Απίστευτο κι όμως αληθινό!

Χτες το σχολείο μου διοργάνωσε συνάντηση παλιών συμμαθητών. Εγώ και η αδερφή μου δεν πήγαμε αλλά οι παλιοί μας φίλοι, όταν τελείωσε, πέρασαν από το σπίτι μας και καθίσαμε ως τα ξημερώματα (5 το πρωί) μιλώντας, γελώντας και γενικώς περνώντας ωραία φέρνωντας στο νου μας αναμνήσεις από τα παλιά και μοιραζόμενοι τα νέα μας.

Άκουσα πολλά χτες αλλά πιο έντονα μου έμεινε ένα περιστατικό που μου διηγήθηκε ένας φίλος. Ο ίδιος δεν το έζησε από κοντά αλλά του το είπε ένας φίλος του που έτυχε να είναι εκεί.
Ο τόπος: Συρμός του μετρό που πάει Δουκίσσης Πλακεντίας.
Σε ένα βαγόνι στα 4 καθίσματα κάθονται από τη μια μια μητέρα με ένα παιδάκι και από την άλλη μια γριούλα και ένας άλλος τύπος. Το παιδάκι κάθεται απέναντι από τη γιαγιά και αρχίζει να την κλωτσάει. Δυνατά! Η γιαγιά γυρνάει στη μητέρα του πολύ ευγενικά και της λεει: "Με συγχωρείτε αλλά μπορείτε να πείτε στο παιδί σας να κάτσει λίγο ήσυχο γιατί με ενοχλει;"
Η μητέρα την έγραψε κανονικά! Και το παιδί συνέχισε χειρότερα! Η γιαγιά μετά από λίγο ξαναμίλησε: "Με συγχωρείτε πάλι αλλά πραγματικά δεν μπορώ άλλο. Πείτε στο παιδί σας να σταματήσει. Είμαι και κάποιας ηλικίας."
Η μητέρα συνέχισε να τη γράφει. Αυτό συνεχίστηκε άλλες δυο τρεις φορές μέχρι που η μητέρα γυρνάει και τι της λεει;
"Εγώ το παιδί μου το έχω μεγαλώσει χωρίς ταμπού και το αφήνω να κάνει ό,τι θέλει!"
Μένει όλο το τραίνο με το στόμα ανοιχτό! Τι είπε η γυναίκα! Έίχε και ένα ύφος του στυλ "Τώρα σας την είπα!"
Το τραίνο τότε έφτασε Κατεχάκη και η γυναίκα με το παιδί σηκώθηκαν να κατέβουν. Στάθηκαν κοντά στην πόρτα. Όμως δίπλα τους ήταν και ένας τρομερός τυπάς με μαλλιά και μούσια (από το είδος που αρέσει στην annie_hall!) ο οποίος είχε δει όλη τη σκηνή σιωπηλός. Οπότε καθώς ανοίγουν οι πόρτες τι έκανε το άτομο!
Βγάζει την τσίχλα που μάσαγε και με τον αντίχειρα του την κολλάει στη μούρη της μάνας και στρίβωντας την της λεει χαλαρός: "Και μένα οι δικοί μου χωρίς ταμπού με μεγάλωσαν γι αυτό και γω κάνω ό,τι θέλω!"
Και βγήκε από το βαγόνι ήρεμα αφήνοντας πίσω την αποσβολωμένη γυναίκα, η οποία αφού δοκίμασε λίγο από το δικό της φάρμακο άρχισε να φωνάζει: "Άθλιε! Αγενή! Πιάστε τον!"
Αλλά ο τυπάς χαλαρός ανέβηκε πάνω και πήγε στη στάση των λεωφορείων χωρίς να τον νοιάζει τίποτα!

Ειλικρινά αυτό είναι από τα πιο γαμάτα περιστατικά που έχω ακούσει να συμβαίνουν ποτέ! Αποδεικνύει ότι η δικαιοσύνη υπάρχει παντού, ακόμα και στις μέρες μας, και έρχεται από τα πιο απρόσμενα σημεία (στην περίπτωση μας από έναν, προφανώς, κουλ φοιτητή!)... Εγώ ειλικρινά θα τον χειροκροτούσα και θα του έσφιγγα το χέρι! Απλά κορυφαίος!!!