Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Η νύχτα έπεσε στην παραλιακή (1)

Ok! Να μαι και γω! Συγνώμη που δεν ποστάρω αλλά είμαι τρελά τεμπέλα. Για να επανορθώσω σας φέρνω την πιο καλτ, καμμένη ιστορία fiction που ίσως έχω δημιουργήσει ποτέ! Είναι κάτι σαν παρωδία του Μαύρα Μεσάνυχτα, των παλιών ελληνικών ταινιών και φυσικά του fandom μου (Johnnys Entertainment). Δε χρειάζεται να ξέρετε ποιος είναι ποιος! Θα το μάθετε στην πορεία! Απολαύστε κάψιμο!
---------------------------------------------------

Η νύχτα έπεσε σιγά σιγά στην παραλιακή. Στο διάσημο κέντρο «Ιωάννης Βορειοποταμίτης» η πόρτα του γραφείου του ιδιοκτήτη άνοιξε με βρόντο. Ο Τζιν Ακανίσης, μεγάλη φίρμα της νυχτερινής ζωής μπήκε μέσα. Ο πανέμορφος ιδιοκτήτης, Κάζουγια ο Χελώνας, κοίταξε τον εξίσου πανέμορφο συνάδερφο του.

«Καλά, έραξα τη νέα λουλουδού! Καλό κομμάτι!», είπε στον Κάζουγια ο Τζιν.

«Χμ; Δεν την έχω δει. Ο Τζούνο την προσέλαβε.» απάντησε αφηρημένα ο Κάζουγια, που ήταν σκυμμένος πάνω από κάτι έγγραφα.

«Θα περάσουμε καλά! Και σύντομα θα δούμε το όνομα της στη μαρκίζα!»

«Και από φωνή θα είναι κορμάρα; Ειλικρινά Τζιν μπορείς να πηδήξεις κάποια με ταλέντο αυτή τη φορά;»

«Μωρέ έχει δεν έχει ταλέντο…»

Μερικές ώρες νωρίτερα…

Το «ΙΒ», όπως το φώναζαν οι θαμώνες, έκανε τις καθιερωμένες του ετοιμασίες για να ανοίξει. Ο Τζούνο Ταγκούτσης, υπεύθυνος προσωπικού και εξίσου φίρμα της νυχτερινής ζωής, μιλούσε με τη νέα υπάλληλο του μαγαζιού, την Άννα, η οποία θα αναλάμβανε από εκείνο κιόλας το βράδυ καθήκοντα λουλουδούς στο κέντρο.

«Πριν αρχίσεις τη δουλειά, πρέπει να μάθεις μερικά πράγματα για το πώς λειτουργούμε εδώ μέσα.» είπε.

«Μάλιστα κύριε» είπε χαμηλόφωνα η Άννα, ένα ταπεινό χαμομηλάκι που ξεχείλιζε από αθωότητα.

«Λοιπόν, η μεγάλη μας φίρμα είναι η Μέισα. Ό,τι πει είναι νόμος! Δεν της πάμε κόντρα. Είναι η γκόμενα του αφεντικού, ξέρεις τώρα…»

«Μάλιστα…»

«Μετά έχουμε τον Τάκη. Ο Τάκης είναι το δεύτερο μας όνομα. Και σ’ αυτόν δε φέρνουμε αντιρρήσεις εκτός και θες να δεις την πόρτα. Μπήκες;»

«Μπήκα…»

«Ε μετά έρχονται δεύτερα ονόματα. Κυρίως κάτι σταρλετίτσες σκυλούδες που έτυχε να πηδήξει ο υποδιευθυντής, ο Τζιν. Μια δυό βέβαια ετοιμάζονται να βγάλουν και CD, ας όψεται η φιλία του αφεντικού μαζί του. Βέβαια, αν θες καριέρα ο πιο γρήγορος δρόμος είναι το κρεβάτι του Ακανίση. Τέλος πάντων…»

Η Άννα είχε σκιαχτεί. «Παναγίτσα μου, ΧριστούΛΗ μου… Σε τι μέρος ήρθα.»

« Επίσης έχουμε το Ρύο Νισικίντο, που ανοίγει το πρόγραμμα με κάτι χορευτικά. Γενικώς μας λείπουν οι άντρες, ας όψεται ο Ακανίσης! Ελπίζουμε να φέρουμε βέβαια τον Πι λίαν συντόμως…»

«Ο Πις; Ο Γιαμασίτας; Εδώ; Ααααα!»

«Ναι. Αν και είμαστε στα μαχαίρια με την SM Νεράιδα για το ποιος θα τον πάρει… Η SM Νεράιδα είναι το αντίπαλο δέος μας όπως ξέρεις. Η Στελίνα, η ιδιοκτήτρια, ήταν παλιά γκόμενα του αφεντικού αλλά αποφάσισε να δράσει ανεξάρτητα. Ποιος το περίμενε ότι θα γινόταν αντάξιος αντίπαλος του!»

Λέγοντας αυτά πέρασαν δίπλα από ένα τραπέζι όπου κοιμόταν ένας τύπος με μύτη-γλάστρα. Ο Τζούνο του έριξε μια ματιά και τον προσπέρασε.

«Αυτός ποιος ήταν;» ρώτησε δειλά η Άννα.

«Ο Γιούιτσι Νακαμάρου. Τον λέμε και Γλαστρόνι, εξαιτίας της μύτης του. Είναι υπεύθυνος για το πρόγραμμα αλλά τον παίρνει γενικώς. Είναι μεγάλος χέστης!»

Πιο κάτω, στην άκρη του μαγαζιού, κάθονταν ένας άγριος τύπος με τα χέρια σταυρωμένα. Η Άννα διασταύρωσε το βλέμμα της μαζί του και το μετάνιωσε αμέσως. Ο Τζούνο το πρόσεξε.

«Αυτός είναι ο Κόκι. Τον έχουμε για τις… εξωτερικές δουλειές… Καλύτερα να μην έχεις πολλά πάρε δώσε μαζί του.»

«Δεν το σκόπευα…»

Τότε ένα άλλο παλικάρι, με μεγάλα χείλη, που έμοιαζε με νεράιδα, βγήκε από μια πόρτα και κάτι είπε στον Κόκι, ο οποίος τον ακολούθησε έξω.

«Α! Αυτός ήταν ο Τάτσουγια, ο σωματοφύλακας του αφεντικού. Ήσυχο παιδί. Όταν ήταν μικρός έβλεπε νεράιδες. Τώρα, στον ελεύθερο του χρόνο, κάνει μποξ. Δε θες να του πας κόντρα…»

«Κατάλαβα… Σε κανέναν δεν πρέπει να πάω κόντρα εδώ μέσα…» είπε η Άννα ακόμα πιο χαμηλόφωνα.

Τελειώνοντας τη γενική ξενάγηση, ο Τζούνο πήγε την Άννα κοντά στο μπαρ. Εκεί καθόταν και έπινε μια μπυρίτσα, ανέμελα, ένας όμορφος νέος με ζωηρά μάτια. Ο Τζούνο έκανε τις συστάσεις.

«Μασάκη. Από εδώ η νέα σου συνάδερφος η Άννα. Άννα, ο Μασάκης Άιμπας είναι ο πρώτος μας λουλουδάς. Φώναζε τον σένπαι!»

Ο νεαρός πήδηξε από την καρέκλα του και έσφιξε χαρωπά το χέρι της Άννας, η οποία ξεθάρρεψε λιγάκι.

«Χάρηκα Άννα! Μην ανησυχείς! Χάρη σε μένα θα μάθεις όλα τα μυστικά του σωστού λουλουδοπόλεμου!» είπε.

«Εξαιρετικά!» προσέθεσε ο Τζούνο. «Λοιπόν σας αφήνω τώρα, έχω δουλειές!»

Καθώς έκανε να φύγει όμως σκόνταψε και έπεσε πάνω σε έναν άλλο τύπο που έρχονταν προς το μέρος του. Εκείνος όμως, με γρήγορες κινήσεις, τον έπιασε και απέφυγαν το πέσιμο.

«Α! Ευχαριστώ ρε Θωμά!» είπε ο Τζούνο και γύρισε στην Άννα. «Α ναι! Αυτός είναι ο Θωμάς Ικούτας. Ο πορτιέρης μας! Αν θέλει τίποτα δεν περνά από δίπλα του! Θωμά, η νέα μας λουλουδού, η Άννα.»

«Χάρηκα.» είπε με μια κοφτή υπόκλιση ο Θωμάς.

Το βλέμμα της Άννας έπεσε σχεδόν αμέσως στις έντονες φλέβες που διαγράφονταν στα στιβαρά μπράτσα του Θωμά και ένιωσε την καρδιά της να λαβώνεται από τα βέλη του Έρωτα. Πάνω στην ώρα η ορχήστρα στην πίστα άρχισε να κάνει πρόβα το «Σταυρώστε με!» της Έφης Σαρρη και ολοκλήρωσε τη σκηνή. Ένας μικρός αναστεναγμός βγήκε από τα χείλη της καθώς ο Θωμάς κατευθύνθηκε προς το μπαρ και έβαλε να πιει ένα ουισκάκι.

Αλλά η Άννα δεν ήξερε ότι ο Τζιν την παρακολουθούσε από μια σκοτεινή πλευρά σκεπτόμενος ήδη πως θα την έριχνε στο κρεβάτι…


3 σχόλια:

Μαριλένα Ρίζου είπε...

Χιχιχιχι!
Προβλέπεται ήδη τέλειο!

exMrsAbramovich είπε...

'Είναι υπεύθυνος για το πρόγραμμα αλλά τον παίρνει γενικώς'-Χαχαχαχαχαχαα, του πεταμού τον έχουνε.
Αυτός ο λουλουδάς στο μαγαζί πρέπει να είναι κι ο μοναδικός λουλουδάς της Ελλάδας.
Η Άννα πάντως, αφού τους είδε όλους και σκέφτηκε καλά και ποιοτικά, διάλεξε τον νταβραντισμένο Θωμά, μπράβο της!

a2a είπε...

LMAO! Δεν το περίμενα ότι θα το σχολίαζες! Χάρηκα τώρα! Πιο μετά έχει πιο κουλά!