδιοφωνικού παραγωγού ο οποίος έχει τη δυνατότητα να παρεμβαίνει στη συχνότητα της αστυνομίας και να μπορεί μέσω της εκπομπής του να τον προειδοποιεί για τα μπλόκα. Είναι αυτός που μεταδίδει την περιπέτεια του. Τον στηρίζει και πολλές φορές προσπαθεί να τον συνεφέρει και να τον κάνει να καταλάβει ότι αυτό που κάνει είναι τρέλα. Μέσα του όμως δεν θέλει να τον πείσει!


Ο Kowalski νιώθει την ταχύτητα, ζει γι' αυτή, τον κάνει να νιώθει ελεύθερος. Ο ίδιος ίσως να ψάχνει το δικό του, προσωπικό Vanishing Point. Από ένα σημείο και μετά δεν τον ενδιαφέρει το στοίχημα, τον ενδιαφέρει να πατήσει ακόμη πιο πολύ το γκάζι όχι για να φτάσει γρήγορα αλλά για να νιώσει λίγο ακόμη πιο ελεύθερος.


Η ταινία αξίζει και με το παραπάνω! Αν όχι για τη δράση, το χαμόγελο του Kowalski λίγο πριν το τέλος, την ταχύτητα... Τότε σίγουρα αξίζει for this fuckin Dodge Challenger!