Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008

This reminds me of a joke...

Κάτι η μπάλα, κάτι η εξεταστική, δεν είδα πολλές ταινίες. Επίσης δεν είδα ταινίες που δεν είχα ξαναδεί(εκτός από μία). Κάπου λοιπόν ανάμεσα σε ποδόσφαιρο και διάβασμα(λέμε τώρα!) είπα να δω το Desperado. Ο βασικός λόγος ήταν η παρουσία του Quentin! Είχα πολύ καιρό να το δω και εννοείται πως πέρασα πολύ ωραία, έτσι λέω δεν την βλέπω όλη την τριλογία;


Το El Mariachi δεν είχε τύχει να το δω νωρίτερα. Να πω την αλήθεια δεν με τρέλανε... Ίσως λόγω της ποιότητας της παραγωγής που φώναζε"Δώσε κάτι καλέ κύρια να πληρώσω τους κομπάρσους". Καλή η τέχνη δεν λέω, αλλά όταν πρόκειται για πιστολίδι, εφέ και δράση θέλω μια κάποια ποιότητα! Οι ηθοποιοί μου φάνηκαν καλοί και γενικά το πνεύμα του Rodriguez είχε αρχίσει από τότε να φαίνεται. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν κάποιες "Ταραντινικές" σκηνές! Δεδομένου ότι βγήκε την ίδια χρονιά με το Reservoir Dogs δεν μπορώ παρά να συμπεράνω πως αυτοί οι δύο κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος και το ότι αργότερα θα γνωρίζονταν είναι τουλάχιστον καρμικό!


Το Desperado είναι το κορυφαίο κατά τη γνώμη μου! Εξαιρετικοί ρυθμοί, δράση, η Salma Hayek(άξια μούσα του Rodriguez) και ο Antonio Banderas είναι κάτι παραπάνω από καυτοί και κάπου ανάμεσα ένας υπέροχος Quentin Tarantino να λέει ένα ανέκδοτο με τον μοναδικό του τρόπο λίγο πριν τον καθαρίσουν.


Παρεμπιπτόντως ξέρω ότι γουστάρει να σκοτώνονται οι χαρακτήρες που υποδύεται αλλά καλό θα ήταν να σταματήσει να γίνεται αυτό!!! Η μουσική εξαιρετική και η διασκέδαση είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη!



Την τριλογία συμπληρώνει το Once Upon a Time in Mexico! Στο υπάρχον(με κάποιες διαφοροποιήσεις) καστ προστίθεται ο Johnny Depp, ο Mickey Rourke,η Eva Mendes και ο Enrique Iglesias(!) και η ταινία γίνεται αυτόματα must see!!! Ο Johnny Θεός όπως πάντα... Η δράση, ο ρυθμός το χιούμορ κινούνται κι εδώ σε ικανοποιητικά επίπεδα (ειδικά το χιούμορ!) όμως το σενάριο είναι λίγο ότι να' ναι! Σαν ταινία δεν παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό της αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να καλύψει το προσχηματικό σενάριο!


Πάντως με όλη την τριλογία διασκέδασα πολύ! Για μένα ο Rodriguez είναι περίεργη υπόθεση! Δεν τον θεωρώ ταλεντάρα αλλά αναμφισβήτητα έχει καλές στιγμές! Η κορυφαία του είναι το Sin City και μετά το From Dusk Till Dawn! Ίσως να μην είναι τυχαίο το ότι σε αυτές δεν έχει γράψει το σενάριο ο ίδιος...

2 σχόλια:

theachilles είπε...

Θα συμφωνήσω μαζί σου για τις δυο καλύτερες στιγμές του Rodriguez - θα προσθέσω σε αυτές και το Planet Terror. Το καλό στην περίπτωσή του είναι ότι δεν παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό του και ξέρει ότι κάνει ένα σινεμά καθαρής ψυχαγωγίας με μπόλικες αυτοαναφορικές στιγμές. Διασκεδάζει αυτός και οι ηθοποιοί του, διασκεδάζουμε και εμείς - τίποτα παραπάνω, τίποτα παρακάτω.Όσον αφορά την τριλογία, νομίζω ότι το El Mariachi παρά τα προφανή του ελαττώματα είναι το καλύτερο λόγω της ακατέργαστης τραχύτητάς του. Από την άλλο το Desperado είναι το πιο λείο - φοβερή και η ερωτική σκηνή, ενώ από την ακατάπαυστη οχλαγωγία του Once Upon A Time In Mexico, διασώζεται μόνο ο Johnny Depp.

Πόσο γλυκειά γίνεσαι όταν αφήνεις την ταραντινόπληκτη πλευρά σου να βγαίνει στην επιφάνεια!

Annie_Hall είπε...

Δεν θα το έλεγα ταραντινόπληκτη πλευρά μου αλλά καθαρή εμμονή! Αν έμενα στο L.A. σίγουρα θα είχε κάνει περιοριστικά μέτρα εναντίον μου ο καλός μου!!!

Και οι τρεις ταινίες υστερούν σεναριακά αλλά ο σαματάς που γίνεται στο Desperado συν την παρουσία του Quentin το κάνουν υπέροχο! Με αυτή τη ζέστη είναι ότι πρέπει... Καθαρή διασκέδαση και τίποτα άλλο!!!

Μια και αναφέρθηκες στο Planet Terror λέω να του κάνω μια επανάληψη τώρα που διανύω περίοδο Rodriguez!