Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010
Soul Kitchen
Την περίμενα πως και πως αλλά δεν είχα και τίποτα μεγάλες προσδοκίες. Ήμουν σίγουρη ότι θα είναι μια καλή ταινία αλλά να γελάσω τόσο πολύ δεν το περίμενα! Έξυπνα αστεία με έναν αθώο τρόπο. Καθαρόαιμη κωμωδία που μπορεί να μην σε κάνει να πονάς από τα γέλια αλλά σίγουρα γελάς πολύ και δυνατά!
Ελληνογερμανός με (τι άλλο;) εστιατόριο έχει μαγνήτη στις συμφορές και πραγματικά του τυχαίνουν όλα. Πολύ κλασσική συνταγή που όμως δύσκολα πετυχαίνει πραγματικά. Ο Ακίν καταφέρνει να κάνει μία όχι απλά καλή ταινία, αλλά μία πολύ καλή ταινία(χαλαρά θα την έβαζα στη λίστα με τις καλύτερες της χρονιάς).
Σουρεάλ καταστάσεις, εξωφρενικά γεγονότα συνθέτουν ένα θέατρο του παραλόγου στο οποίο ο άμοιρος Ζήνος πρέπει να ανταποκριθεί. Ο φυλακισμένος αδερφός Ηλίας που δεν έχει ακριβώς μυαλό στο κεφάλι του, η κοπέλα του που τρέχει στην Σανγκάη, το εστιατόριο που καταρρέει, ο τρελός μάγειρας που του κατσικώθηκε κι ένα πρόβλημα στη μέση που δεν του επιτρέπει να κουβαλάει βάρη! Να προσθέσουμε κι έναν παλιό συμμαθητή που θέλει να τον κάνει να πουλήσει το εστιατόριο...
Ένα παζλ χαρακτήρων. Φιγούρες απίθανες ξετυλίγουν με κέφι μια παράξενη ιστορία γεμάτη από γκάφες, παράλογα, συμπτώσεις.Τραβηγμένες υπερβολικά όπως επιτάσσει το είδος! Φρεσκάδα και κέφι από σκηνοθέτη και ηθοποιούς, μουσικές επιλογές φοβερές μου θα δώσουν στους Έλληνες παραπάνω λόγους να γελάνε και ένα σενάριο έξυπνο και πραγματικά αστείο. Α, και έναν κούκλο πρωταγωνιστή(είναι Έλληνας αυτός λέει;Μπράβο πατρίδα!)...
Θα σταθώ και στους υπέροχους τίτλους τέλους(οι καλύτεροι εδώ και πολύ καιρό), όπως και στο πόσο "Έλληνες" φαίνονται οι πρωταγωνιστικοί χαρακτήρες! Όχι σαν κάτι εξωπραγματικά της Βαρντάλος... Οι γυναίκες επίσης της παρέας είναι πολύ όμορφα μουτράκια. Τρέξτε να τη δείτε οπωσδήποτε...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
"χαλαρά θα την έβαζα στη λίστα με τις καλύτερες της χρονιάς"
Και τι σε εμποδίζει;!;!;
Έχει καμία σχέση με το τραγούδι των Doors???:P
Εεεεετσι! Πραγματικά είναι ίσως μαζί με το ΑΠ η πιο έντονη συναισθηματικά ταινία για αυτήν τη χρονιά, τη μια γελάς με τη ψυχή σου και την άλλη συμπονείς τους ήρωες. Γαμάτος πάντα ο Μπλάιμπτροϊ, και ο πατριώτης καλός!
Τη στιγμή πάντως που παίζει Πασχάλης δε γίνεται να μη γελάσεις... Ο γέρος με τις ωτοασπίδες που χορεύει ακάθεκτος παραδίπλα κατά τη σκηνή όλα τα λεφτά!
Jack με εμποδίζει το ότι τη λίστα την έκανα και βαριέμαι να την αλλάξω :Ρ
Fauntleroy όχι δεν έχει καμία σχέση με την κομματάρα.
costello με τον Πασχάλη έλιωσα. Ο παππούς Σωκράτης είναι απίθανος σε όλο το έργο!
όταν λέμε πασχάλη...εννοούμε τον πασχάλη Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο
καθόσουνα στο διπλανό θρανίο
κι όταν μου έδινες το βιβλίο
μου 'λεγες σ΄ αγαπώ ??:P
Αυτό ακριβώς ρε Άλντο, ναι! Μιλάμε για και πολύ γαμώ φάσεις :)
Όντως Άννι, ειδικά στη σκηνή με τη δημοπρασία και το κουμπι :))
Υπερβολικό όπως κάθε κωμωδία που σέβεται τον εαυτό της! Τώρα που πέρασαν λίγες μέρες και τη σκέφτομαι μου αρέσει όλο και περισσότερο!
Δημοσίευση σχολίου