Η Νύχτα έπεσε στην Παραλιακή (40)

Και μετά από λίγο καιρό να και το 40!
-------------------------------------------

Η Αρσινόη είπε τελικά στον Πη να μπει υπό τη δούλεψη της για να τον χρησιμοποιήσει. Εκείνος χάρηκε πολύ. Ήταν μάλλον το dream job του ή κάτι τέτοιο.
«Άκου τη θέλω να κάνεις… Ποια είναι η σχέση σου με τη σερβιτόρα τη Ζωή;» τον ρώτησε.
Ο Πης πήγε να κάνει την πάπια.
«Δεν ξέρω γιατί μου μιλάς!» είπε αδιάφορα.
«Έλα τώρα Τομοχίσα! Αφού έκανα και έρευνα και προέκυψε ότι μένει στην πολυκατοικία σου. Και ότι σου καθαρίζει… Σίγουρα σου κάνει μόνο αυτό;»
«… Τι ξέρεις;»
«Εσύ θα μου πεις.»
Τελικά της τα ξέρασε όλα. Η Αρσινόη άκουσε προσεκτικά και μετά τον ορμήνεψε να την παρακολουθεί στενά για τυχόν ύποπτες κινήσεις. Ο Πης συμφώνησε. Θα έκανε τα πάντα για να αποδείξει την αξία του.
«Εντάξει! Πες το κι έγινε!»
Καθώς απομακρύνονταν, η Στελίνα, που κάθονταν πιο πέρα, πλησίασε την εκτελέστρια της. Εκείνη της έκανε μια θριαμβευτική χειρονομία. Χαμογέλασε. Μπορεί να πλησίαζαν κοντά στους Β6 κάθε μέρα που περνούσε.
«Τώρα έχω ραντεβού με τον Μήτσο το Μαστούρα. Εσύ τι θα κάνεις;» ρώτησε η Στελίνα. Το κέντρο ήταν κλειστό εκείνο τον καιρό και έκανε ετοιμασίες για την καλοκαιρινή σεζόν. Οπότε είχαν και οι δύο τους ελεύθερο χρόνο στα χέρια τους.
«Εμ… Θα βγω ραντεβού.» είπε η Αρσινόη κοιτάζοντας το ταβάνι.
«Με τον εκτελεστή του Χελώνα;» ρώτησε το αφεντικό της.
«… Είναι μεγάλη ιστορία αλλά… προσωρινά είμαι σε διάσταση… Εεεε… Μη ρωτάς τίποτα άλλο αφεντικό! Κωλύομαι!» είπε η Αρσινόη και την έκανε με ελαφρά.
Η Στελίνα ένιωσε προδομένη. Η συμμαχία της με το Χελώνα οφείλονταν στο ότι είχε τραβήξει τα πάνδεινα από την Αρσινόη και τον Κόκι. Και τώρα ήταν σε διάσταση; Και η Αρσινόη βρήκε άλλον; Ποιον;
Δεν είχε χρόνο όμως να κάτσει να το φιλοσοφήσει. Οι δουλειές έπρεπε να γίνουν. Και γρήγορα.
Η Αρσινόη βγήκε για πρώτη φορά μετά από χρόνια ραντεβού με το Τζιν. Σε μια σπάνια χειρονομία, δέχτηκε να της δέσει τα μάτια για να την πάει σε ένα μέρος-έκπληξη.
«Τι θυσίες κάνω!» σκέφτονταν.
Όταν επιτέλους άνοιξε τα μάτια της βρίσκονταν σε ένα πλάτωμα ψηλά στο βουνό απ’ όπου μπορούσες να δεις καθαρά τα αστέρια. Έμεινε λίγο να τα κοιτάζει εκστατική. Από μικρή λάτρευε τα αστέρια και το σύμπαν και τις μαύρες τρύπες κτλ.
«Πώς σου φαίνεται;» τη ρώτησε ο Τζιν καθώς πλησίασε από πίσω.
«Σαν τον παλιό καλό καιρό. Ξέρεις… Χαίρομαι που θυμάσαι τι μου αρέσει.»
«Αλίμονο!» της είπε καθώς την αγκάλιασε από πίσω.
Η Αρσινόη κανονικά θα του έριχνε κλωτσιά ή μπουνιά αλλά αντί αυτού έμεινε ακίνητη.
«Σε λίγο καιρό θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους Β6… Μου κάνει καλό που ηρεμώ τώρα…» μουρμούρισε.
Ύστερα πήγαν και έκατσαν στην άκρη του πλατώματος και έβρισκαν τους αστερισμούς. Η Αρσινόη πραγματικά είχε ηρεμήσει. Είχε ήδη τρελό άγχος με όσα γίνονταν γύρω της. Τουλάχιστον ο Τζιν πάντα μα πάντα την ηρεμούσε… Ξαφνικά γύρισε και του έσκασε ένα φιλί στο μάγουλο. Ο Τζιν ήταν πλέον σίγουρος ότι το είχε το παιχνίδι.
Την ίδια ώρα που ο Τζιν και η Αρσινόη μετρούσαν αστέρια… Κάπου βαθιά κάτω από τη γη, στο μυστικό κρησφύγετο των Β6, ο Σακαμότος κάθονταν μόνος του στο δωμάτιο συνεδρίων. Μπροστά του ήταν ένας χάρτης της παραλιακής με όλα τα κέντρα. Πλησίασε και τον κοίταξε. Πάνω του ήταν σημειωμένα με κόκκινο μαρκαδόρο τα ΙΒ και SM Νεράιδα. Άρχισε να γελά σατανικά.
«Δε μένει πολύς καιρός από το να μπει το τελικό σχέδιο σε εφαρμογή!» μονολόγησε. «Σύντομα, πολύ σύντομα οι δύο συμμορίες θα καταρρεύσουν! Και τότε επιτέλους! Τα δύο μεγαλύτερα κέντρα στην παραλιακή θα έρθουν στα χέρια μου! Και τότε ΕΓΩ! Ο Μασαγιούκης Σακαμότος θα γίνω η πρώτη φίρμα στον κόσμο της νύχτας! ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ»
Το σατανικό του γέλιο αντήχησε στους άδειους διαδρόμους του χαώδους λαβυρίνθου που ήταν το κρησφύγετο των Β6. Κανείς δεν τον άκουσε. Γιατί κανείς δεν ήξερε τις αληθινές του προθέσεις.