Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008

Και ντύθηκαν αυτοί καλά...


Χε!Χε! Κάτι πέτυχα στις προβλέψεις...

Η αλήθεια είναι ότι κάτι έπρεπε να δώσουν στην Cate Blanchett. Δηλαδή τι άλλο πρέπει να κάνει η γυναίκα;
Και τώρα ας έρθω στο βασικό λόγο για τον οποίο βλέπω τα Όσκαρ: τα φορέματα! Γενικά ποιος φόρεσε τι κ.λ.π. κουτσομπολίστικα.
Ας ξεκινήσω με τους άντρες που οι περισσότεροι ήταν ντυμένοι James Bond(την ευκολότερη δουλειά έχουν, εγώ το λέω).Καλύτερος κατά τη γνώμη μου ήταν ο Javier Bardem!


Ο George Clooney όπως πάντα παραδίδει μαθήματα στυλ...



Θα τελειώσω με τον Johnny Depp ο οποίος σίγουρα δεν ξέρει πως να ντυθεί για την περίσταση... Κάθε χρόνο μια βλακεία διαλέγει να βάλει. Αφού δεν σου πάει βρε αγόρι μου τι το παιδεύεις; Γραβατούλα πιο πολύ του πάει και με το στυλ Reservoir Dogs θα ήταν κούκλος... Επίσης να κάνουμε κάτι και με το μαλλάκι;Εχτές έβλεπα(για άλλη μια φορά)το Blow και πραγματικά αυτό το μήκος μαλλιού είναι τέλειο...
Τον Johnny συνόδευε η Vanessa Paradis με ένα εξαιρετικό φόρεμα. Πολύ μου άρεσε!


Η Cate Blanchett ήταν απλά υπέροχη.Το φόρεμα της πήγαινε άψογα αν και έχω την υποψία πως ότι και να βάλει θεά θα είναι...


Από την άλλη η μεγάλη νικήτρια Marion Cotillard ντύθηκε γοργόνα.Κι απορώ πως ένα τόσο άθλιο φόρεμα μπορεί να φαίνεται τόσο ωραίο;Πραγματικά ήταν άψογη και πολύ γλυκιά!


Η Penélope Cruz αν δεν φορέσει κάτι με φτερά θα σκάσει!Παραδόξως κι αυτό μου άρεσε!Πολύ ωραίο μαλλί επίσης...


Το κόκκινο φορέθηκε πολύ!


Άλλες φορές σου έκοβε την ανάσα...


...και άλλες σου θύμιζε κουρτίνα!

Επίσης πρέπει να είναι η πρώτη φορά που η Nicole Kidman φόρεσε κάτι αποτυχημένο.

Απλά τραγικό(και κάπως αλλόκοτο)...

Για την μακράν χειρότερη επιλογή δεν έχω καν λόγια...


Το ίδιο ισχύει και για την καλύτερη!Η Helen Mirren είναι ότι πιο κομψό πάτησε το κόκκινο χαλί την Κυριακή...

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008

Προγνωστικά(αυτή τη φορά για τα Όσκαρ)...

Την τελευταία φορά που είχα κάνει προγνωστικά είχα πει πως αν το derby με τον ΠΑΟ για το πρωτάθλημα έρθει ισοπαλία θα νικήσουμε την ΑΕΚ και θα πάρουμε την κούπα...Μετά τα τελευταία αποτελέσματα βλέπω πως δεν κάνω για μέντιουμ...Επίσης είχα πει ότι θα έβαζε γκολ ο Πάντος!
Παρ' όλα αυτά σήμερα θα τολμήσω να κάνω κι άλλα προγνωστικά.Αυτή τη φορά για τα Όσκαρ! Όχι γιατί το κατέχω περισσότερο από τη μπάλα αλλά σε Όσκαρ, Eurovision και μεγάλες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις ΠΑΝΤΑ κάνω πρόβλεψη...Το κουλό είναι ότι μόνο στη Eurovision το έχω πετύχει πάνω από μία φορά!

Λοιπόν:
Ξεκινάω από Β αντρικό και γυναικείο όπου δεν είμαι πολύ σίγουρη αλλά θα ρισκάρω!
Β' Αντρικό: Tom Wilkinson για το Michael Clayton
Β' Γυναικείο: Σκέψου η Cate Blanchett(για το I' not there) να πάρει και πρώτο και δεύτερο γυναικείο!Εγώ πιστεύω πως αυτή θα το πάρει αλλά δίνω και πολλές(αλλά πάρα πολλές) πιθανότητες στην Tilda Swinton πάλι για το Michael Clayton.


Καλύτερη κινουμένων σχεδίων:
Δαγκωτό στο Persepolis αλλά μετά θυμήθηκα ότι μιλάμε για Hollywood όπου το Persepolis μπορεί να το ανταγωνιστεί(και μάλιστα με αξιώσεις) ένας ποντικός(Ratatouille)!


Διασκευασμένο σενάριο:
Κονταροχτυπιούνται τρία...Μαντεύω το There Will Be Blood του Paul Thomas Anderson


Πρωτότυπου σεναρίου:
Juno... Έκανε την έκπληξη ας πάρει και κάτι!


Και ας έρθουμε στα...σοβαρά!
Σκηνοθεσίας:
Οτιδήποτε άλλο θα είναι παράλογο...Απλά!Ethan και Joel Coen για το No Country for Old Men.

Α' Γυναικείο:
Cate Blanchett.Για πολλούς λόγους!Στην τελική της το χρωστάνε!Αν και η Marion Cotillard βρίσκεται με το ένα χέρι στο αγαλματάκι για την πραγματικά εξαιρετική ερμηνεία της στο La Mome εγώ περιμένω στο τέλος να το δώσουν στην Cate!


Α' Αντρικό:
Δύσκολα τα πράγματα! Μια φορά είναι ο Johnny Depp(Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street) υποψήφιος με σοβαρές πιθανότητες και βρίσκει απέναντί του τον Daniel Day-Lewis (There Will Be Blood)... Η καρδιά μου μου λέει Johnny αλλά η αναμφισβήτητα τεράστια καλλιτεχνική υπόσταση και η τέλεια(το λιγότερο) ερμηνεία του Daniel με κάνουν να κλίνω προς τον δεύτερο!


Καλύτερη ταινία:
Μπέρδεμα η υπόθεση!There Will Be Blood ή No Country for Old Men? Εγώ θα το έδινα στο Juno για να μην μπερδεύομαι!Μάλλον θα ψηφίσω το No Country for Old Men. Πατάω αμέσως "Δημοσίευση Ανάρτησης" πριν αλλάξω γνώμη!

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2008

RIP Lizard King...


Εχτές πήγαμε Μέγαρο κι επειδή είμαι ακόμη κουλτουροχτυπημένη λέω να postάρω δυο videaκια του καλύτερου(για μένα ε,μη φάω κράξιμο!) συγκροτήματος που περπάτησε στη γη...


Έχω περάσει ατέλειωτα βράδια με τη μουσική τους και είναι το μόνο συγκρότημα που ακούω φανατικά από τα 14...Γενικά κατά καιρούς κολλάω με δυο τρία συγκεκριμένα συγκροτήματα, ξεσκίζω τους δίσκους και μετά τα ψιλοβαριέμαι....Αλλά κάποια πράγματα παραμένουν κλασσικά!

Οι Doors έχουν σημαδέψει τη ζωή μου καθώς με συντροφεύουν σε καλές και κακές στιγμές.Η μουσική τους είναι απλά υπέροχη,τα τραγούδια εύκολα σου δημιουργούν εικόνες και σε ταξιδεύουν... Από τα καλύτερα πλήκτρα που έχουμε ακούσει... Ο Ray Manzarek είναι πραγματικά τεράστιο ταλέντο καθώς με τα εξαιρετικά πλήκτρα καλύπτει με το παραπάνω το κενό του μπάσου!



Για τον Jim Morrison ότι και να πω θα είναι λίγο... Τον θαυμάζω τρελά και είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους θα ήθελα να ζούσα εκείνη την εποχή...

Από τα πιο αισιόδοξα τραγούδια ever:



Time to live
Time to lie
Time to laugh
Time to die

Take it easy, baby
Take it as it comes
Don't move too fast if you want your love to last
You've been movin' much too fast

Time to walk
Time to run
Time to aim your arrows
At the sun

Take it easy, baby
Take it as it comes
Don't move too fast if you want your love to last
You've been movin' much too fast

Go real slow
You like it more and more
Take it as it comes
Specialize in havin' fun


Απλά κλασσικό... Το τραγούδι αυτό πραγματικά μόνο ο Morrison μπορεί να το πει...Κάθε φορά διαφορετική,κάθε φορά μια καινούρια εμπειρία...



This is the end, beautiful friend
This is the end, my only friend
The end of our elaborate plans
The end of everything that stands
The end

No safety or surprise
The end
I'll never look into your eyes again

Can you picture what will be
So limitless and free
Desperately in need of some stranger's hand
In a desperate land

Lost in a Roman wilderness of pain
And all the children are insane
All the children are insane
Waiting for the summer rain
There's danger on the edge of town
Ride the King's highway
Weird scenes inside the gold mine
Ride the highway West, baby

Ride the snake
Ride the snake
To the lake
To the lake

The ancient lake, baby
The snake is long
Seven miles
Ride the snake

He's old
And his skin is cold
The West is the best
The West is the best
Get here and we'll do the rest

The blue bus is calling us
The blue bus is calling us
Driver, where are you taking us?

The killer awoke before dawn
He put his boots on
He took a face from the ancient gallery
And he walked on down the hall

He went into the room where his sister lived
And then he paid a visit to his brother
And then he walked on down the hall
And he came to a door
And he looked inside
Father
Yes son?
I want to kill you
Mother, I want to. . .

C'mon baby, take a chance with us
C'mon baby, take a chance with us
C'mon baby, take a chance with us
And meet me at the back of the blue bus

This is the end, beautiful friend
This is the end, my only friend
The end

It hurts to set you free
But you'll never follow me

The end of laughter and soft lies
The end of nights we tried to die

This is the end

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008

Γίναμε όλοι κριτικοί...


Αυτή την εβδομάδα έχει αρκετά καλές επιλογές... Οσκαρικές ταινίες, ότι πρέπει για να σχηματίσουμε γνώμη και άποψη για να συζητάμε όσο βλέπουμε την τελετή για να μην μας πάρει ο ύπνος(ανάθεμα και αν τα έχω δει μία φορά από την αρχή ως το τέλος)...

Into the Wild(Sean Penn): Αξίζει... Καλοσκηνοθετημένη road movie, με αξιοσημείωτες ερμηνείες. Υποψήφια για μοντάζ και Β' αντρικό ρόλο.

Redacted(Brian De Palma): Καλούτσικη πολεμική ταινία.Σίγουρα ο Brian De Palma μας έχει συνηθίσει σε καλύτερες ταινίες...

Untraceable(Gregory Hoblit): Προσωπικά τέτοιες ταινίες μου αρέσουν και μάλιστα πολύ. Ποτέ όμως στο σινεμά... Τις νοικιάζεις σε DVD, κλείνεις τα φώτα, αράζεις στον καναπέ και ψάχνεις ποιος και γιατί είναι ο δολοφόνος.

The Eye(Xavier Palud,David Moreau): Άλλο ένα Ασιατικό θρίλερ που γίνεται ριμέικ. Γιατί να μη δούμε το κανονικό;

There Will Be Blood(Paul Thomas Anderson): Για να εξηγούμαστε είναι μεγάλο σε διάρκεια και αργόσυρτο...Υπέροχα αργόσυρτο πάντως. Μου άρεσε πολύ, μέχρι που με συγκίνησε σε κάποια σημεία. Χωρίς πολλά λόγια οι χαρακτήρες σκιαγραφούνται εξαιρετικά και σε βάθος. Με συνεπήρε σε αρκετές φάσεις και δεν είναι καθόλου από τις ταινίες εκείνες που χαίρομαι να βλέπω.Είναι υποψήφια για 8 Όσκαρ πανάξια. Το μόνο αρνητικό ήταν η μεγαλειώδης ερμηνεία του Daniel Day-Lewis που το κόβω να στερεί το Όσκαρ από τον Johnny Depp. Πραγματικά υπέροχος. Δεν μιλάμε για μια καλή ερμηνεία...Από τέτοιες έχουμε με το τσουβάλι.Μιλάμε για ερμηνεία που σε καθηλώνει, που σε γοητεύει... Απλά δεν χάνεται αυτή η ταινία!

Επίσης βγαίνει: A Cock and Bull Story(Michael Winterbottom)

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

Jpop DJ a2a Part1

Βαριέμαι να κάνω ένα ποστ της προκοπής και γι αυτό σκέφτηκα να το παίξω DJ. Βασικά εδώ θα σας παρουσιάσω μερικά από τα ιαπωνικά τραγούδια που ακούω τον τελευταίο καιρό. Καλό άκουσμα!!!

The brilliant green - Ash Like Snow


Shonannokaze - Ogon Soul


Koda Kumi - Amai Wana


DongBangShinKi - Purple Line


Anna Tsuchiya - Cocoon


Έχω αρκετά μεγάλη ποικιλία στα ακούσματα μου (ακούω γύρω στους 60 καλλιτέχνες!)και θα ήθελα να τα μοιραστώ μεταξύ σας αγαπητοί μου αναγνώστες!

Ο.Σ.Φ.Π. - Chelsea: 0-0


Ουφ...πάει κι αυτό!Στο τέλος παραλίγο να το πάθω το εγκεφαλικό ή το έμφραγμα...όχι εκείνο που σου μουδιάζει η αριστερή σου πλευρά...το άλλο!


Πάντως καλή μπαλίτσα παίξαμε...Από τη μέση και πίσω!Θα μου πεις με την Chelsea έπαιζες τι ήθελες να κάνουνε? Να βάλει κανένα γκολ ο Kovacevic ήθελα που από το Σάββατο έστησε αντίσκηνο στη μικρή περιοχή κι όλο off-side βγαίνει! Αχ και να έμπαινε εκείνο του Τοροσίδη!!

Ο Αντώνης μπορεί να άλλαξε τον στυλίστα του(και να προσέλαβε τη γιαγιά του,βλ.πουλοβεράκι στη συνέντευξη τύπου) αλλά ευτυχώς δεν άλλαξε την εσωγηπεδική του εμφάνιση(υπάρχει ή λέξη;αν δεν υπάρχει την κατοχυρώνω)...

Ο Ο.Σ.Φ.Π. στάθηκε άξια απέναντι στην Chelsea και αυτό από μόνο του είναι μεγάλο κατόρθωμα!Και όχι γιατί είμαστε κατώτερη ομάδα αλλά γιατί με αυτά που κάνανε τις τελευταίες εβδομάδες δεν το είχαν σε πολύ να φάνε καμιά τριάρα μπαλάκια!
Βέβαια τώρα τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα αλλά πιστεύω ότι κι εκεί θα κοιτάξουμε στα μάτια τον Ντρογμπά και τους φίλους του(πόσο κλισέ!).

Έχω και μερικές απορίες.Όποιος δύναται ας απαντήσει:

1)Γιατί ο Τζόλε φοράει πορτοκαλί παπούτσια(Αν τα έχει για γούρι,ας τα αλλάξει);


2)Ο Nunez τελικά ξέρει μπάλα;


3)Τον Belluschi γιατί τον βάζουμε αφού δεν είναι έτοιμος ακόμη;



4)Γιατί δεν παίζουμε έτσι και στο πρωτάθλημα;

Αν και για το τελευταίο νομίζω ξέρω την απάντηση...

Ή δεν βάζουν γκολ γιατί όσοι έχουν καρτοκινητό Ολυμπιακός κερδίζουν 1 ευρώ με κάθε γκολ και δεν τους συμφέρει...
Ή ήταν υποχθόνιο σχέδιο του Sir Takis ώστε να μπερδέψει τους κατασκόπους της Chelsea και να μην ξέρουν τι μεγαθήριο θ' αντιμετωπίσουν...

Υ.Γ.: Ο Abramovich πάντως(Τάσος Πάντος οε οε οε-ωραίο παιχνίδι έκανε σήμερα-) πρέπει να ένιωσε σαν το σπίτι του με τόσο κρύο...

Υ.Γ.2: [UPDATE-σήμερα το μεσημέρι έκανα την ανακάλυψη-]
Ο star defender Τάσσος Πάντος έκανε παιχνιδάρα(όπως όλοι μας οι αμυντικοί άλλωστε). Έτσι πολλοί άνθρωποι, απ' όλο τον κόσμο είπαν ή έγραψαν κάτι γι' αυτόν...
Βέβαια κάποιοι τα μπέρδεψαν λίγο...


Chelsea's Michael Essien (R) fights for the ball with Olympiakos' Tasos Pantos

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008

ΧΙΟΝΙΖΕΙ!!!!


Η Annie_Hall ήρθε σπίτι μου με σκοπό να κάνουμε εργασία αλλά...

ΧΙΟΝΙΣΕ

Στον Πειραιά!!! Τελικά αποκλείστηκε κι εργασία μπορεί να μη κάναμε αλλά...

ΧΙΟΝΙΣΕ
Κι ενώ η ώρα περνούσε,περάσαμε απο την ελαφριά χιονόπτωση στη σφοδρή χιονοθύελλα(για να είμαστε και στο κλίμα των δελτίων).Περίπου στις 4:30 κοιτάω έξω και...

ΧΙΟΝΙΖΕ

Ε δεν ήταν καιρός για μέσα!Κoιτάζω διστακτικά την Annie_Hall και λέω:"Πάμε βόλτα?".Και λέει "Ναι" το νούμερο!Ντυνόμαστε και βγαίνουμε έξω.Παραδόξως δεν υπήρχε ψυχή.





Η ώρα-ντοκουμέντο.Το κάναμε στ'αλήθεια!
Ακριβώς πριν βγάλουμε τη φωτό πέρασε ένα κύριος με τζιπ και μας ρώτησε αν ήμαστε μουρλά.Και μεις απαντήσαμε

ΕΧΕΙ ΧΙΟΝΙΑ
Κοιτάξτε πόσο απαλό και αφράτο φαίνεται...

...και είναι!!

Πολύ καλλιτεχνικό αλλά πόσο γελοίος πρέπει να είναι κάποιος για να αφήσει το ποδήλατό του έξω με τέτοιο καιρό?


___________________________________________________________________

Αφού παγώσαμε,δε νιώθαμε τα χέρια μας και τα πόδια μας,σκεφτήκαμε οτι μάλλον έπρεπε να γυρίσουμε.Μπαίνοντας στο σπίτι ακούσαμε ένα θόρυβο στο μπαλκόνι,και δεδομένου οτι η nelly κοιμόνταν,σκεφτήκαμε ότι κάποιος μας έκανε ντου!!Οπλιστήκαμε με θάρρος κι ένα μαχαίρι και βγήκαμε περπατώντας σιγα σαν τις γάτες.
Είδαμε τον εισβολέα να μας κοιτάει απειλητικά και ειρωνικά ταυτόχρονα!

-Τι θες εδώ ρε?!


Συνέχισε να μας κοιτάει με το παγωμένο του βλέμμα...

-Ασταδιάλα ρε!


Υ.Γ.
Εμείς τον φτιάξαμε!!!
ΣΥΝΤΑΓΗ:
6 κόκκοι μαύρου πιπεριού
1/4 της καρυδόψιχας(όχι περισσότερο,όχι λιγότερο)
1 κομμάτι απο ξύλο κανέλας
2 καλαμάκια,κομμένα στα 2/3
1 μικρό πλαστικό ποτηράκι,ζωγραφισμένο και με φιόγκο(εξαρτάται πόσο γκέι θέλετε να τον κάνετε)
1 κορδέλα
1 γόπα απο τσιγάρο (όχι το ψάρι)

Για το σφάξιμο,μαχαίρι και tabasco.




Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2008

Μπράβο ρε Μα-Γκα λι-νάτσες τους έκανες

Τον τελευταίο καιρό υποφέρω απο την εξής πάθηση και,όπως το παθαίνω πάντα με τους αγώνες που προβάλλονται τέτοια ώρα,παραλίγο να με πάρει ο ύπνος...Το μόνο που με κρατούσε ξύπνια ήταν οι ΑΠΟΚΡΟΥΣΕΙΣ-ύμνος στην τέχνη της τερματοφύλαξης ,του σούπερ Μάριο Γκαλίνοβιτς(1)



Ρέιντζερς+ΠΑΟ=0-0=0

Το σημερινό ποστ είναι αφιερωμένο,κατά ένα μέρος στην εξαιρετική εμφάνιση του (αναπληρωματικού) τερματοφύλακα του ΠΑΟ,Μάριο Γκαλίνοβιτς(2).Σε έναν αγώνα που έπρεπε να χάσουμε,μίλησε η περήφανη ψυχή του Κροατικου Θωρηκτού(ναι,είναι ένα ακόμα απο τα θωρηκτά που κυνηγάνε τον Φερέρ)!Έπιανε τα άπιαστα,μάζευε τα ασυμμάζευτα,σιδέρωνε τα ασιδέρωτα.Έπιανε απο μπάλα ποδοσφαίρου μέχρι μπαλάκι του πινγκ-πονγκ.Το επιβλητικό δίμετρο κορμί του μπλόκαρε την παραμικρή επιθετική προσπάθεια των επιθετικών της Rangers.
...Το παράκανα νομίζω,θα με προσλάβουν στην Πράσινη έτσι όπως το πάω.



Σε γενικές γραμμές χτες δε του 'μπαινε τίποτα (στο τέρμα).
Τις περισσότερες φορές βέβαια δεν έκανε αποκρούσεις με τα χέρια ο Μάριο Γκαλίνοβιτς(3),άρα ας δέχτουμε ότι είχε καλή τοποθέτηση στις φάσεις και απέκρουε με άλλα μέλη του σώματος...
Τον Νόβο της Ρέιντζερς θα τον καλέσουμε σε κανένα πιο φυσιολογικό αγώνα του ΠΑΟ να σκοράρει ο άνθρωπος,τι γκαντεμιά κι αυτός.Οποιοδήποτε αγώνα εκτός απο τον επόμενο με την Ρέιντζερς δηλαδή.Ελπίζω και σ'αυτόν τον αγώνα να μείνουμε πιστοί στο λιτό,απέριττο,ένδοξο 1-0.

Ο ΠΑΟ είναι ακόμα στην κορυφή του πρωταθλήματος (...με λιγότερο αγώνα του αλλουνού)αλλά δε μας φτάνει αυτο.Φέρνουμε ενισχύσεις,το μεγάλο αστέρι του Κόπα Άφρικα,το πουλέν του ίδιου του Φέργκιουσον...

Έρχεται ο Αν(γκολ)έζος Μανούτσοoooo Ματέους Αλμπέρτο Κοντρέιρας Γκονσάλβες!!

Καλώς ήρθες ρε great player!

Βέβαια τόσο λίγο που θα μείνει Ελλάδα ούτε μια Ακρόπολη δε θα προλάβει να δει,ούτε καν τις μισές καφετέρειες της Γλυφάδας.Επίσης έρχεται λάθος εποχή,δανεικό για το καλοκαίρι έπρεπε να τον φέρουμε να χαρεί και τα νησιά.

Και λίγο κους κους:

Βγάλανε φωτό οι παπαράτσι τον Guti της ΡΕΑΛ που φιλιόντανε μ'έναν άντρα.
http://www.sport24.gr/html/ent/824/ent.219824.asp


Βλέποντας κι άλλη μια φωτογραφία του παίκτη...Μπορώ να πω με σιγουριά πως κάποιος δεν έπεσε στη χύτρα με το straight όταν ήταν μικρός...


Επηρεασμένη απο το προηγούμενο ποστ της Annie_Hall που επεσήμανε ομοιότητες ανάμεσα σε συγκεκριμένους ποδοσφαιρανθρώπους της Ελλάδας και του εξωτερικού,ποστάρω κι εγώ...


Ρομάν / Λουκάς

Δείτε το επιχειρηματικό δαιμόνιο στο βλέμμα του Λουκά,καρμπόν με το διαπεραστικό βλέμμα του Ρομάν.Βρε λέτε ο Λουκάς να σκέφτεται να αλλάξει καριέρα...και να γίνει Ρώσος Μεγιστάνας στη θέση του Ρώσου Μεγιστάνα?!

(Ρομάν,άμα σου αντιγράφει τις κινήσεις ο κάθε τυχάρπαστος,μάλλον πρέπει να αλλάξεις τρόπο χειροκροτήματος...και ρολόι τώρα που το σκέφτομαι)

Υ.Γ.
Πεσέιρο ΜΕΧΡΙ ΚΙ ΕΓΩ σου λέω να μη κάνεις κανένα ροτέισο στον τερματοφύλακα τώρα...Αρκάδιε,του χρόνου πάλι.



(Τον άτιμο,έβγαλε το Super Mario Bros 3 σε 10 λεπτά...)

Ότι να' ναι...

Πέρασε η ώρα, δεν πρόλαβα τον Αη...Το post, το σωστό το πρόστυχο το Αγιοβαλεντίνικο το αφήνω για του χρόνου... Οι εξελίξεις τρέχουν...Ο Φερρέρ φεύγει, ο Blanco βάζει γκολ κατά λάθος(ή μπορεί και όχι),ο Τσίπρας εκλέγεται πρόεδρος κόμματος(γιατί θεωρείται κόμματος),σεισμοί γίνονται,έχει και μια ταινία μ' ένα μπλιαχ σιχαμένο πλάσμα που χτυπιέται σαν υστερικό στον Alpha...Πολύ θέλει ο άνθρωπος;

Σαν ταινία του Μπουνιουέλ είναι αυτή η χώρα...Δωρεάν μαθήματα σουρεαλισμού!Σε αυτό το πνεύμα κινούμαι συχνά κι εγώ...Έτσι και σήμερα:Κάτι η περασμένη ώρα, κάτι τα κρασιά που ήπια πριν λίγο, ξεκινάω κι όπου με βγάλει...

Παιχνίδι στο σεξ είναι να χρησιμοποιείς φτερό. Ανωμαλία είναι να χρησιμοποιείς ολόκληρη την κότα.
Με αφορμή αυτή την ατάκα που είπε κάποιος, κάποτε, αλλά δεν ξερω ποιος(απλά copy paste την κάνω) έχω να πω ότι η υπερβολή είναι το χειρότερο χαρακτηριστικό μας ως λαός...Γιατί ρε άνθρωποι πρέπει να βγείτε όλοι έξω του Αγίου Βαλεντίνου;Άλλες μέρες δεν έχει η βδομάδα;Μόνο τότε θυμάστε να ξεμουχλιάσετε και να γεμίσετε τα μαγαζιά...Καιρό είχα να δω τόσο κόσμο καθημερινή...Τώρα θα μου πείτε εσύ γιατί βγήκες;Εγώ ήθελα και βγήκα...

Επίσης ένα άλλο πράγμα που μου αρέσει είναι οι βαρύγδουπες δηλώσεις!Βρε τον Φερρέρ...
Τον πατέρα του Χούτου μου θύμισε!Μήπως τα ποδήλατα είναι ποδοσφαιρικό φετίχ;Όπως και να το κάνεις πολυτελείς οι πόρσε αλλά τα τανκς είναι επιβλητικά...Και φεύγει ο Φερρέρ και να σου ο Κωστένογλου!Πετάει τις φόρμες,βάζει το παλτό κι έξω από την πόρτα!Αγαπητέ μου το στυλ Mourinho δεν είναι αρκετό για να σε κάνει προπονητή!Το ότι έβαλε ο Μπλάνκο γκολ βέβαια είναι καλό σημάδι,δεν μπορώ να πω!

Ρολογάκι,γκρι παλτό,μαύρο κασκόλ.Οι γκρίζοι κρόταφοι(του πρώτου)δεν είναι αποτέλεσμα χρωμοσαμπουάν!
Νομίζω ακόμη κι έτσι το χάσμα είναι οφθαλμοφανές...


Ωχ αδερφέ!Κουράστηκα...

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008

Το J-drama της εβδομάδας: Tatta Hitotsu No Koi (5)

Επιστροφή στα reviews ιαπωνικών σειρών... Αποφάσισα όμως να αλλάξω το στυλ γραφής μου και να το κάνω σατυρικό. Κοινώς θα γράφω όσο πιο αστεία μπορώ (με εξαίρεση κάποιες σειρές που είναι πολύ σοβαρές και τις σέβομαι αφάνταστα πολύ για να τις σατυρίσω). Ουτως ή άλλως εγώ κριτικός δεν είμαι να γράφω σοβαρές κριτικές πάνω σε τηλεοπτικές σειρές...

Τέσπα... Εν όψη και Αγίου Βαλεντίνου αποφάσισα να μιλήσω για τη σειρά:



Tatta Hitotsu no Koi (たったひとつの恋)

Γενικά:
Επεισόδια: 10
Σεζόν που Προβλήθηκε: Φθινόπωρο 2006
Ημέρα και ώρα προβολής: Σάββατο 21:00
Κανάλι: ΝTV
Πρωταγωνιστές: Kazuya Kamenashi (Κάζουγια Καμενάσι), Haruka Ayase (Χαρούκα Αγιάσε), Koki Tanaka (Κόκι Τανάκα), Yuuta Hiraoka (Γιούτα Χιραόκα), Erika Toda (Έρικα Τόντα), Jun Kaname (Τζουν Κανάμε) etc
Είδος: Δράμα, Ρομαντικό

Σύνοψη: (Επειδή βαριέμαι να τη γράφω την κάνω copy-paste από το Dramawiki)
A story of pure love between the son of a man who runs a ship repair factory beset with financial troubles and the well-bred daughter of a national jewelry chain store owner. The backdrop of the story is Yokohama.
If you feel you have lost the purity of your soul by watching stories about womanizers seducing impudent women, or by carrying out calculated maneuvers in your own love life, here is a story for you. A boy and a girl from highly different social backgrounds meet and fall in love. Their love, of course, faces a lot of obstacles. The setting is in Yokohama, a modern port city known for its romantic atmosphere. Hiroto Kanzaki (Kazuya Kamenashi) works hard every day and night for the survival of a small ship repair factory (inherited from his father) as well as the survival of his mother and younger brother, who are suffering from health problems. Living such an underprivileged life, Hiroto has forgotten how to smile. In contrast to him, Nao (Haruka Ayase) is the daughter of a popular jewelry shop owner in a fashionable street in Yokohama. She attends a prestigious exclusive women's college and grew up cheerful and blessed with affluent love. From the moment Hiroto meets her, his closed mind slowly opens up to Nao, who is so innocent that she utters whatever she thinks. Their three close friends, who are also 20 year old's, play an important role in their developing relationship.
The scriptwriter is Eriko Kitagawa, who earned the nickname "The Goddess of Love Stories." This classic love story enables those who are in the same generation to feel empathy, or be envious of the characters' lives; and the rest, who were once 20 years old's, to reminisce about their own "Love of My Life."

Η γνώμη μου (σοβαρή): Είναι μια από τις αγαπημένες μου δραματικές σειρές. Μια αγνή και ανιδιοτελής ιστορία αγάπης. Έχει και αρκετές κωμικές στιγμές (να ευχαριστούμε τον Κόκι) και γενικά η σεναριογράφος γράφει ωραίες ερωτικές και παρεϊστικες ιστορίες. Δε λέω παραπάνω...

Η γνώμη μου (αστεία): Ο φτωχομπινές Ρωμαίος της Γιοκοχάμα ερωτεύεται τη ζάμπλουτη Ιουλιέτα. Φυσικά ο πατέρας της δεν θα το επιτρέψει! Ούτε εγώ θα το επέτρεπα εδώ που τα λέμε αλλά ο Κάμε είναι τόσο όμορφος που μπορεί να πήγαινα πάσο (αν ήμουν ένας γκέι πατέρας) για χάρη της ευγονικής. Παντρεύουμε τους ωραίους sims για να κάνουν όμορφα παιδιά σωστά; Εγώ θέλω τον αδερφό της πάντως... Και κούκλος και εχμ... ευκατάστατος (Τζουν Κανάμε οέο!) Ο Κόκι εδώ είναι χάλια. Σκατά ρούχα, σκατά μούρη, σκατά επάγγελμα (νταλικιέρης οέο). Είναι χαλια ναι αλλά από αυτή τη σειρά άρχισε να μου αρέσει... πολύ...(ναι το ξέρω είμαι ανώμαλη...). Μπορώ να καταλάβω την Έρικα...Δεν πολυλογώ ούτε εδώ γιατί ο πολύς χαβαλές πέφτει στα screenshots. ;Ρ

Βαθμολογιά: 10/10 <--- Η αγαπημένη μου ιστορία αγάπης. Σιγά μην έβαζα λιγότερο. Χμπφ!

Που θα το βρείτε: Αν αισθάνεστε ρομαντικοί ψάχτε στο d-addicts. Οφου!

Bonus: Το θεματικό τραγούδι της σειράς KAT-TUN - Bokura no Machi de (<---Διαφέρει πολύ από τα συνηθισμένα τους τραγούδια, είναι μπαλάντα) Αυτή η σειρά έχει το ωραιότερο soundtrack που έχω ακούσει σε drama. Σκέφτομαι σοβαρά να το αγοράσω (κέλτικες μελωδιές ftw). Δέχομαι δωρεές γιατί κηρύσσω πτώχευση...

Screenshots (Η ώρα του παιδιού!!!): Σςςς! Αρχίζει!!

Γιοκοχάμα 2006 (Μουσική από μπουζούκι...)
Θεματικό Τραγούδι: Μη βροντοχτυπάς τις χάντρες
....Μη βροντοχτυπάς τις χάντρεεεεες
η δουλειά κάνει τους άντρεεεεες.....



Το παράνομο ψάρεμα...
(Κο: Ουυυαααχ! Νύσταξα! Δεν τσιμπάει σήμερα...)



Το ναυπηγείο...
(Χιρότο: Συγνώμη! Ξεχάστηκα! Το πλοίο σας θα είναι έτοιμο αύριο! Θα σας το παραδώσω εγώ προσωπικά! Κάνουμε και delivery ξέρετε...)




Η οξυγονοκόλλησηηηη...
(Χιρότο: Α! Πυροτεχνήματα!)



...Κάνουνε στιφτά τσιγάρααααα
όσοι είναι παλικάριααααα...
(Το Υπουργείο Υγείας προειδοποιεί! Το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία!)




...Τη ζωή τους την περνούν μες στη βρωμιάαααα...
(Χιρότο: Πόσο μπρουτάλ δείχνω βρωμιάρης;)



Χιρότο: Κο! Αγιούτα! Σήμερα θα σας δείξω πως να ρίχνετε πλούσιες γκόμενες! Δώστε προσοχή στο γκουρού του φλερτ!



Κατ' αρχάς βρίσκεσαι σε ένα πάρτυ που μόνο πλούσιοι παρευρίσκονται. Το πως μπήκες μέσα θα το κάνω σε άλλο μάθημα. Προς το παρον τριγυρίζεις και δείχνεις ωραίος. (Αυτο δεν ισχύει για σένα Κο, άντε να σουλουπωθείς παλιολέτσε!) Αν τίποτα γκόμενες σου δώσουν το κινητό τους, πέτα το χαρτάκι. Είναι εύκολες και μεις είμαστε κυνηγοί.



Στη συνέχεια εντοπίζουμε το θήραμα...



Κάθεται συνήθως σε μια άκρη, άκεφο και δείχνει απόμακρο. Από την πρώτη ματιά καταλαβαίνεις πόσο όμορφη είναι και την καλή της καταγωγή.



Την πλησιάζεις και στην αρχή της σπας τα νεύρα με ατάκες του τύπου:
"Κουράστηκες; Γιατί όλη μέρα γύριζες στα όνειρα μου!"
"Ζαχαροπλάστης ήταν ο πατέρας σου;"
Αυτή φυσικά σε αποφεύγει. Αλλά εσύ επιμένεις:
"Βλέπω είσαι η ψυχή του πάρτι! Τι έχεις;"
Της τάζεις να ακούσεις τα παράπονα της. Γι αυτό να έχεις πρόχειρες ωτοασπίδες.



Αγιούτα: Λες να δουλεύει;
Κο: Γιατί δε δοκιμάζουμε;
Αγιούτα: Κάτσε να φάω πρώτα γιατί ψωμολύσσαγα τόσες μέρες.
Κο: Δύσκολο πράγμα η αφραγκιά δικέ μου!



Αγιούτα: Δεν θέλουμε 2 κοπέλες;
Κο: Είμαστε αρχάριοι μου θες και 2; Δοκιμάζουμε με μια πρώτα!
(Πλησιάζει τη Γιούκο)
Κο: Ζαχαροπλάστης ήταν ο πατέρας σου;
Γιούκο: Πώς το ήξερες;
Αγιούτα: Ε καλά μπρίκια κολλάμε;
Κο: Εγώ πάντως οδηγώ φορτηγό!



Αχεμ! Συνεχίζω παίδες! Αφού σου έχει ανοίξει την καρδιά της έχετε έρθει πιο κοντά. Εσύ φυσικά περιμένεις την κατάλληλη στιγμή... Η οποία έρχεται με τη μορφή ενός στημένου ατυχήματος ή στη δικιά μου περίπτωση (επειδή είμαι τόσο θεός!)...



Με τη μορφή μιας θεόσταλτης άτυχης στιγμής. Η οποία περιλαμβάνει μια πισίνα. Όταν η άτυχη δεσποσύνη παραπατήσει εσύ φυσικά τρέχεις να τη σώσεις. Επίτηδες δεν προλαβαίνεις και πέφτεις μαζί της...



Και τώρα το κλου: Όσο πέφτεις (να έχεις ενεργοποιήσει το slow motion, μη το ξεχνάς), φρόντισε να την κοιτάς στα μάτια και να δείχνεις όσο πιο σέξι γίνεται. Εγώ φυσικά καταβάλλω ελάχιστη προσπάθεια γιατί ο Θεός με έφτιαξε κατ' εικόναν και καθ' ομοίωσιν.



Τη στιγμή που θα σε κοιτάξει έτσι την έχεις κερδίσει.



Μπορείς πλέον να απολαύσεις το ρομάντζο σου αλλά να έχεις βγάλει το slow motion γιατί ακόμα θα πέφτεις. (Πάντως τρομάρα μου, τι ωραίο screenshot έπιασα!)



Πέσε με τα μούτρα φίλε μου! Είναι όμορφη, καλόκαρδη, αφελής και πάνω απ' όλα:
ΜΑΤΣΩΜΕΝΗ!



Αυτά αγαπητοί μου φίλοι. Μετά, αφού την ξεζουμίσετε κάντε την με ελαφρά και τραβάτε για καινούργιες περιπέτειες. Αυτή θα κάθεται μετά και θα κλαίει σα τη Βροχοπούλου!



Νάο: Α! Μπαμπά σε παρακαλώ να προσλάβεις κάτι νίντζα να κόψουν το πόδι του πρώην μου που με παράτησε! Και να του κάψουν το σπίτι και την οικγένεια παρακαλώ. Κανείς δε τα βάζει με την...



ΚΑΚΙΑ ΜΑΓΙΣΣΑ! ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!
Τέλος...