Life isn't measured in minutes, but in moments...

The Curious Case of Benjamin Button: Μία ταινία που περίμενα καιρό και δεν με απογοήτευσε. Μία ιστορία άκρως συγκινητική για έναν άνθρωπο που γερνάει ανάποδα. Ο Benjamin Button γεννήθηκε γέρος και όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται νεότερος. Θα μεγαλώσει σε έναν οίκο ευγηρίας, θα γνωρίσει τα γηρατειά σε πολύ μικρή ηλικία και θα έχει όλη την υπόλοιπη ζωή του για να γνωρίσει τον κόσμο. Θα γίνεται κάθε μέρα σοφότερος, θα γεμίζει εμπειρίες και ταυτόχρονα το σώμα του θα δυναμώνει, θα γίνεται νεότερο. Ευλογία ή κατάρα;


Θα γνωρίσει την εγγονή μιας γειτόνισσας και θα την ερωτευτεί από την πρώτη στιγμή. Ένας έρωτας σε πρώτη φάση καταδικασμένος. Όμως ο Benjamin έχει όνειρα. Θα γυρίσει τον κόσμο, θα γνωρίσει ένα σωρό ανθρώπους αλλά θα επιστρέψει στο σπίτι του. Πολλές φορές. Κάθε φορά και νεότερος.


Και όταν θα έρθει η κατάλληλη στιγμή, όταν οι δυο τους "συναντηθούν στη μέση" θα μπορέσουν επιτέλους να ζήσουν ον έρωτά τους. Να βιώνουν κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία γιατί "όλα είναι εφήμερα".


Ο David Fincher είναι χωρίς αμφιβολία ένας πολύ καλός σκηνοθέτης. Μέσα από την κάμερα του η ταινία απλά κυλάει. Δεν κουράζει κι ας κρατάει σχεδόν τρεις ώρες. Κάθε πλάνο σε συνεπαίρνει και όπως εξελίσσεται η ιστορία δεν θες να τελειώσει, γιατί ξέρεις πως το τέλος είναι αναπόφευκτο. Και όταν έρθει το τέλος θα έρθει συντροφιά με το καταπληκτικότερο πλάνο της ταινίας και είναι σίγουρο πως θα συγκινηθείς πολύ όπως και καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας.


Οι ερμηνείες είναι και αυτές μοναδικές. Τόσο ο Brad Pitt όσο και η Cate Blanchett θα ερμηνεύσουν τους ήρωές τους σχεδόν σε όλα τα ηλικιακά στάδια. Ο Brad Pitt είναι πολύ καλός όπως πάντα. Για μένα ίσως δεν φτάσει ποτέ το Fight Club(αν το κάνει, θα το κάνει στο Inglourious Basterds) αλλά είναι εξαιρετικός. Η χημεία που έχει με τον Fincher είναι άλλωστε γνωστή. Ειδικά στην αρχή αποδίδει εξαιρετικά το μικρό παιδί στο σώμα ενός γέρου που θέλει να ανακαλύψει τον κόσμο αλλά οι δυνάμεις του είναι περιορισμένες.


Για την Cate Blanchett ότι και να πω είναι λίγο και δεν θα μπορούσα ποτέ να είμαι αντικειμενική καθώς είναι η αγαπημένη μου. Εξαιρετική ερμηνεία. Ειδικά τη γερασμένη ηρωίδα την αποδίδει μοναδικά. Πανέμορφη όπως πάντα πολλές φορές σε μη ανθρώπινα επίπεδα...


Η καλύτερη ταινία της σεζόν μέχρι τώρα από αυτές που έχω δει(και που δυστυχώς είναι πολύ λίγες) αν και νομίζω πως αυτό που θα με καθηλώσει(πέρα από το έπος του καλού μου) θα είναι το Wrestler κι έχω και μεγάλες προσδοκίες για Gran Torino, Slumdog Millionaire και το The Imaginarium of Doctor Parnassus το οποίο όμως δεν ξέρω πότε θα βγει στις αίθουσες...