Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

Top-5 Καλύτερες ρομαντικές ταινίες(ή οι 5 μεγαλύτεροι έρωτες)

1) Dracula (Francis Ford Coppola-1992): "I love you too much to condemn you"




(αν υπάρχει άνθρωπος που δεν την έχει δει ΠΡΟΣΟΧΗ είναι η τελική σκηνή!)


Για μένα δεν υπάρχει ωραιότερος κινηματογραφικό έρωτας. Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνο πλάσμα από έναν πληγωμένο άντρα... Αλλά δεν υπάρχει και πιο υπέροχο πλάσμα από έναν ερωτευμένο άντρα! Η πιο ρομαντική ταινία που έχω δει ποτέ με το πιο δυνατό φινάλε...

2) True Romance (Tony Scott-1993): "Amid the chaos of that day, when all I could hear was the thunder of gunshots, and all I could smell was the violence in the air, I look back and am amazed that my thoughts were so clear and true, that three words went through my mind endlessly, repeating themselves like a broken record: you're so cool, you're so cool, you're so cool."

Έρωτας με την πρώτη ματιά. Αυτός δεν θα αφήσει το παρελθόν της να τους χωρίσει. Εκείνη θα τον εμπιστευτεί από την πρώτη στιγμή... Από τις πιο βίαιες ταινίες που έχω δει και ταυτόχρονα από τις πιο ρομαντικές(ας μην τα λέω δυο φορές την ίδια μέρα όμως).

3) Casablanca (Michael Curtiz-1942): "We'll always have Paris"

Προσωπικά τη θεωρώ λίγο βαρετή. Δεν θα αμφισβητήσω ποτέ την καλλιτεχνική της αξία. Ούτε τον έρωτα των Ilsa και Rick που είναι από τους ωραιότερους του κινηματογράφου. Θα αμφισβητήσω όμως τα κίνητρα της Ilsa και για μένα θα είναι από τους πιο αντιπαθητικούς χαρακτήρες... Πολύ γυναικεία για τα γούστα μου ταινία αλλά από τις πιο ρομαντικές!

4) The Tiger and the Snow(La Tigre e la neve)(Roberto Benigni-2006):"I told myself: "There must be people whose job it is to use the right words, put things in a way... who when their heart beats, can get other people's hearts to beat.That day I decided to become a poet."

Εκείνη δεν τον θέλει αλλά αυτός δεν θα κάνει πίσω.. Εξάλλου είναι ποιητής, πολύ ρομαντικός για να υποχωρήσει. Θα φτάσει ως την άκρη της γης για να είναι δίπλα της, δεν θα σταματήσει ούτε για μια στιγμή να είναι αισιόδοξος... Εκείνη του λέει πως πρώτα θα δει τίγρη στο χιόνι και μετά θα του αφιερωθεί. Εκείνος απλά περιμένει αυτό να συμβεί! Ένα υπέροχο παραμύθι...

5) When Harry Met Sally (Rob Reiner-1989): "I love that you get cold when it's 71 degrees out. I love that it takes you an hour and a half to order a sandwich. I love that you get a little crinkle above your nose when you're looking at me like I'm nuts. I love that after I spend the day with you, I can still smell your perfume on my clothes. And I love that you are the last person I want to talk to before I go to sleep at night. And it's not because I'm lonely, and it's not because it's New Year's Eve. I came here tonight because when you realize you want to spend the rest of your life with somebody, you want the rest of your life to start as soon as possible."

Όσες φορές και να δω αυτή την ταινία δεν τη χορταίνω. Δύο υπέροχοι χαρακτήρες, πολύ γέλιο κι ένας έρωτας που αν και άργησε να εκδηλωθεί, αν και το timing ήταν πολλές φορές λάθος στο τέλος μας συνεπήρε όλους...

8 σχόλια:

horny sloth είπε...

αντι για την Casablanca μπορεις να προτεινεις το "Play it again,Sam"..καθολου βαρετο

Annie_Hall είπε...

Again and again... Για την ίδια ταινία δεν μιλάμε; Μάλλον δεν πιάνω το αστείο ε;

horny sloth είπε...

το "Play it again,Sam" ειναι η ταινια που ο χαρακτηρας του Woody Allen εχει ψυχωση με τoν Βogart (Sam ειναι ο πιανιστας απο την Casablanca)..

Annie_Hall είπε...

Άκυρο τότε... Δεν την είχα υπόψη μου αυτή την ταινία αλλά θα την ψάξω!

Τελείως άσχετο αλλά θυμηθηκα φοβερό επεισόδιο Looney Tunes που παρωδούσε την Casablanca... Ο Bugs Bunny ήταν ο Μπόγκαρτ αν θυμάμαι καλά... Πολύ γέλιο!

horny sloth είπε...

Ελα ρε συ..ειναι απο τις αγαπημενες μου ταινιες...το μονο που την αδικει ειναι λιγο ο τιτλος της τωρα που το σκεφτομαι

theachilles είπε...

Ποπο. Μας πέθανες Annie. Και μπορώ να ξεπεράσω τις επιλογές σου, υποκειμενικά είναι αυτά άλλωστε. Αλλά αντιπαθητική η Ilsa; Είναι με διαφορά ένας από τους πιο δύσκολους και απαιτητικούς γυναικείους χαρακτήρες στην ιστορία του σινεμά και η Ingrid κάνει ένα μικρό ερμηνευτικό θαύμα μεταφέροντας με απόλυτη ειλικρίνεια την πολυπλοκότητά της. Πολύπλοκες είναι οι γυναίκες, πολύπλοκοι όλοι οι άνθρωποι, όπως και οι σχέσεις. Ανυπομονώ να ακούσω τι βρίσκεις αντιπαθητικό στην Ilsa. Και όσο παράδοξο και αν σου ακουστεί, για μένα η Casablanca είναι αντρική ταινία...

Το Play it again Sam είναι καταπληκτικό, αλλά υπάρχουν τόσα Woody που έμεινα απ'έξω. Ίσως ο διττός τίτλος να με μπέρδεψε, καθώς ταινίες σαν το Manhattan και το Annie Hall είναι σίγουρα μέσα στις καλύτερες ρομαντικές ταινίες, αλλά μάλλον όχι στους μεγαλύτερους έρωτες.

Από εκεί και πέρα, Coppola και Reiner τους βρίσκω πολύ μέτριους, ο Μπενίνι είναι για μένα τουλάχιστον ανεκδιήγητος (στη συγκεκριμένη ταινία ε, γιατί αλλιώς, if looks could kill I'd be dead now, χαχαχα!), ενώ το True Romance είναι άνετα ο καλύτερος Tony Scott αλλά σε επίπεδο ρομαντισμού δεν με κέρδισε ποτέ. Βέβαια, καταλαβαίνω απόλυτα γιατί μπήκε στην πεντάδα από σένα, χεχε.

Γράφω πολύ μάλλον. Η ώρα θα φταίει..

Annie_Hall είπε...

Δεν ξέρω αλλά από την αρχή την Ilsa την πήρα με κακό μάτι. Είναι η γυναίκα που δεν θα ήθελα ποτέ να είμαι, να κάνω παρέα μαζί της, να μπλέξει με τον κολλητό μου κ.λ.π.. Η Ingrid είναι παραπάνω από εκπληκτική, η ένστασή μου δεν είναι στο ερμηνευτικό κομμάτι σε καμία περίπτωση. Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι καθόλου πολύπλοκες, ούτε όλοι οι άνθρωποι, οι γυναίκες είμαστε αυτές που τα κάνουμε όλα να φαίνονται δύσκολα και πολύπλοκα και η Ilsa είναι άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα!

Όσο αφορά στο ποστ τώρα, έχει να κάνει με τα συγκεκριμένα ζευγάρια κυρίως. Το Dracula σαν ιστορία(δεν το βλέπω σκηνοθετικά ή ερμηνευτικά) είναι απίστευτα ρομαντική και τραγική.

Το True Romance έχει τη μαγεία του απρόβλεπτου. Έρωτας με την πρώτη ματιά που εξελίσσεται σε κάτι πολύ πιο βαθύ και έντονο.

Το When Harry Met Sally είναι ξεκαρδιστικό. Στην πεντάδα μπήκαν ίσως όχι για τον τόσο δυνατό τους έρωτα(η αγάπη στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι πολύ πιο βαθιά) αλλά γιατί είναι από τα αγαπημένα μου ζευγάρια(και πιο ταιριαστά).

Τον Benini δεν θα τον υπερασπιστώ καθώς κι εγώ βρήκα πολύ μέτρια την ταινία. Σαν ιστορία αφοσίωσης και αγάπης όμως είναι υπέροχη και πολύ γλυκιά.

Γενικά δεν είμαι του πολύ ρομαντικού και συνήθως αποφεύγω τέτοιες ταινίες, οπότε λίγες με έχουν συνεπάρει. Ακόμη και στις λατρεμένες του Woody Allen δεν είναι ο ρομαντισμός τους αυτό που με έκανε να τις αγαπήσω.

horny sloth είπε...

you gonna love "Play it again,Sam"..περιμενω σχετικο post