Είναι η καλύτερη σειρά που έχω δει... Μεγάλη κουβέντα αλλά όσο αναπολώ ένα ένα τα επεισόδια τόσο πιο ξεκάθαρο γίνεται στο μυαλό μου. Δεν είναι αυτή που έχω αγαπήσει πιο πολύ καθώς το CSI πάντα θα έχει ξεχωριστή θέση για μένα αλλά ναι, είναι η καλύτερη...
Μιλάω για το Dexter που εχτές είδα τα δύο τελευταία επεισόδια του δεύτερου κύκλου(μετά το Kill Bill-εξαιρετική βραδιά). Η σειρά βασίζεται (απ' ότι έμαθα) σε δύο βιβλία ενώ αναμένεται και το τρίτο της σειράς. Εξελίσσεται στο Miami και πρωταγωνιστής είναι ο Dexter. Πρόκειται για έναν καθ' όλα επιτυχημένο και φαινομενικά ευτυχισμένο άντρα. Τα έχει όλα: Καλή δουλειά, δουλεύει στο εγκληματολογικό στη τμήμα blood spatter, μία υπέροχη σχέση που περιλαμβάνει και τα δύο παιδιά της κοπέλας από τον προηγούμενο γάμο που τον υπεραγαπάνε, μια αδερφή η οποία δουλεύει στο ίδιο τμήμα σαν αστυνομικός. Μόνο που ο Dexter είναι serial killer... 
Αυτό που μου αρέσει είναι ότι σαν κάθε serial killer ακολουθεί ένα συγκεκριμένο μοτίβο, έναν πολύ(αλλά μιλάμε πολύ) καθορισμένο τρόπο δράσης. Είναι τακτικός (ο ντετέκτιβ Μονκ θα κατάπινε τις χλωρίνες του από ντροπή) και δεν αφήνει στον εαυτό του το παραμικρό περιθώριο λάθους. Η τάξη μου αρέσει ως ένα βαθμό αλλά αυτό που πραγματικά απολαμβάνω είναι η τάξη μέσα στο χάος και αυτή είναι η ζωή του Dexter. 
Ζει με το μεγάλο του μυστικό χωρίς να αφήνει κανέναν να δει πίσω από τη μάσκα του. Ακολουθεί έναν συγκεκριμένο κώδικα και προσποιείται ότι είναι ένας κανονικός άνθρωπός. Απλά δεν έχει κανένα συναίσθημα... Και αυτό είναι που τον κάνει τρομακτικό... Ο Sweeney Todd του Tim Burton για παράδειγμα ήταν ένας ακόμη χαρακτήρας χωρίς κανένα συναίσθημα, όμως εκείνον τον οδηγούσε η δίψα του για εκδίκηση. Αντίθετα σε αυτή την περίπτωση έχουμε απλά να κάνουμε με ένα πρωτόγονο, ανίκητο, σατανικό ένστικτο...Τον Dexter θα τον κυνηγήσουν αλλά θα κυνηγήσει κι αυτός. Το ότι πρόκειται για έναν καλά εκπαιδευμένο κυνηγό γίνεται σαφές από την πρώτη σκηνή του πρώτου επεισοδίου. 
Την σειρά την συστήνω ανεπιφύλακτα. Έχει μυστήριο, πολύ δράση, εξαιρετική σκηνοθεσία (απ' αυτές που σε κάνουν να συνειδητοποιήσεις για μια ακόμη φορά πόσο έχουν ανεβάσει το επίπεδο οι Αμερικάνοι) και ένα πανέξυπνο σενάριο. Απίστευτες ατάκες, πολύ βαθιά δουλεμένοι χαρακτήρες και ένας αισθησιασμός που για ανεξήγητο λόγο αναδίδεται σε όλη τη διάρκεια του κάθε επεισοδίου. Το Σεπτέμβρη βγαίνει ο τρίτος κύκλος και ήδη ανυπομονώ! Α όποιος το δει μην τρομάξει όταν πιάσει τον εαυτό του να ταυτίζεται με τον Dexter, όταν κοιτάει την οθόνη και τον παρακαλάει να μην δείξει έλεος, όταν αρχίσει να σκέφτεται με ποιον τρόπο να καλύψει τα ίχνη του πριν τον Dexter... Νομίζω ότι οφείλεται στο εξαιρετικό σενάριο, στους σπιντάτους ρυθμούς και κυρίως στον Dexter που από ένα σημείο και μετά γίνεται διαολεμένα συμπαθής... Το καλύτερο intro ever... Και το πιο αισθησιακό!
Επίσης συνοδεύεται από εξαιρετική διαφημιστική καμπάνια(λεπτομέρειες εδώ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου