ΙΝΤΕΡ-ΠΑΟ 0-1

Δεύτερο μεγαλειώδες διπλό του ΠΑΟ φέτος στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Και αυτο που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν ο ήρεμος τρόπος παιχνιδιού.Που μετά το πρώτο ημίχρονο σκεφτόμουν πως δεν είχε σημασία αν κερδίζαμε ή χάναμε.Που ακόμα και όταν προηγούμασταν με 0-1 και τους έλεγα "Κάντε γιόμες να περάσει η ώρα να πάρουμε το ματς!" αυτοί προφανώς δε με άκουγαν και συνέχιζαν να παίζουν με τη μπάλα κάτω.

Επίσης μου άρεσε το ότι αυτή η ομάδα που παίζει τόσο όμορφα φέτος (μερικές φορές και όποτε το θυμηθεί) έχει παίκτες όπως τον απόλυτο έλληνα Λουκά και τον απόλυτο Βάσκο παίκτη ελληνικής ομάδας.

Ο Βάσκος ειδικά...μας έστειλε στην κόλαση στο ματς με την Ανόρθωση και στον παράδεισο με την Ίντερ.Όσα καντήλια του ρίξαμε, τόσα (και περισσότερα)μπράβο άκουσε.Αυτό το παιδί στο τέλος ή θα του στήσουμε αδριάντα η θα τον πάρουμε με τα καδρόνια...

Βάσκος πανηγυριστής



Ζητώ συγνώμη που δεν έψαξα αρκετά ώστε να βρω κάποια φώτο του προφίλ για να τονιστεί η βασκική μυτούλα του.

Λυπάμαι όμως τον καημένο τον Ζοζέ που μετά την ήττα του τον παράτησαν μόνο στο γήπεδο, με μια παλιά φόρμα απο τότε που προπονούσε την Τσέλσι να κρυώνει...Αλλά καλά να πάθει που μας έκλεψε τους βαθμούς στον πρώτο μας αγώνα.


Κάτι άλλο που πρόσεξα ήταν τα ροζ παπούτσια του Ματεράτσι.Στην αρχή σκέφτηκα ότι ήταν μια καμπάνια της UEFA για να γίνει το Τσάμπιονς Λιγκ πιο gay friendly.Αλλά μετά απο λίγο ψάξιμο είδα οτι τα διαφημίζει ο Ριμπερί.Για να τα προτιμάει κι ο Ριμπερί, σκέφτηκα, δε θα είναι και τόσο άσχημα.


Και κατέληξα στο συμπέρασμα οτι είναι τα πιο ξεχωριστά παπούτσια φέτος,δόξα και τιμή σε όποιον επιλέξει να τα φορέσει.

Για το ματς με τον Αστέρα απαισιοδοξώ λίγο...και στην τελική σκέφτομαι.Πρέπει να αποθεώνουμε τόσο πολύ την ομαδάρα μας για το ποδόσφαιρο που μπορεί να παίξει μερικές φορές ή να είμαστε απογοητευμένοι γιατί δε μπορεί να παίζει πάντα έτσι?

Edit:Τελικά δίκιο είχα κι απαισιοδοξούσα.Πάντως δεν ανησυχώ, ο ΠΑΟ μπορεί ακόμα να πάρει πρωτάθλημα.Όπα, σόρι, ο ΠΑΟΚ ήθελα να πω.

Το επόμενο ποστ θα έχει λεξάριθμους, ετοιμαστείτε για ακόμα περισσότερες αποκαλύψεις.

Rolling Thunder...

Ο Charlie Rane είναι βετεράνος του Βιετνάμ που επιστρέφει στο σπίτι του γεμάτος χαρά. Μετά από χρόνια ξαναβλέπει τη γυναίκα και το παιδί του, οι γείτονες του δίνουν μια βαλίτσα με τόσα ασημένια νομίσματα όσα και οι μέρες που έμεινε στον πόλεμο...

Αν όλα πήγαιναν καλά η ταινία θα μπορούσε να τέλειωνε εδώ! Η γυναίκα του αποκαλύπτει ότι τον απάτησε με άλλον άντρα και θέλει διαζύγιο, ο ίδιος βασανίζεται από εφιάλτες και ψυχολογικά προβλήματα και κάποιοι αποφασίζουν να τον ληστέψουν και για να τον κάνουν να αποκαλύψει που είναι τα χρήματα τον βασανίζουν και σκοτώνουν γυναίκα και παιδί.

Οι μνήμες του πολέμου ξυπνάνε, εξάλλου νόμιζε πως τα βασανιστήρια ήταν κάτι που είχε αφήσει πίσω του για πάντα... Ε δεν θέλει πολύ για να του στρίψει και να ζητήσει την εκδίκηση! Θα τον βοηθήσει μία νεαρή κοπέλα που δεν θα φύγει από δίπλα του.

Γενικά κινείται πολύ αργά η ταινία αλλά αυτό βοηθάει στην ανάπτυξη του χαρακτήρα του πρωταγωνιστή. Τα υπέροχα flash back χτίζουν πολύ γερά θεμέλια πάνω στα οποία στηρίζονται οι πράξεις του Charlie Rane.

Η εκδίκηση είναι από τις κλασσικότερες θεματολογίες του κινηματογράφου.Έχουμε δει τα πάντα! Από αριστουργήματα(την τριλογία του Παρκ) μέχρι κάκιστης ποιότητας αλλά τρομερά διασκεδαστικά b-movies(I spit on your grave) και από πραγματικά τέλειες ταινίες(Kill Bill) μέχρι απίστευτα ηλίθιες(Jaws: The Revenge-όπου αυτός που διψάει για εκδίκηση είναι ο καρχαρίας!!!). Το Rolling Thunder κινείται ανάμεσα σε όλα αυτά.

Δράση τρελή δεν έχει καθώς ο Charlie παίρνει λίγο δύσκολα αποφάσεις(άντρας δεν είναι;) αλλά οι ελάχιστες σκηνές δράσης σε αποζημιώνουν και με το παραπάνω, παρόλο που φαίνονται πολύ ψεύτικες... Πάντως αξίζει. Δεν την βάζεις και σε emergency list, αλλά αν την βρεις αξίζει να ρίξεις μια ματιά. Κυρίως για την πολύ καλή ερμηνεία του πρωταγωνιστή αλλά και την παρουσία του Tommy Lee Jones σε πολύ νεαρή ηλικία. Α ναι, το έχει γράψει ο Paul Schrader ο οποίος είναι υπεύθυνος για τον υπέροχο Ταξιτζή!

Στον Τάκη να βάλετε λιγότερα παρακαλώ...

Πόσα; Σας θύμισε κάτι; Κάτι από Λεβερκούζεν ίσως; Βέβαια με μερικές βασικές διαφορές... Τότε ήταν Τσου Λου, μπήκαν δυο γκολ παραπάνω και υπήρχε και η ανεκτίμητη φάτσα και χαρά του Λεμονή να τρέχει πάνω κάτω σε παράκρουση!!!


Αρχίζουμε να την κλοτσάμε τη μπαλίτσα σιγά σιγά... Ο ένας καλός αγώνας μετά τον άλλο! Ωραία παιχνίδια, γκολ αριστουργήματα. Τα αγόρια, το ένα καλύτερο από το άλλο. Μια μαγευτική βραδιά, με πολύ καλό θέαμα! Με λίγα λόγια το ποδόσφαιρο που γουστάρουμε!


Καλή κυκλοφορία, γρήγορες εναλλαγές μόνο αυτόν τον Λέτο δεν μπορώ να χωνέψω. Και πόσο χαίρομαι που ο Πάτσα βάζει γκολάκια τελευταία! Και ο Τζόλε που βγάζει ενενηντάλεπτο λες και είναι πιτσιρίκι. Αυτή την ομάδα θέλουμε να βλέπουμε!


Το γκολ του Ντιόγο ήταν σκέτο ποίημα. Αλλά έχω μία ενστασούλα... Μήπως είναι λίγο χοντρούλης; Όχι ότι έχει καμιά σημασία αλλά το παρατήρησα σήμερα και είπα να το σχολιάσω! Κρίμα που δεν έβαλε γκολ ο Πάντος! Μόνο αυτό έλειπε... Αλλά δεν θα αργήσει εκείνη η μέρα!


Αλλά έβαλε γκολ και ο καλός μου! Τίποτα άλλο, απλά μια δικαιολογία για φωτό:


Ευτυχώς η νίκη ήταν εύκολη και με πολλά γκολ μπας και σταματήσουν την πάρλα οι βάζελοι... Όχι ότι δεν έπαιξαν φοβερή μπάλα αλλά δεν σήκωσαν και την κούπα! Της υπερβολής πάντα!


Κέρδισε η Μέταλιστ τη Γαλατά μπέσα στην Τουρκία; Αυτό κι αν ήταν έκπληξη! Ρε λες να είναι τίποτα σοβαρό αυτοί; Πλάκα θα έχει! Εγώ πάντως αυτούς τους συμπαθώ πολύ για κάποιο λόγο... Όλες τις ομάδες του ομίλου μας τις συμπαθώ(όχι ότι θα λυπηθώ αν τις κερδίζουμε βέβαια)!

Top-5 Ατάκες που μας έμειναν...

1.The Godfather: I'm going to make him an offer he can't refuse...
Η κλασσικότερη! Μαζί με το Say hello to my little friend του Tony Montana!




2.Star Wars: May The Force be with you...
Κάτι που δεν θα ευχόμουν στον ΠΑΟ απόψε!




3.Taxi Driver: You talkin' to me?
Το έχεις κάνεις κι εσύ μπροστά στον καθρέφτη σου. Παραδέξου το!




4.E.T. the Extra-Terrestrial: E.T. phone home...
Μόνο για τη νοσταλγία που σου χαρίζει όταν τη συναντάς κάπου είναι αξιομνημόνευτη.




5.The Sixth Sense: I see dead people...
Μου είχε κολλήσει για τόσο πολύ καιρό. Ακόμη τι λέω καμιά φορά. Πολύ γέλιο!

Tarantino δεν έχει, καθώς οι ατάκες είναι τόσος πολλές που είναι αδύνατον να διαλέξεις. Επίσης νιώθω πως πρέπει να δικαιολογηθώ που δεν έβαλα το Rosebud(το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό) αλλά δεν την έχω χρησιμοποιήσει ποτέ. Ξέρεις ότι μια ατάκα είναι καλή, όταν πιάνεις τον εαυτό σου να τη χρησιμοποιεί... Το Rosebud ελπίζω να μην το χρησιμοποιήσω(αν και θα ήταν cool...)

The coolness that is Iljimae

Τον τελευταίο καιρό έχω χαθεί από προσώπου γης. Κλείστηκα στο σπίτι και δεν ξεκολλάω από την οθόνη του υπολογιστή. Ο λόγος; Απλούστατα γιατί ανακάλυψα μια καταπληκτική σειρά η οποία σε μια μέρα έγινε αυτόματα η Νο1 αγαπημένη μου τηλεοπτική σειρά EVER! Ποια είναι αυτή; Το Iljimae! Αν σας ακούγεται κορεάτικο είναι γιατί είναι κορεάτικο! Είναι απίστευτο πως κόλλησα έτσι. Ποια; Εγώ! Η φανατική των ιαπωνικών σειρών! Που δεν αντέχω να δω μια σειρά με παραπάνω από 12 επισόδεια και με διάρκεια άνω των 45 λεπτών! Ε, λοιπόν σας πληροφορώ ότι αυτή η σειρά έχει 20 επισόδεια διάρκειας πάνω από ώρα το καθένα και δε τη χορταίνω με αποτέλεσμα να βλέπω 3 επισόδεια στη σειρά (έχω δει και 4) και σε λιγότερο από εβδομάδα να μου μένουν μόνο 2 επισόδεια πριν το τέλος. Θα τα έβλεπα και αυτά σήμερα αλλά ήδη έχω δει 3 (16-18) και κρίμα είναι. Αν και με βλέπω να σκάω μέχρι αύριο!

Τι είναι όμως αυτή η σειρά που με έκανε τόσο φανατικιά; Πρόκειται για μια ιστορική σειρά (Ω ναι έχει σπαθιά και τόξα) που μας εξιστορεί την ιστορία του κλέφτη Iljimae (προφέρεται Ιλτζιμέ) ενός θρυλικού ήρωα της Κορέας. Για την ακρίβεια είναι το αντίστοιχο του Ρομπέν των Δασών της Κορέας αν και εγώ πιστεύω πως είναι διασταύρωση Ρομπέν-Ζορό με καλύτερες ικανότητες στις πολεμικές τέχνες. Ας κάνουμε όμως μια μικρή περίληψη.

Ο μικρός Geom ήταν γιος ευγενή και ζούσε μια ζωή χωρίς έγνοιες με την οικογένεια του. Όμως όλα άλλαξαν όταν ο πατέρας του προδώθηκε και σκοτώθηκε από τον πιο πιστό του φίλο, τον ίδιο το Βασιλιά. Προσπαθώντας να ξεφύγει από τους βασιλικούς ασσασίνους ο Geom χάνει τη μνήμη μου και υιοθετείται από έναν φτωχό πρώην κλέφτη. Μεγαλώνοντας και ενώ το όνομα του είναι πλέον Yong, ξαναβρίσκει τη μνήμη του και αναζητά το δολοφόνο του πατέρα του. Για να κρύψει τις πραγματικές του προθέσεις από τους ευγενείς που τον κυνηγάνε, γίνεται ο Iljimae, ένας ηρωικός κλέφτης ο οποίος κλέβει μόνο από διεφθαρμένους αξιωματούχους και δίνει ό,τι κλέβει στο λαό. Όμως αυτοί που τον κυνηγάνε βρίσκονται πάντα ένα βήμα μπροστά...

Λοιπόν αυτή είναι η ιστορία σε γενικές γραμμές. Την περιέγραψα από την πλευρά του πρωταγωνιστή αλλά υπάρχουν αρκετοί χαρακτήρες που εμπλέκονται και οι σχέσεις μεταξύ τους είναι λιγάκι μπερδεμένες. Ένας από τους βασικούς λόγους που με τραβάει σε αυτή τη σειρά είναι και η καταπληκτική ερμηνεία του πρωταγωνιστή Lee JunKi. Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για έναν από τους καλύτερους Ασιάτες ηθοποιούς της εποχής μας. Μπαίνει πάντα στο πετσί του ρόλου που ενσαρκώνει και κερδίζει τις εντυπώσεις με την εκφραστικότητα του. Επίσης είναι κουκλί από τα λίγα... Έχει τόσο όμορφο πρόσωπο αλλά ταυτόχρονα είναι πολύ ανδροπρεπής! Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς γιατί έχει πολλές φαν σε κάθε ηλικιακή ομάδα.

Για του λόγου το αληθές τον είχα αρκετό καιρό σε wallpaper και τον κοίταζα χάσκοντας! Τώρα τον ξαναέβαλα ως Iljimae και δεν έχω σκοπό να το αλλάζω σύντομα! ^^

Ένα ακόμα ατού της σειράς είναι οι υπέροχα χορογραφημένες σκηνές μάχης. Ο Iljimae τα βάζει ταυτόχρονα με πολλούς εχθρούς και μοιάζει να χορεύει ανάμεσα στα σπαθιά τους. Για να το αποδείξω ορίστε ένα εξαιρετικό βίντεο για να δείτε τι εστί Iljimae.

Thriller: A Cruel Picture

Πρόκειται για Σουηδικό(!) revenge movie με κλισέ υπόθεση. Νεαρά που έχει βιαστεί σε παιδική ηλικία από τρελό γέρο έχει μείνει μουγκή και δουλεύει σε μια φάρμα. Κάποια μέρα χάνει το τελευταίο λεωφορείο για το σπίτι της και όταν ένας τύπος προσφέρεται να την πάει δεν το σκέφτεται καθόλου και μπαίνει στο αμάξι.


Η κοπελίτσα φαίνεται πολύ αθώα και αφελής, έτσι δέχεται να πάει και για φαγητό με τον τύπο που μόνο φωτεινή επιγραφή δεν έχει πως είναι κάτι κακό. Τελικά η μικρή είναι ότι πιο ηλίθιο κυκλοφορεί σε Σουηδική έκδοση!!! Τον ακολουθεί και στο σπίτι του! Αυτός της ρίχνει κάτι στο ποτό και στη συνέχεια ακολουθεί την κλασσική τεχνική. Την εθίζει στην ηρωίνη ώστε να την εκβιάζει με τη δόση της.


Την αναγκάζει να γίνει πόρνη και όταν αυτή αρνείται της βγάζει το μάτι! Οι σκηνές που ακολουθούν είναι πολύ σκληρές και συνιστώ fast forward. Το κορίτσι μας όμως αντί να κάψει ότι εγκεφαλικό κύτταρο έχει από την ηρωίνη ετοιμάζει σχέδιο εκδίκησης και μάλιστα πολύ σκληρό.


Έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του τύπου (καλός βλάκας κι αυτός) και την αφήνει να βγει έξω που και που. Της δίνει μάλιστα και κάποια ποσοστά από τις εισπράξεις(ένσημα δεν ξέρω αν της κολλάει αλλά όσοι λένε πως είναι τέλειο να δουλεύεις στη Σουηδία κάτι θα ξέρουν). Η Frigga ξοδεύει τα λεφτά της σε μαθήματα καράτε, σκοποβολής αλλά και οδήγησης. Μετατρέπεται σιγά σιγά σε πολεμική μηχανή γεμάτη μίσος για όσους κατέστρεψαν τη ζωή της(πόσο γλαφυρό ήταν αυτό).


Θα πάρει λοιπόν μια καραμπίνα, θα φορέσει τη μαύρη καμπαρντίνα και το μαύρο eye-patch(πάντα το ταιριάζει χρωματικά με τα ρούχα της) και θα βγει παγανιά.Ένας ένας οι υπεύθυνοι αλλά και όσοι τύχει να προσπαθήσουν να τη σταματήσουν, θα βρίσκουν τραγικό θάνατο.


Ok τίποτα καινούριο, τίποτα διαφορετικό! Το I Spit On Your Grave πολύ πιο εμπνευσμένο. Όμως αυτή η ταινία έχει προσφέρει πολλά περισσότερα στον κινηματογράφο απ' όσα φαίνεται. Από αυτήν εμπνεύστηκε ο Quentin το Kill Bill... Η Frigga θα σου θυμίσει την Elle Driver. Η εκπαίδευση δεν έχει καμία σχέση με τις αντίστοιχες ποιητικές σκηνές του Tarantino(άλλωστε είναι και σε διαφορετικό χρόνο μέσα στις ταινίες) αλλά είναι είναι κοινό στοιχείο. Η σκηνή που η Frigga χάνει το μάτι της(υπάρχει η φήμη ότι ο σκηνοθέτης χρησιμοποίησε αληθινό πτώμα για το κοντινό) θυμίζει πολύ τη σκηνή που ο Budd απειλεί το...μάτι της Νύφης.


Τα εφέ είναι της πλάκας(τα αυτοκίνητα ανατινάζονται πολύ παράξενα, για να μη σχολιάσω τους πυροβολισμούς που αφήνουν μεν λεκέδες στα ρούχα αλλά τρύπες όχι!) και όλα μοιάζουν δικαιολογία για το φτηνό πορνό της ταινίας. Παραδόξως όμως τα τελευταία λεπτά, όπου η εκδίκηση ολοκληρώνεται είναι αρκετά καλά. Έξυπνα κόλπα και μια επική τελική σκηνή θα σώσουν κάπως την κατάσταση!

First they took her speech...then her sight...When they were finished she used what was left of her for her own frightening kind of REVENGE!

Πάντα τέτοια...

Ωραίο παιχνίδι. Και κυρίως ωραία γκολ!!! Αυτός ο Τζόλε δεν θα γεράσει ποτέ. Έκανε τρελό παιχνίδι κι έβαλε και γκολ από αυτά που μόνο εκείνος ξέρει! Αλλά έβαλε και κάποιος άλλος γκολ...


Το αγόρι έκανε πολύ καλό παιχνίδι και μακάρι να μην τον ματιάσω πάλι.Αλλά για ποιον να πρωτοπείς. Όλοι πολύ καλοί. Ειδικά ο Ντουντού... Τι γκολάρα ασύλληπτη έβαλε.


Επίσης πρέπει να έκανε τρελό κρύο. Όλοι με σκούφους, γάντια και τέτοια. Εκτός από το Μιχαλάκη και τον Πάντο! Και καλά Κωνσταντίνου και Τασούλης είναι κάπως γομάρια. Δεν καταλαβαίνουν από κρύο... Αλλά μου μπαίνει αλλαγή ο Μενδρινός με το κοντομάνικο; Δέκα εγκεφαλικά θα έπαθε η μάνα του. Θα κρυώσει κι είναι και μικρό παιδί!


Και τώρα Μπενφίκα; Δεν κάνω προγνωστικά, δεν λέω τίποτα. Το ότι έβαλε γκολ ο Φερνάντο δεν σημαίνει ότι έσπασε η γκαντεμιά μου... Τα υπόλοιπα αποτελέσματα δεν ήταν πολύ ευχάριστα. Ξάνθη(ανακοίνωση σήμερα δεν έχει;), Λάρισα πήραν το Χ και Εργοτέλης, Πανσεραϊκός έχασαν... Κρίμα.

Κέρδισε όμως ο Τάκαρος!!! Άντε πάντα τέτοια(εκτός από την επόμενη αγωνιστική!). Τον Ντούσαν δεν τον είδα αλλά πρώτο ματς δεν θα είχε πολλές διαφορές, όπως κατάλαβα κι απ'το σκορ.

Hunger

Ήθελα πολύ καιρό να δω αυτή την ταινία αλλά τώρα τα κατάφερα. Πολύ σκληρή και δεν την παρακολουθείς καθόλου ευχάριστα. Αυτό δεν το λέω για κακό. Είναι κάποιες ταινίες που σε παρασύρουν, χάνεσαι μέσα τους και δεν καταλαβαίνεις πότε τελείωσαν. Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες που σου είναι δύσκολο να τις παρακολουθήσεις μέχρι τέλους. Όχι όμως γιατί είναι κακές αλλά γιατί είναι υπερβολικά ωμές και έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε την ωραιοποιημένη πλευρά των πραγμάτων(στον κινηματογράφο τουλάχιστον).


Μέλη του IRA θέλουν να αναγνωριστούν ως πολιτικοί κρατούμενοι. Κάθε πράξη αντίστασης από μέρους τους θα αντιμετωπιστεί γρήγορα με βία και ταπείνωση από μέρους των φυλάκων. Και τελικά θα στρέψουν τη βία ενάντια στους ίδιους τους εαυτούς τους καταφεύγοντας στο βασικότερο των ανθρωπίνων συναισθημάτων(όπως τόσο εύστοχα παρατηρείται στην ταινία) τον οίκτο.


Η απεργία πείνας μοιάζει μονόδρομος για τον πρωταγωνιστή. Οι σκηνές που θα ακολουθήσουν είναι παραπάνω από δυσάρεστες. Όχι ότι δεν έχουμε δει χειρότερα αλλά κάποια πράγματα δεν συνηθίζονται... Πριν από αυτές ένας πολύ καλογραμμένος, καλοπαιγμένος και καλοσκηνοθετημένος διάλογος έρχεται να ανεβάσει μια ταινία που μέχρι τότε ήταν απλά καλή. Βέβαια είναι δυσάρεστη. Σου αφήνει ένα σφίξιμο στην καρδιά και έναν κόμπο στο στομάχι αλλά αξίζει! Από τις ταινίες που με δυσκολία ξαναβλέπεις αλλά ούτως ή άλλως θυμάσαι για καιρό.


Ο Steve McQueen στην πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα μας χαρίζει ένα εξαιρετικό δείγμα. Σκηνοθέτης με μέλλον και φοβερή αντίληψη. Τρομερές σκηνές που από τη στιγμή που αρχίζει η απεργία πείνας αποκτούν μια εσάνς ντοκιμαντέρ. Από τη μέση και μετά είναι ένα μικρό διαμάντι.Τα πλάνα του γυμνού, υποσιτισμένου σώματος του Michael Fassbender είναι αριστοτεχνικά.


Michael Fassbender. Ο λόγος που ήθελα να δω την ταινία. Τον θυμόμαστε σαν Stelio στους 300 αλλά δεν ήταν ο ρόλος του εκεί που με έκανε να θέλω τόσο πολύ να τον ξαναδώ. Πρόκειται να παίξει στο Inglourious Basterds και ήθελα να δω περί τίνος πρόκειται. Ε λοιπόν είναι πολύ καλός. Πολλά υποσχόμενος και αυτός αφήνει ελπίδες για μεγάλα πράγματα στο μέλλον.

Πάλι Μπάγεβιτς;

Θα φύγει ο Δώνης από την ΑΕΚ. Θα έρθει ο Κωστένογλου(θα φέρει και τη βοήθεια του Θεού). Ο Δώνης θα πάει στον Αστέρα... Τελικά στην ΑΕΚ θα επιστρέψει ο Μπάγεβιτς. Και ο Κωστένογλου θα πάει στον Αστέρα. Κι ο Δώνης; Άνεργος! Ήταν μια συνηθισμένη μέρα στη Superleague!!!


Τελικά η ΑΕΚ θα γίνει η χειρότερη μου ομάδα. Χειρότερα κι από τον βάζελο. Ατέλειωτη γκρίνια σε συνδυασμό με τον σπαστικότερο προπονητή!!! Ένα πράγμα μόνο μπορεί να γίνει για να ανέβει στα μάτια μου... Makis for President! Όχι ο Μάκης σκέτο αυτός είναι στον Ηρακλή. Ο άλλος Μάκης. Ο -αγαπούλα πέρασα να δω αν κοιμάσαι- Μάκης!


Όχι δεν θα ήταν τέλειο; Μεγαλειώδες... Στην τελική ένας Κούγιας! Τσακώθηκε η χώρα με το cult και δεν το έμαθα;Μπα ακόμη Καρβέλα παίζει στις ειδήσεις. Μακάρι να μην κάτσει πολύ πάντως ο Μπάγεβιτς. Να φύγει ο Τεν Κάτε από τον ΠΑΟ, να τον πάρουν εκεί γιατί αλλιώς δεν την σταματάει την προπονητική! Και θα τον τρώμε καιρό στη μάπα!

Εχθές έπαιζε κι η Εθνική. Ήρθε και το αγόρι στην Ελλάδα! Ε για ποιον άλλο λόγο να έβλεπα φιλικό αγώνα της εθνικής; Να καταγγείλω τον σκηνοθέτη που δεν του έκανε κοντινά στην αλλαγή! Κάτι Γκατούζους και κάτι Τόνιδες ξέρει να τους δείχνει όλη την ώρα! Μια γυναίκα σας χρειάζεται εκεί στο Mega μου φαίνεται!


Έκανε καλό παιχνίδι ο Τζόρβας ή μου φάνηκε; Και μια και είπα Τζόρβα μην ξεχνάτε να ψηφίζετε (όχι δεν μου έδωσαν reality) για τον Man of Superleague! Δεξιά οι ψηφοφορίες, εδώ το σχετικό post. Στο Fernando τις ψήφους, μην ξεχνιόμαστε...

Δεν πειράζει να σαι γκέι!

Λοιπόν την όρεξη που βρήκα να ποστάρω βραδιάτικα την οφείλω κυρίως σε ένα τρομερό βίντεο που είχα ανακαλύψει μερικές εβδομάδες πρίν στο youtube όταν βαριόμουν και έψαχνα fanvids ιαπωνικών σειρών.
Είναι από τα καλύτερα, αστεία και πιο πετυχημένα που έχω δει ποτέ μου. Ναι... είναι fanvid του Hana Kimi aka the gayest & craziest series ever! Είχα κάνει ένα σοβαρό review παλιότερα αλλά τι τα θες. Η σοβαρότητα είναι το μόνο που λείπει σε αυτή τη σειρά. Όσοι δεν την έχουν δει να τσακιστούν να το κάνουν! Βέβαια αν είστε άντρες και δεν αντέχετε την υπερβολική καφρίλα των όμορφων αγοριών που αποτελούν το καστ... αφήστε το! Θα απολαύσετε σίγουρα όμως το παρακάτω βίντεο με το ταιριαστό τραγούδι των Tomboy- Ok 2B gay. Ύμνος!!!



ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Σε όσους το έδειξα κόλλησαν και δε θα φταίω μετά αν τριγυρνάτε με ένα ροζ βρακί στο κεφάλι (αλά Nakatsu) τραγουδώντας το τραγούδι!

When the music's over...

Μουσικούλα σήμερα:



Από τα αγαπημένα μου κομμάτια!




Το μεγαλύτερο μου μουσικό κόλλημα! Θυμάμαι εποχές που άκουγα αποκλειστικά Doors!




Και με τον κύριο έχω κολλήσει τον τελευταίο μήνα. Να δούμε για πόσο!

ΟΣΠΦ-ΠΑΟΚ: 2-0

Πάει κι αυτό. Δύσκολο ματς αλλά το πήραμε. Χάρη στον Πάτσα και τον Τζόλε. Σταθερές αξίες και οι δύο και μην ξανακούσω κακιά κουβέντα για τον Πάτσα... Είναι πολύ αξιόπιστος παίκτης, απλά του λείπουν τα παιχνίδια και ίσως η αυτοπεποίθηση.


Και αυτή τη φορά παίξαμε και καλά! Έτσι δεν μπορούν να παίζουν σε όλα τα παιχνίδια; Μπορούν να προσπαθήσουν να μιμηθούν την εμφάνιση σε κάποιο εκτός έδρας αγώνα. Ε; Δεν είναι καλή ιδέα; Λέω εγώ τώρα.


Ο Ντιόγο τελικά είναι τρομερός παίκτης. Πως γίνεται να είναι σε όλες τις φάσεις και σε όλες τις μεριές του γηπέδου δεν το καταλαβαίνω... Λέτε να έχει καμιά σχέση με τον Hiro;


Και μια είμαι στις καλές μου ας αφιερώσω κι ένα βιντεάκι στον Garcia... Ίσως πρέπει να σκεφτεί το άθλημα για όταν εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο. Εξάλλου ποτέ δεν είναι αργά αν κρίνουμε από τον Stallone!



Από μία ακόμη ισοπαλία προστέθηκε σε ΠΑΟ και ΑΕΚ. Δεν χάρηκα τόσο για τους βαθμούς που έχασαν, (άλλωστε δεν με ενδιαφέρει πια η ΑΕΚ και ο ΠΑΟ, αλλά η Ξάνθη και ο ΠΑΟΚ) όσο για τον βαθμό που κέρδισαν Λάρισα και Σέρρες! Ελπίζω τα Πάνσερς(!) να μείνουν στη Superleague.


Πόσος καιρός είχε περάσει από την τελευταία ανακοίνωση της Ξάνθης; Στη σημερινή ανακοίνωση αναλύεται ο όρος: ευαισθησία διαιτητού!!! Συγκεκριμένα μας αναλύει φάση φάση τι έδωσε και τι δεν έδωσε ο...ευαίσθητος διαιτητής Σταυρίδης. "ΔΥΟ ΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΔΕΝ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΤΗΣ ΥΦΗΛΙΟΥ" Εγώ θα αναρωτηθώ τι θέλει να πει ο ποιητής και θα σας στείλω εδώ για να απολαύσετε το πλήρες κείμενο περί ευαισθησίας!

His Girl Friday...

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να σταματήσεις την πρώην σου που παντρεύεται και που ακόμη θέλεις; Να σκάσεις στο γάμο με μηχανή, να περιμένεις μέχρι να ακούσεις το κλασσικό "όποιος έχει αντίρρηση με αυτό το γάμο να μιλήσει τώρα ή να σιωπήσει για πάντα", να φωνάξεις εκείνη την ώρα το όνομα της και να την πάρεις να φύγετε. Μπορείς όμως και να την πείσεις να κάνει το ρεπορτάζ της ζωής της σχεδόν 24 ώρες πριν τον γάμο απλά για να την καθυστερήσεις μέχρι να σκεφτείς τι θα κάνεις!


Όταν λοιπόν το ρεπορτάζ είναι συνέντευξη σε έναν ψυχικά διαταραγμένο άτομο το οποίο έχει καταδικαστεί σε θάνατο διχάζοντας την κοινή γνώμη και όλα στο τέλος πάνε στραβά(αυτός το σκάει δημιουργώντας χάος) ξέρεις πως έκανες το σωστό και η καλή σου δεν πρόκειται να παντρευτεί τις επόμενες τουλάχιστον ώρες! Αυτό είναι το ευφυές His Girl Friday.


It all happened in the "dark ages" of the newspaper game.when to a reporter "getting that story" justified anything short of murder. Incidentally, you will see in this picture no resemblance to the men and women of the press of today. Ready? Well, once upon a time...


Μία διαδικαστική συνέντευξη που εξελίχθηκε στην μεγαλύτερη ιστορία της εφημερίδας. Ένα σχέδιο για την καθυστέρηση ενός γάμου που θα καταλήξει σε μια απίθανη περιπέτεια. Ο συνδυασμός μια γυναίκα, δύο άντρες συν ένα μάτσο δημοσιογράφους μόνο μπλεξίματα μπορεί να φέρει. Ξεκαρδιστικά μπλεξίματα και μια υπέροχη ταινία!


Οι διάλογοι είναι καταιγιστικοί. Σε εξωφρενικούς ρυθμούς κάνουν την ταινία να κυλάει πολύ ευχάριστα. Ειρωνική διάθεση απέναντι στη δημοσιογραφία που όμως εκφράζεται με πολύ έξυπνο χιούμορ! Το καλύτερό μου... Ο Walter είναι εκνευριστικός, αστείος, γοητευτικός, τα πάντα! Η Hildy είναι υπέροχα ειρωνική, σαρωτική, πάντα σε ετοιμότητα.Και φυσικά πανέμορφη. Είναι το τέλειο ζευγάρι κι όμως έπαψαν εδώ και καιρό να είναι μαζί. Εκείνη ξαναπαντρεύεται, εκείνος δεν μπορεί να πιστέψει πως θέλει να εγκαταλείψει τη δημοσιογραφία. Είναι όμως και τυχερός. Το ότι όλα πήγαν στραβά οδήγησαν στο να ξαναβρεθούν μαζί, να θυμηθούν το παρελθόν, να νιώσουν ξανά την ένταση του να ξετρυπώνουν μια αποκλειστικότητα.


Απίστευτα καλογραμμένοι χαρακτήρες και σενάριο, η σκηνοθεσία του Howard Hawks φοβερή και φυσικά τρομερές ερμηνείες. Η Rosalind Russell θεά αλλά ο Cary Grant κλέβει χαλαρά την παράσταση. One man show είναι αυτή η ταινία και ο Cary Grant απλά ισοπεδωτικός!