Ιστορία 52

Είμαι πολύ χαρούμενη! Μετά από καιρό αποφάσισα να δω ελληνική ταινία σε κινηματογράφο και δεν το μετάνιωσα! Για την ακρίβεια ένιωσα τυχερή που δεν άλλαξα γνώμη τελευταία στιγμή! Η Ιστορία 52 είναι μια καλή ταινία...

Ο Ιάσονας γνωρίζει την Πηνελόπη και μετά από κάποιο διάστημα σχέσης μένουν μαζί. Όταν η Πηνελόπη εξαφανίζεται από τη ζωή του Ιάσονα εκείνος αρχίζει να ζει ξανά και ξανά το χρονικό της γνωριμίας τους. Αυτή είναι η υπόθεση, ή περίπου αυτή... Συζητώντας για την ταινία (πριν τη δω) οι διάλογοι κινούνταν ως εξής:
-Λες να είναι καλή;
-Σαν κακός David Lynch θα είναι...
Ωχ και ελληνική και τύπου David Lynch; Γύρευε τι θα δω... Ο Lynch μου αρέσει αλλά με δυσκολεύει κάπως...Μετά από κάθε ταινία του με πονάει το μυαλό μου. Μου είπαν ότι στις ταινίες του δεν πρέπει να σκέφτομαι αλλά να αφήνομαι,σαν σε όνειρο... Την άλλη φορά θα το δοκιμάσω αλλά με αυτή εδώ την ταινία τι θα γίνει;
Ήμουν λοιπόν προετοιμασμένη για τα καλύτερα αλλά πολύ περισσότερο για τα χειρότερα, μάλιστα πριν μπούμε στην αίθουσα συμφωνήσαμε πως αν είναι πολύ χάλια θα φύγουμε(δεν το κάνω ποτέ α. γιατί δεν μου αρέσει να μην ολοκληρώνω μια ταινία, καθώς πιστεύω ότι όλες έχουν κάτι να προσφέρουν και β. γιατί είμαι τσιγκούνα και αφού πλήρωσα θα το δω όσο φόλα και να είναι).


Θύμιζε David Lynch αυτό είναι σίγουρο. Το καλό όμως είναι ότι δεν προσπαθεί να πείσει για David Lynch. Έχει απλά κάποια κοινά αλλά ανήκει σε ένα είδος στο οποίο κατά τη γνώμη μου ο Lynch είναι το Α και το Ω οπότε οι οποιεσδήποτε επιρροές είναι παραπάνω από λογικές! Σκηνοθετικά με ξάφνιασε ευχάριστα! Πολύ καλή δουλειά και από ότι έμαθα η πρώτη του Αλεξίου!! Πολλές φορές μου θύμισε το π αλλά κι αυτό με καλό τρόπο. Ίσως ήταν λίγο ξεχειλωμένη και αν κρατούσε λιγότερο να ήταν καλύτερα... Εξαιρετική η πρωταγωνίστρια, πράγμα θετικό καθώς σπάνια βλέπουμε καλές ερμηνείες στον ελληνικό κινηματογράφο. Ο πρωταγωνιστής κάποιες φορές ήταν υπερβολικός στις εκφράσεις του αλλά σε γενικές γραμμές ήταν πολύ καλός κι αυτός...


Την φωνή του δεν την ακούμε, καθώς είναι ντουμπλαρισμένος από τον Γιώργο Καραμίχο! Σαν εύρημα μου άρεσε αν και δεν γνωρίζω το λόγο για τον οποίο έγινε. Καθένας δίνει την ερμηνεία του... Ίσως γιατί όπως μας ενημερώνει στην αρχή: Η ιστορία αυτή δεν είναι η δική μου. Είναι η ιστορία κάποιου που διηγείται μια ιστορία που μοιάζει στη δική του...

Θα μπορούσε να ήταν πολύ πιο κλειστοφοβικό κάτι το οποίο περίμενα, καθώς ο χώρος στον οποίο εξελίσσεται η ταινία προσφέρεται αλλά δυστυχώς αυτό δεν συνέβη. Όπως και να έχει πρόκειται για κάτι παραπάνω από μια απλά καλή προσπάθεια... Μας γεμίζει ελπίδες για το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου!