Sex, Drugs and...RockNRolla

Την ταινία αυτή την περίμενα πολύ(όπως και το Changeling που σκοπεύω να δω σύντομα). Το ότι η νέα ταινία του Guy Ritchie θα ήταν καλή το ψιλουποπτευόμασταν... Επιστροφή στο Λονδίνο, οι παλιοί μας γνώριμοι σκοτεινοί χαρακτήρες, καμιά Μαντόνα τριγύρω!


Ε λοιπόν είναι μια καλή ταινία! Στην αρχή οι Δύο Καπνισμένες Κάννες και η Αρπαχτή αχνομυρίζουν(ειδικά οι πρώτες...ε καπνισμένες είναι, λόγικο!). Μέχρι τη μέση σκεφτόμουν συμβιβαστικά: διασκεδαστικός, κλασσικός Ritchie, γιατί να θέλω κάτι παραπάνω; Από τη μέση και μετά όμως και κυρίως τα τελευταία δέκα λεπτά απογειώνουν την ταινία.


Χαρακτήρες κατεστραμμένοι, ηλίθιοι, φιλόσοφοι, σκληροί... Όλοι χωράνε! Όχι ότι αναπτύσσονται σε βάθος, αλλά τουλάχιστον αναπτύσσονται και όλοι και εξίσου. Οι ερμηνείες είναι αρκετά καλές. Ο Butler ξεκαρδιστικός, Tom Wilkinson τρομερός όπως πάντα, ο Mark Strong πολύ δυνατός αλλά η αποκάλυψη ήταν ο Toby Kebbell! Στον πιο γοητευτικό ρόλο της ταινίας, καταφέρνει να είναι διορατικός, σκοτεινός, συμπαθής και αντικοινωνικός ταυτόχρονα. Θα έλεγα και για τους κοιλιακούς του αλλά θέλω να κρατήσω ψηλά το επίπεδο(πιο;).


Σαν σκηνοθέτης ο Guy Ritchie μου αρέσει πολύ. Κι ας είναι κάπως φλύαρος και ασυμμάζευτος μερικές φορές. Είναι σαν να παρατηρείς κάποιον που έχει πολλά στο μυαλό του να προσπαθεί να τα βάλει σε μια σειρά. Αφηγηματικά αυτή τη φορά μου άρεσε αρκετά αν και σε κάποια σημεία ήταν κάπως αργή η ταινία.


Όσο όμως αδύναμη είναι η πρώτη ώρα, τόσο σπιντάτο και καταιγιστικό είναι το υπόλοιπο. Οι ανατροπές, όσο κλισέ και να είναι δίνουν μια ώθηση. Η αισθητική μας σίγουρα δεν αντιστέκεται στο φλερτ των Γκαϊρίτσικων πλάνων που ειδικά σε εσωτερικούς χώρους είναι μοναδικά!


Στην τελική το σενάριο δεν είναι το δυνατό χαρτί αλλά πρόκειται για μια ταινία με cool χαρακτήρες, υπέροχη αισθητική, βρετανικό πανέξυπνο χιούμορ, αγγλική προφορά που σε βάζει στην ατμόσφαιρα με τη μία και ένα soundtrack rocknroll-ιάρικο που ακούγεται δυνατά!


Υ.Γ.: Ορκίζομαι ότι προσπάθησα να σκεφτώ πιο κλισέ τίτλο και δεν τα κατάφερα!