Εν αναμονή του ριμέικ είπα να κάνω μια επανάληψη. Έτσι από βίτσιο. Για να το θυμηθώ και να εξοργιστώ όταν δω το καινούριο! Δύο φίλες που ομολογουμένως πήγαιναν παραπάνω από γυρεύοντας βιάζονται, εξευτελίζονται, κακοποιούνται και τέλος δολοφονούνται από παρέα κακοποιών. Εν συνεχεία οι τύποι, ψάχνοντας καταφύγιο κατσικώνονται σε ένα σπίτι με την πρόφαση ότι τους έσκασε το λάστιχο. Το σπίτι ανήκει σε μία από τις κοπέλες. What's the odds? Οι γονείς τα ανακαλύπτουν όλα και εκδικούνται.
Αυτό είναι το απλό σενάριο, το οποίο δεν είναι σίγουρα αυτό που κάνει το Last House On The Left μεγαλειώδες. Αυτό που το έκανε να ξεχωρίσει, να μιλάμε ακόμη αυτό αλλά και να οδηγήσει σε ριμέικ είναι το πόσο ωμό ήταν για την εποχή του. Το gore το έχουμε συνηθίσει και ταινιάκια τύπου Saw βγαίνουν με το κιλό. Γιατί όμως δεν μας σοκάρουν, αντίθετα με ταινίες τύπου Last House On The Left, I Spit On your Grave κ.λπ.; Γιατί αυτά τα έπη είναι ρεαλιστικά. Έτσι και το Last House On The Left γυρισμένο ντοκιμαντερίστικα σε κάνει να νιώθεις το φόβο τον κοριτσιών, την αγωνία των γονιών, τη δίψα τους για εκδίκηση.
Αρκετά σκληρή ταινία και αρκετά δύσκολη στο πρώτο μισό. Οι χαρακτήρες είναι παραδόξως καλογραμμένοι και καλοπαιγμένοι. Οι πλειοψηφία των ηθοποιών είναι ερασιτέχνες με τον David Hess να κλέβει εύκολα την παράσταση και να σε κάνει να αγωνιάς σε κάθε κοντινό. Ο πιο "φευγάτος" από τους κακοποιούς, με το βλέμμα του τρελού είναι τρομακτικά καλός!
Άλλο ένα καλό σημείο της ταινίας είναι οι έξυπνες ατάκες. Μαύρο χιούμορ που όμως πολύ λίγο σπάει τη δυσφορία που προκαλεί η ταινία. Πολύ ένταση, πολύ αγωνία που ελαφραίνει μόνο αν κάποιος καταπιαστεί με τα ψιλοπαιδαριώδη εφέ και το...παλιό του πράγματος!
Σίγουρα δεν είναι ταινία για όλους. Προσωπικά με δυσκολία το είδα δεύτερη φορά. Σοκαριστικά ρεαλιστική, απροσδόκητα ωμή, σχεδόν νοσηρή βλέπεται πραγματικά δύσκολα. Τι θα γίνει στο καινούριο, περιμένουμε να το δούμε αλλά πλέον τέτοια θέματα είναι απαγορευμένα για το σινεμά που προτιμάει να χύνει με άλλους τρόπους τα πεντόλιτρα με το ψεύτικο αίμα και να στοχεύει μόνο στο να αηδιάσει εφετζίδικα το θεατή. Δεν ξέρω τι πρέπει να περιμένουμε από το ριμέικ του πατριώτη αλλά το trailer πολύ γυαλισμένο μου φάνηκε και δεν μου άρεσε...
Πρωτοτυπία: 8/10 Από τς πρώτες του είδους, πολλές ακολούθησαν.
Γέλιο: 2/10 Έχει χιούμορ, απλά δυσκολεύεσαι να διασκεδάσεις.
Αίμα: 7/10 Δεν είνι το αίμα που θα σε σοκάρει.
Καλτίλα: 9/10 Ελάχιστα εφέ, ερασιτέχνες ηθοποιοί και αρκετοί πιστοί ακόλουθοι!
2 σχόλια:
Θα συμφωνούσα με όσα λες αν το είχα δει πριν 20-30 χρόνια. Όλα όσα λες ισχύουν, αλλά σήμερα δυσκολεύομαι να τρομάξω. Δεν είδα το remake (αλήθεια έφυγε από τις αίθουσες;) αλλά είμαι αισιόδοξος. Καλά τα ντοκυμαντερίστικα αλλά λίγο γυάλισμα και λίγο πιο καλλιτεχνική δουλειά δεν βλάπτει...
Νομίζω ακόμη δεν έχει έρθει στις αίθουσες. Εδώ τουλάχιστον.
Σου πετάει στην αρχή το "βασίζεται σε αληθινά γεγονότα", η κάμερα κουνιέται και ακολουθεί στο δάσος το παρεάκι σαν να τους κατασκοπεύει όσο κάνουν τα δικά τους... Φυσικά και δεν τρομάζεις, δεν πρόκειται για τέτοια ταινία άλλωστε, αλλά είναι σοκαριστικό όπως και να έχει. Σου αφήνει μια αίσθηση "δεν είναι σωστό που το βλέπω αυτό τώρα" και μια ενοχή που σε κάνει να σκέφτεσαι για αρκετή ώρα. Πολύ αμφιβάλλω αν θα συμβεί το ίδιο με το ριμέικ!
Δημοσίευση σχολίου