Η Νύχτα έπεσε στην Παραλιακή (35)

Ο! Γουάου! Θυμήθηκα να κάνω update στην Παραλιακή! Μπορείτε να συγκλονιστείτε ελεύθερα!

-------------------------------------------------------------------

Με αυτά και με εκείνα, και ενώ σχεδόν όλοι οι ήρωες είχαν μπλέξει τα γκομενικά τους, η Στελίνα σκέφτονταν τρόπους να επεκτείνει τη σφαίρα επιρροής της. Ήθελε να συνάψει σχέσεις με τη συμμορία των Μπάφων για να έχει έλεγχο και στα ναρκωτικά που διακινούνταν στην πιάτσα. Γι αυτό το λόγο δεν είχε χρόνο να ασχοληθεί με το κέντρο και είχε αφήσει τη διαχείριση στην Αρσινόη.
Εκείνες τις μέρες συναντήθηκε με τον αρχηγό των Μπάφων, τον Μήτσο το Μαστούρα. Ο Μητσάρας ήταν μορφή. Χοντρός, με χρυσές αλυσίδες στο λαιμό, bling bling δαχτυλίδια, γουναρικό και μπαστούνι με διαμάντι στην κεφαλή. Έμοιαζε με νταβατζή και αυτό γιατί ο στυλίστας του ήταν μέλος της συμμορίας των Νταβάδων.
Η Στελίνα πάλι ήταν ντυμένη με το κλασικό, κομψό μαύρο σακάκι της. Τον χαιρέτησε και άρχισαν τις διαπραγματεύσεις. Ο Μητσάρας αποδείχθηκε σκληρός διαπραγματευτής. Έφερνε συνεχώς αντιρρήσεις στις προσφορές της Στελίνας. Αλλά στο τέλος υποχώρησε και δέχτηκε οι Bondage Queens να επιβλέπουν και να προστατεύουν τις συναλλαγές.
«Ξέρεις έχω μια πατέντα να πουλάω ναρκωτικά με το φορτηγάκι του παγωτατζή. Μερικές φορές έρχονται και παιδάκια. Θα πρέπει να τα διώχνετε διακριτικά…» της είπε.
«Εντάξει. Οι δικιές μου δεν κυριαρχούνται και από το μητρικό ένστικτο αλλά κάτι θα κάνουν.» τον διαβεβαίωσε η Στελίνα.
Ο Μητσάρας έγειρε στην πολυθρόνα που κάθονταν και άναψε ένα πουρό ευχαριστημένος. Φλόμωσε τη Στελίνα η οποία ήταν η μόνη στην πιάτσα που δεν κάπνιζε. Αλλά έκανε υπομονή, αντί να βγάλει το μαστίγιο της να του ρίξει καμία. Θα τα πλήρωνε το κατοικίδιο της το βράδυ.
Πίσω στην SM Νεράιδα, η Αρσινόη στο γραφείο ήταν πολύ προβληματισμένη σχετικά με το τι θα έκανε με το Τζιν. Δεν ήταν σίγουρη ότι ήθελε να τον αφήσει στην Άννα. Αλλά γιατί; Υποτίθεται δεν τον αγαπούσε πια. Άρχισε να χτυπάει το κεφάλι της στο γραφείο.
«Ανάθεμα σε Τζίν!»
Σκέφτηκε ότι θα έπρεπε να το πει στον Κόκι. Ήταν σίγουρη ότι θα την καταλάβαινε. Ή μάλλον ήλπιζε… Εκείνη τη στιγμή χτύπησε η πόρτα του γραφείου. Η Αρσινόη σήκωσε το κεφάλι της απότομα και ρώτησε.
«Ποιος είναι;»
«Αρχηγέ! Είναι εδώ αυτός ο διάσημος ο Τομοχίσας Γιαμασίτας! Θέλει να μιλήσετε για τις μελλοντικές του εμφανίσεις στο κέντρο!» ακούστηκε η φωνή της Μάκι απ’ έξω.
Α ναι! Ο Πης! Τον είχε ξεχάσει. Η Στελίνα της είχε πει ότι θα τον έπαιρναν στο κέντρο. Και κείνη ως υπεύθυνη έπρεπε να τον δεχτεί. Κάθισε καλά και είπε στη Μάκι να τον αφήσει να περάσει.
Στο μεταξύ η Ζωή ήταν ήδη στο κέντρο για τις ετοιμασίες και γυάλιζε τα τραπέζια όταν είδε τον Πη να μπαίνει. Αναταράχτηκε αλλά ευτυχώς ο Νίνο δεν ήταν εκεί να την δει καθώς είχε πάει στη δισκογραφική να κανονίσει για το ντεμπούτο του. Θα έρχονταν αργότερα. Περνώντας από δίπλα της, ο Πης, της έριξε ένα πονηρό βλέμμα που την έκανε να σκοντάψει και να πέσει. Αν ήταν να τον βλέπει στο κέντρο κάθε μέρα, ο Νίνο καλά θα έκανε να έκανε ντεμπούτο αύριο κιόλας για να μπορεί να παραιτηθεί.
Η πόρτα του γραφείου και ο Πης μπήκε μέσα. Ήταν πιο όμορφος από κοντά απ’ ότι τον έδειχναν οι φωτογραφίες. Έκανε την καθιερωμένη χειραψία με την Αρσινόη και κάθισε απέναντι της. Εκείνη άρχισε να του εξηγεί για το μισθό, το πρόγραμμα και που θα τον έχωναν ενώ εκείνος έκανε με απάθεια ένα τσιγάρο. Καθώς η Αρσινόη ολοκλήρωνε το μονόλογο της, την έκοψε απότομα.
«Καλά όλα αυτά αλλά εμένα με ενδιαφέρει μόνο ένα πράγμα βασικά.» είπε.
Η Αρσινόη τον κοίταξε ερωτηματικά. «Τι ακριβώς;» ρώτησε.
«… Να με βάλετε στη συμμορία.»
Η Αρσινόη αποσβολώθηκε. Από πού κι ως πού ένας τραγουδιάρης έρχονταν και ζητούσε να μπει στη συμμορία; Με τι προσόντα; Και κυρίως ΓΙΑΤΙ;
«Εμ… Μπορώ να ρωτήσω γιατί το θες αυτό;»
«Γιατί με ενδιαφέρει ο κόσμος της νύχτας. Πάντα με γοήτευαν οι μαφιόζοι και ήθελα να μπω στα κυκλώματα…»
«Αυτό που λες είναι εντελώς αφελές. Δεν μπορείς να πηγαίνεις ξυπόλυτος στ’ αγκάθια. Κι ύστερα…» Η Αρσινόη ακούμπησε τα δυο της χέρια στο γραφείο και έσκυψε προς το μέρος του. «Η συμμορία μας αποτελείται μόνο από γυναίκες…»
Ο Πης δεν πτοήθηκε. Σηκώθηκε και έφερε το πρόσωπο του μια ανάσα από της Αρσινόης.
«Α ναι; Και ο πορτιέρης σας και κάτι άλλοι τυπάδες που είδα πριν να τριγυρνάνε τι είναι; Πού υπάγονται;»
Η Αρσινόη δεν αποτραβήχτηκε και συνέχισε να τον κοιτά στα μάτια.
«Αυτοί είναι ας πούμε… τα Bondage Boys. Είναι σαν εξωτερικοί συνεργάτες. Δεν έχουν πολύ μεγάλη θέση στη συμμορία. Αν δεν είσαι γυναίκα δεν ανεβαίνεις…»
«Καιρός να το αλλάξετε αυτό. Μπορώ να αποδειχτώ πολύ καλός… Και στο κάτω κάτω της γραφής δεν θα αποφασίσεις εσύ αλλά το αφεντικό σου.»
Η Αρσινόη άρχισε να γελά. «Συγνώμη αγαπητέ μου αλλά το αφεντικό δεν ασχολείται πλέον με αυτά τα ποταπά θέματα. Μου έχει αφήσει πλήρως τον έλεγχο του ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει από τις Bondage Queens. Λυπάμαι αλλά δεν πρόκειται να σε αφήσω να…»
Πριν προλάβει όμως να τελειώσει τη φράση της και ο Πης την άρπαξε απότομα και πλησίασε επικίνδυνα το πρόσωπο του στο δικό της. Η Αρσινόη προσπάθησε να ελευθερωθεί αλλά ήταν πάρα πολύ δυνατός. Άρχισε με τα χέρια της να ψάχνει για το όπλο της. Αλλά ο Πης το μόνο που έκανε ήταν να ψιθυρίσει στο αυτί της.
«Μη με υποτιμάς. Είμαι πιο δυνατός και έξυπνος απ’ ότι νομίζεις… Θα σας φανώ πολύ χρήσιμος. Μέχρι να αποφασίσεις…» είπε και την άφησε. «Δεν θα κάνω εμφανίσεις στο κέντρο…»
Με αυτά τα λόγια έφυγε αφήνοντας την Αρσινόη πίσω. Είχε μείνει λίγο κάγκελο.
«Χμ… Ίσως όντως να μας φανεί χρήσιμος κάπου…» είπε σκεπτικά. «Αλλά στην συμμορία δεν τον βάζω!»